Jumlin: Η Βαμπιρική Ιστορία των Ινδιάνων Cherokee

Οι Ινδιάνοι Cherokee ήταν μια από τις πέντε μεγαλύτερες φυλές των ιθαγενών Αμερικανών οι οποίοι ζούσαν σε καλύβες φτιαγμένες από κούτσουρα και όχι στα παραδοσιακά tee pee, κοντά σε λίμνες στην νοτιοανατολική περιφέρεια, γύρω από τα όρη Allegheny. Oι πολεμιστές ξύριζαν το κεφάλι τους και άφηναν μια αλογοουρά, φορούσαν Mohawk διαδήματα με φτερά και είχαν τατουάζ που σχετίζονταν με τον πόλεμο. Μιλούσαν τρεις διαφορετικούς διαλέκτους, Elatĭ,- Kituhwa – A´tăli, χωρίζονταν σε εφτά φατρίες, τα μέλη της θεωρούνταν μεταξύ τους αδέρφια η καθεμία είχε το δικό της χρώμα και το Ιερό της Δέντρο.

Οι αριθμοί 4 και 7 ήταν Ιεροί. Το 4 συμβολίζει τα τέσσερα σημεία του Ορίζοντα, Βορρά, Νότο, Ανατολή και Δύση τα οποία είναι περάσματα και στο κέντρο βρίσκεται η Ιερή Φωτιά. Το 7 είναι κατευθύνσεις, βόρεια, νότια, ανατολικά, δυτικά, πάνω από, κάτω από , στο κέντρο. Η χρήση του κάθε χρώματος εναρμονίζεται με τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα όπου ο Βορράς-Μπλε αντιπροσωπεύει την θλίψη και την συντριβή, ο Νότος-Άσπρο την ειρήνη και την αρμονία, η Ανατολή-Κόκκινο την νίκη και την δύναμη, η Δύση-Μαύρο τον θάνατο.

Οι εφτά φατρίες ήταν:

Wolf (a-ni-wa-ya), η μεγαλύτερη και περίφημη φατρία γνωστοί ως Προστάτες. Ο αρχηγός του Πολέμου the War Chief ήταν από τους Λύκους. Χρώμα Κόκκινο, Ιερό Δέντρο Καρυδιά.

Paint (a-ni-wo-di) Οι Σαμάνοι ή Μάγοι-Γιατροί βαμμένοι με κόκκινη μπογιά. Προετοίμαζαν μείγματα με θεραπευτικά βότανα και φυτά για τις τελετές και τσάι για τις ασθένειες. Χρώμα Άσπρο, Ιερό Δέντρο Χαρουπιά.

Deer (a-ni-a-ha-wi) οι Δρομείς, οι Αγγελιοφόροι και οι Κυνηγοί. Χρώμα Καφέ, Ιερό Δέντρο Βελανιδιά

Bird (a-ni-tsi-s-qua) αυτοί που φρόντιζαν τα πουλιά, τα οποία ήταν μαντατοφόροι ανάμεσα στη γη και στον ουρανό. Χρώμα Μοβ, Ιερό Δέντρο Σφένδαμος.

Longhair (a-ni-gi-lo-hi) ή Twister, Hair Hanging Down, Wind Clan. Οι Ειρηνοποιοί, είχαν περίτεχνα χτενίσματα, διάλεγαν τον αρχηγό της Ειρήνης. Αιχμάλωτοι πολέμου και ορφανά ενσωματώνονταν σε αυτή τη φατρία. Χρώμα Κίτρινο, Ιερό Δέντρο Οξιά.

Bear ή Wild Potato (a-ni-go-da-ge-wi), οι Φύλακες της γης που μάζευαν τις πατάτες. Χρώμα Πράσινο, Ιερό Δέντρο Σημύδα.

Blue (a-ni-sa-ho-ni) ή Panther or Wild Cat Clan. Αυτοί που έφτιαχναν φάρμακα από ένα μπλε φυτό για να προστατεύουν τα παιδιά από τις αρρώστιες. Χρώμα Μπλε, Ιερό Δέντρο Μελιά.

Έδιναν μεγάλη βάση στην πνευματικότητα και στην σοφία της φύσης, στο κέντρο κάθε οικισμού υπήρχε ένας βωμός, χτισμένος πάνω σε ένα ύψωμα, είχαν ύμνους, τραγούδια τελετουργικούς χορούς και επτά ιερές τελετές. Ο Χορός της Βροχής ήταν μια καθιερωμένη ιεροτελεστία για τις Ινδιάνικες Φυλές της Αμερικής. Συνήθως γινόταν τον μήνα με την μεγαλύτερη ξηρασία και στην τελετή έπαιρναν μέρος και άντρες και γυναίκες. Φορούσαν ειδικές στολές και μάσκες, τα φτερά συμβόλιζαν τον αέρα, το τουρκουάζ την βροχή και έβαφαν τα σώματα τους ανάλογα με τα χρώματα κάθε φυλής. Οι Cherokee εκτελούν τον Χορό της Βροχής για να εξαγνίσουν την γη, για να έχουν πλούσια συγκομιδή και για να προκαλέσουν βροχόπτωση. Πίστευαν ότι η βροχή που προκαλείται από τον χορό τους, περιέχει τα πνεύματα των παλαιών αρχηγών της φυλής, οι οποίοι πολεμούν το Κακό κατά την μετάβαση μεταξύ του πραγματικού κόσμου και του κόσμου των πνευμάτων.

Κάθε χρόνο διεξάγονταν έξι τελετές, ανάλογα με τις φάσεις της Σελήνης η έβδομη the Uku Dance, τελετή ευχαριστιών γιορτάζονταν κάθε επτά χρόνια: The New Moon of Spring Ceremony, τον Μάρτιο σηματοδοτούσε το φύτεμα της σοδειάς, το άναμμα της ιερής φωτιάς στην οποία έκαιγαν την γλώσσα ενός ελαφιού και όλα τα σπίτια άναβαν φωτιές από αυτές τις φλόγες, August the Green Corn Ceremony, The Ripe Corn Ceremony, τελετές για το καλαμπόκι the Great New Moon Ceremony τον Οκτώβριο τελετή εξαγνισμού με το να βυθίζεται κάποιος εφτά φορές στο νερό. Δέκα μέρες μετά η “Atohuna” ή the “Friends Made Ceremony” τελετή συμφιλίωσης και σύσφιξη σχέσεων ή ανταλλαγής όρκων αιώνιας φιλίας, the Bounding Bush Ceremony, τελετή χορών και γευμάτων.

Μυθολογικές φιγούρες πρωταγωνιστούν σε κάθε ιστορία των Ινδιάνων Cherokee. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το Μεγάλο Πνεύμα- ο Δημιουργός Unetlanvhi, το Unktena, ο δράκος-φίδι πάνω στο μέτωπο του υπήρχε ένα κρύσταλλο «The Ulunsuti Stone» το οποίο ήταν καθρέφτης που έδειχνε το παρελθόν και το μέλλον, το Jistu, the trickster rabbit, τα Πνεύματα των Κεραυνών Aniyvdaqualosgi ή Ani–Yuntikwalaski τα οποία παίρνουν ανθρώπινη μορφή, τα Τεράστια Πουλιά Tlanuwa με τα μεταλλικά φτερά. Επιπλέον, τα Λιλιπούτεια όντα της φύσης Yunwi Tsunsdi‘ που συνήθως είναι αόρατα, βοηθάνε τους ανθρώπους, έχουν μαγικές δυνάμεις και τιμωρούν αυτούς που δεν σέβονται, οι Αόρατοι Πολεμιστές Nunnehi, οι Γίγαντες από πέτρα Stoneclads και ο Πατέρας των Βαμπίρ Jumlin.

Συγκεκριμένα, ο μύθος του Jumlin που μεταφερόταν προφορικά από γενιά σε γενιά αναφέρει ότι:

Ήταν κάποτε ένας Σοφός Θεραπευτής ο Medicine Man, ο οποίος ζούσε αρμονικά με την γυναίκα την Laughing Sky. Ο αδερφός του ήταν ο Αρχηγός των Δέκα Φυλών, Chief of the Ten Tribes. Ο Medicine Man αγαπούσε πολύ την γυναίκα του όμως η Laughing Sky δεν μπορούσε να κάνει παιδιά. Πολλές φορές προσευχήθηκε στο Μεγάλο Πνεύμα Great Spirit χωρίς αποτέλεσμα. Λόγω της θλίψης και της απογοήτευσης του, στράφηκε στις Σκοτεινές Τέχνες ενώ ήταν απαγορευμένο και επικαλέστηκε ένα κακό πνεύμα τον Jumlin που του υποσχέθηκε πολλούς απογόνους. Το πνεύμα ξεπήδησε από το Βασίλειο των Σκιών και κυρίευσε τον Medicine Man. Ο Jumlin ήταν ένα αιμοδιψές τέρας που αναζητούσε ανθρώπινη σάρκα και τρεφόταν με το αίμα των ζωντανών, ακόμα και των παιδιών.

Ο Laughing Bear ήταν το τελευταίο παιδί που γέννησε η Laughing Sky. Μετά την γέννηση του ο Jumlin ήπιε όλο το αίμα της και άφησε το πτώμα της να σαπίσει. Συγκέντρωσε όλους τους μοχθηρούς απογόνους του και πηγαίναν από χωριό σε χωριό, βίαζαν γυναίκες, λεηλατούσαν και σκότωναν. Σε κάθε χωριό άφηνε και ένα νεογέννητο σε μια ανυποψίαστη γυναίκα που το μεγάλωνε σαν να ήταν δικό της και έτσι η γενιά του συνεχιζόταν.

Μια μέρα ο Jumlin επιτέθηκε στην κόρη ενός αρχηγού σε ένα κοντινό οικισμό. Ο πατέρας της άκουσε τις κραυγές της και μαζί με άλλους πολεμιστές νικήσαν τον Jumlin με μαγικά όπλα και σκότωσαν αρκετούς από τους απογόνους του. Ο μοχθηρός Laughing Bear και μερικοί άλλοι κατάφεραν να διαφύγουν. Λέγεται ότι μέχρι και σήμερα τα κακόβουλα παιδιά του Jumlin περιπλανώνται στη γη. Έχουν υπερφυσικές ικανότητες, ζουν για πάντα, ζευγαρώνουν με ανθρώπους, όμως στην ουσία είναι αρνητικές δυνάμεις, τα πρώτα Βαμπίρ και Πλάσματα του Σκότους.

Παράλληλα, ένας ακόμη μύθος εξιστορεί ότι πολύ παλιά ζούσε στα βουνά μια απαίσια δράκαινα, η Spear–finger– U`tlûñ’tä γνωστή ως Nûñ’yunu’ï- “Stone-dress” η οποία έτρωγε το ήπαρ των θυμάτων της. Μπορούσε να αλλάζει μορφές, στην πραγματικότητα έμοιαζε με γριά γυναίκα, το δέρμα της ήταν σκληρό σαν πέτρα και στο δεξί της χέρι είχε ένα μακρύ αιχμηρό κοκάλινο δείχτη, σαν βελόνι για να μαχαιρώνει με αυτό τους περαστικούς.

Περιφερόταν στα σκοτεινά μονοπάτια του δάσους Nantahala, στη βόρεια Καρολίνα, πάντα πεινασμένη και κρύβοντας το κοκάλινο δάχτυλο της κάτω από την κάπα της. Όταν συναντούσε παιδιά, στο μονοπάτι του βουνού Chilhowee, προσπαθούσε να τα καλοπιάσει και τους έλεγε:“Come, my grandchildren, come to your granny and let granny dress your hair.” Αφού τα αποκοίμιζε, τα τρυπούσε στην καρδιά, τους έπαιρνε το συκώτι και το καταβρόχθιζε.

Κανείς δεν ήταν ασφαλής, ούτε καν οι κυνηγοί, οι οποίοι κάποιες φορές την άκουγαν να τραγούδα Uwe’la na’tsïkû’. Su’ sä’ sai’. Liver, I eat it. Su’ sa’ sai’ και απομακρυνόντουσαν πριν τους εντοπίσει. Το Μεγάλο Συμβούλιο της Φυλής έψαχνε τρόπους για να την εξοντώσουν και αποφάσισε να σκάψουν ένα λάκκο, που κάλυψαν με φύλλα και χορτάρι. Τελικά, η U`tlûñ’tä έπεσε στην παγίδα, οι πολεμιστές την περικύκλωσαν, όμως τα βέλη τους δεν μπορούσαν να διαπεράσουν το πέτρινο δέρμα της.

Ξαφνικά, εμφανίστηκε ένα μικρό πουλί το Utsu’`gï, λέγοντας “un, un, un.” Νόμιζαν ότι έλεγε u’nahü’, δηλαδή καρδιά έτσι ώστε να στοχεύσουν στην καρδιά της γριάς γυναίκας. Η προσπάθεια δεν είχε αποτέλεσμα, έπιασαν το πουλί και του έκοψαν την γλώσσα διότι ο αιγίθαλος τους είπε ψέματα. Ένα δεύτερο πουλί εμφανίστηκε Tsï’kïlilï’, το chickadee, και έκατσε πάνω στο δεξί χέρι της μάγισσας, σημάδι ότι έπρεπε να σημαδέψουν προς τα κει. Μετά από πολλές απόπειρες, τα βέλη την πέτυχαν στην άρθρωση του καρπού και έπεσε αμέσως νεκρή. Από τότε όταν εμφανίζεται ένα tsï’kïlilï’ που λέει την αλήθεια, οι άντρες ξέρουν ότι το ταξίδι της επιστροφής θα είναι ασφαλές.