Όταν ένας συγγραφέας δημιουργεί ένα μη πραγματικό μυθιστορηματικό αντικείμενο, τότε αυτή η δημιουργία αποκτά ζωή πέρα από την σελίδα στην οποία δημιουργήθηκε. Οι Αναγνώστες συμπαθούν ή αντιπαθούν τους χαρακτήρες και επιθυμούν να επισκεφθούν τις φανταστικές τοποθεσίες των μυθιστορημάτων. Πόσες φορές άραγε έχουμε μεταφερθεί στην ατμόσφαιρα του κόσμου ενός μυθιστορήματος όταν βυθιζόμαστε στις σελίδες του, περνώντας κυριολεκτικά χρόνο μέσα στον φανταστικό κόσμο του; Πόσοι έχουν πιστέψει στην Μυθιστορηματική Πραγματικότητα;Όσο φανταστική και αν είναι αυτή η πραγματικότητα όμως, υπάρχουν κάποιοι, οι Μυθιστορηματικοί Ρεαλιστές που υποστηρίζουν πως Θεωρητικά, όλα αυτά τα μέρη και οι χαρακτήρες υπάρχουν στα αλήθεια.
Η Μυθιστορηματική Πραγματικότητα και η έννοιά της είναι περισσότερο φιλοσοφική στην φύση της από οτιδήποτε άλλο. Η ιδέα είναι να αναλογιστούμε τι αποσαφηνίζεται ως «μυθιστορηματική Πραγματικότητα» και τι όχι.
Μυθιστορηματική Πραγματικότητα: Περί Υπαρξισμού
Για να καταφέρουμε να αναλογιστούμε τα πλαίσια της Μυθιστορηματικής Πραγματικότητας θα πρέπει να γνωρίζουμε την έννοια της ύπαρξης που θα χρησιμοποιηθεί ως μέτρο σύγκρισης για την Μυθιστορηματική Πραγματικότητα. Βέβαια ο ίδιος ο όρος «Μη Υπαρκτό αντικείμενο» εμπεριέχει από μόνο του μία αντίφαση – αφού ήδη είναι ένα αντικείμενο, άρα υπάρχει ή μήπως όχι; Η Μυθιστορία απαιτεί απο εμάς να συμπεράνουμε πως η έννοια της ύπαρξης είναι επιλεκτική.
Οι άνθρωποι συχνά θεωρούμε πως αντικείμενα χωρίς φυσική υπόσταση είναι υπαρκτά συνεχώς. Για παράδειγμα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δεν είναι περισσότερο υπαρκτές από την Μέση Γη: Μπορεί να είναι μια χώρα, να έχει κατοίκους κλπ όμως τι είναι αυτό που μας κάνει να θεωρούμε πως όλο αυτό είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες; Χωρίς την οριοθέτηση του ονόματος θα ήταν απλά ένα κομμάτι Γης.
Μέσα στην Τρύπα
Η «Μυθιστορηματική Πραγματικότητα» είναι μια κοσμοθεωρία που αρέσκεται στην επιβεβαίωση της ύπαρξης των μυθιστορηματικών αντικειμένων. Ένας από τους Γνωστότερους υποστηρικτές της θεωρίας ήταν ο Φιλόσοφος David Lewis, που υποστήριζε πως η πραγματικότητα είναι δεικτική. Με άλλα λόγια ο ρεαλισμός των Μυθιστορηματικών αντικειμένων βασίζεται στην ατομική κατανόηση και οπτική του ατόμου. Αυτή η έννοια αποτελείται από έξι κύριες κατηγορίες: Ας δούμε τις 3 από αυτές.
Υπάρχουν πιθανοί άλλοι Κόσμοι – είναι όσο πραγματικοί είναι ο δικός μας κόσμος;
Οι πιθανό αυτοί κόσμοι αποτελούνται από ίδια είδη αντικειμένου του κόσμου μας. Διαφέρουν σε περιεχόμενο, αλλά όχι σε είδος.
Αυτοί οι κόσμοι δεν γίνεται να μειωθούν σε κάτι πιο βασικό. Είναι οντότητες ανεπίδεκτες αλλοιώσεως.
Βασικά αυτό που ο Lewis επισημαίνει με αυτές τις κατηγορίες είναι πως επειδή ένας κόσμος δεν είναι δικός μας ή οικείος μας δεν σημαίνει πως μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι είναι λιγότερο αληθινός από τον δικό μας επειδή δεν τον κατοικούμε και δεν ξέρουμε την πραγματική του φύση.
Αν υπάρχει ένα βιβλίο που αντικατοπτρίζει πλήρως αυτή την έννοια της Μυθιστορηματικής Πραγματικότητας είναι η Αλίκη στην Χώρα των θαυμάτων. Οι Θεωρητικοί έχουν υποστηρίξει εκτενώς πως ο Lewis Carroll ανέπτυξε το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου του σε Φιλοσοφικές έννοιες. Αν και ο David Lewis δεν είχε έρθει στην ζωή όταν το Βιβλίο εμφανίστηκε στο αναγνωστικό κοινό, οι θεωρίες του αντηχούν τις αντανακλάσεις της Μυθιστορηματικής Πραγματικότητας του Carroll και της θεωρίας του για την φύση της πραγματικότητας.
Ενώ Η Χώρα των Θαυμάτων μοιράζεται αρκετά χαρακτηριστικά με την Εγχώρια Αγγλία, οι νόμοι της είναι ακατανόητοι στην Αλίκη. Ο κόσμος που απεικόνισε ο Carroll διαφέρει σε περιεχόμενο, και όχι σε είδος όπως αναφέρει η μία απο τις κατηγορίες που επιβεβαιώνουν την Μυθιστορηματική Πραγματικότητα.
Ο Παράγοντας της Πιθανότητας.
Ένα ζήτημα με την Μυθιστορηματική Πραγματικότητα είναι πως ενώ οι πραγματικοί κόσμοι εμπεριέχουν το ζήτημα της πιθανότητας, οι Μυθιστορηματικοί κόσμοι δεν το κάνουν. Ας εξηγήσουμε τι σημαίνει αυτό: Αφού δεν μπορούμε με λίγα λόγια δεν μπορούμε να περπατήσουμε στην Μορντόρ, τότε δεν υπάρχει στα αλήθεια. Αν θες να περπατήσεις στην Αμερική, τότε τα πόδια σου θα πατούν σε στέρεο έδαφος. Οι Πραγματικοί κόσμοι δεν χρειάζονται την δική μας επιβεβαίωση για την ύπαρξή τους. Όπως και αν το δούμε η Μυθιστορηματική Πραγματικότητα δεν έχει φυσικές καταβολές, παρά μόνο υποθετικές καταβολές. Μία ακόμη σημαντική κριτική για τις θεωρίες του Lewis είναι πως οι θεωρίες είναι εκτεθειμένες στο ξυράφι του Όκκαμ, μία αρχή που προτιμά την απλούστερη λύση σε μία υπόθεση που στερείται βεβαιότητας. Και όταν μιλάμε για Μυθιστορηματικούς κόσμους τότε κατανοούμε πως η βεβαιότητα είναι το τελευταίο στοιχείο που θα μπορούσαν να περιέχουν.
Όμως η πραγματικότητα είναι πως η Μυθιστορηματική Πραγματικότητα είναι μια συλλογή μερικών αντιπαραθέσεων που αφορούν ένα αρκετά πολύπλοκο ζήτημα. Και επικεντρώνεται στο αν η ύπαρξη θα πρέπει να προσδιορίζεται από μία οπτική της φυσικής υπόστασης (αν κάτι είναι υπαρκτό δηλαδή) η αν θα πρέπει να προσεγγίζουμε το ζήτημα βάση της ατομικής πραγματικότητας που συνεχώς εναλλάσσεται βάση της οπτικής γωνίας ή κοσμοθεωρίας του παρατηρητή.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου