Όταν “καταπίνουμε” το θυμό μας

Όσον αφορά τη διαχείριση θυμού γίνονται αρκετές παρεξηγήσεις για το ποιά άτομα μπορούν να ωφεληθούν από μια συμβουλευτική διαχείρισης θυμού. Μία από αυτές τις παρεξηγήσεις είναι ότι μόνο σε περιπτώσεις που κάποιος εμπλακεί με το νόμο, έχει προβλήματα στη δουλειά του ή σοβαρά προβλήματα στις σχέσεις του λόγω έκφρασης θυμού θα σκεφτόταν κάποιος να επισκεφτεί κάποιον ειδικό. Δυστυχώς πολλά άτομα νιώθουν έντονο θυμό ή οργή αλλά δεν το εκφράζουν. Παρόλο που εξωτερικά μπορεί να μην φαίνονται θυμωμένοι, μέσα τους “βράζουν”. Αυτό το αίσθημα ονομάζεται εσωτερικευμένος θυμός. Ο εσωτερικευμένος θυμός ενισχύεται σε οικογένειες και κουλτούρες όπου απαγορεύεται η έκφραση αρνητικών συναισθημάτων, ειδικά ο θυμός. Τέτοια άτομα κρατούν το θυμό μέσα τους και δεν τον εκφράζουν.

Ενώ τείνουμε να κρίνουμε τη σοβαρότητα του θυμού με βάση τι αντίκτυπο έχει στον εξωτερικό κόσμο οι ειδικοί λένε ότι ο εσωτερικευμένος θυμός επιδρά αρνητικά στην ψυχική και σωματική μας υγεία. Σπάνια οι περισσότεροι από εμάς θα σκεφτόμασταν να δούμε κάποιον ειδικό για θυμό που έχουμε “θάψει” μέσα μας.

Σύμφωνα με έρευνες η χρόνια εσωτερίκευση θυμού όπως η δυσαρέσκεια ανυπομονησία ευερεθιστότητα (να επηρεαζόμαστε ψυχολογικά με το παραμικρό, η γκρίνια κ.α. ελαττώνουν τα χρόνια ζωής. Ταυτόχρονα η εσωτερίκευση θυμού μπορεί να προκαλέσει αυξημένη πίεση, καρδιαγγειακές παθήσεις, καρκίνο, κατάθλιψη, άγχος και να επηρεάσει το ανοσοποιητικό σύστημα.

Πως διαχειρίζονται οι περισσότεροι την εσωτερίκευση θυμού;

Τα άτομα που εσωτερικεύουν το θυμό τους συχνά διακατέχονται από εσωτερική ένταση. Για αυτό το λόγο τείνουν να αποκτούν συνήθειες όπως το κάπνισμα, το ποτό, την εργασιομανία και την τελειομανία.

Ο εσωτερικευμένος θυμός δεν ξεχνιέται ούτε εξαφανίζεται. Όσο περισσότερος συσσωρεύεται άλλο τόσο “διαρρέει” άσχετα με τις προσπάθειες που μπορεί να κάνουμε για να τον συγκρατήσουμε. Όταν βιώνουμε έντονο θυμό, όσο και να προσπαθούμε να τον συγκρατήσουμε μπορεί να εκφράσουμε παθητικό-επιθετική συμπεριφορά, να σχολιάζουμε με επικριτικό τρόπο, να αυτοσαρκαζόμαστε είναι πειράζουμε τους άλλους με αρνητικό τρόπο.

Το κλειδί στη διαχείριση του εσωτερικού μας θυμού είναι να μάθουμε να εκφράζουμε το θυμό μας με τρόπο που να μην προσβάλει τον άλλο ή τα άλλα άτομα. Ταυτόχρονα μπορούμε να μάθουμε να εκφράζουμε το θυμό μας με πιο υγιείς τρόπους ώστε να αποφύγουμε τους ψυχολογικούς και σωματικούς παράγοντες.

Θέματα όπως κατάθλιψη, έντονο άγχος, κρίσεις πανικού, προβλήματα στη σχέση, φοβίες, εξάρσεις θυμού, κοινωνικό άγχος μπορούν να αντιμετωπιστούν κατάλληλα και αποτελεσματικά.

Αν δεν μπορούμε μόνοι μας να αντιμετωπίσουμε όσα μας δυσκολεύουν μπορούμε να ζητήσουμε την βοήθεια. Το να ζητάμε βοήθεια δε σημαίνει ότι παραδεχόμαστε ότι είμαστε αδύναμοι και ανίκανοι να κάνουμε καλά τον εαυτό μας. Αντίθετα σημαίνει ότι πιστεύουμε στον εαυτό μας και επιθυμούμε πραγματικά να γίνουμε καλά.

Ακόμη και αν έχουμε προσπαθήσει να ζητήσουμε βοήθεια και δεν έχουμε δει γρήγορα αποτελέσματα χρειάζεται να έχουμε υπομονή. Όσο διάστημα έχουμε αφήσει να πονάμε θέλει τον κατάλληλο χρόνο να επουλωθεί.

Ας σταματήσουμε να σκεφτόμαστε τον κόπο της διαδικασίας και ας συνειδητοποιήσουμε ότι:

ΑΞΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ.