Υπερβατισμός & Μαγική Φιλοσοφία

Υπερβατισμός & Μαγική Φιλοσοφία: Κάθε Φιλοσοφία, δόγμα και πεποίθηση που έχει εμφανιστεί στην ανθρωπότητα εμπεριέχει τρεις ιδεολογικές παραμέτρους. Την υπερβατική, την Υλική και την Μαγική, παράμετροι που συνδέονται σχετικά μεταξύ τους.

Υπερβατισμός & Μαγική Φιλοσοφία

Ο Υπερβατισμός και Οι Υπερβατικές Φιλοσοφίες είναι στην βάση τους Θρησκευτικές και εκδηλώνονται μέσα από ένα φάσμα που αγγίζει τα όρια του Πρωτόγονου Πνευματισμού, του παγανιστικού Πολυθεϊσμού, μονοθεϊστικών θρησκειών αλλά και θεωρητικών Αθεϊστικών Συστημάτων (Βουδισμός και Ταοϊσμός). Σε κάθε περίπτωση πιστεύεται πως μία μορφή Συνειδητότητας δημιουργείται και διατηρεί το Σύμπαν και εμφυσάει στο Ανθρώπινο είδος και τους άλλους ζωντανούς οργανισμούς ένα μικρό κομμάτι αυτής της Πνευματικής Συνειδητότητας που βρίσκεται κάτω από το πέπλο της ύλης. Η ουσία του Υπερβατισμού είναι η πίστη σε ανώτερα πνευματικά όντα ή πνευματικές καταστάσεις ανώτερες από αυτές που βιώνει ο άνθρωπος τώρα. Η Ζωή στην Γη βιώνεται ως μία μορφή διαλόγου μεταξύ του ανθρώπου και των θεοτήτων στις οποίες πιστεύει, ή ακόμα και με κάποια απρόσωπη ανώτερη πνευματική μορφή. Ο Υλικός κόσμος είναι το θέατρο της ψυχής και της Συνειδητότητας που τον δημιούργησε. Το Πνεύμα είναι η υπέρτατη πραγματικότητα για τον Υπερβατικό άνθρωπο.

 

Κατά τον Υλισμό, το Σύμπαν πιστεύεται πως αποτελείται θεμελιωδώς και εξ’ ολοκλήρου από ύλη. Η ενέργεια δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία μορφή ύλης και μαζί υπόκεινται στον χώρο και τον χρόνο, έννοιες από τις οποίες πηγάζουν οι αλλαγές λόγω του αίτιου και του αιτιατού. Η Ανθρώπινη συμπεριφορά βασίζεται σε όρους Βιολογίας, η βιολογία βασίζεται σε όρους της Χημείας, η χημεία βασίζεται σε όρους Φυσικής που με τη σειρά της βασίζεται στα Μαθηματικά. Ο Νους και η Συνειδητότητα αποδίδονται έτσι ως ηλεκτροχημικές διαδικασίες στον εγκέφαλο και το πνεύμα είναι μία λέξη δίχως περιεχόμενο. Τα αίτια ορισμένων γεγονότων παραμένουν θολά, όμως υπάρχει μία πεποίθηση πως απαιτείται αρκετή ύλη για την ύπαρξη οποιουδήποτε γεγονότος. Κάθε ανθρώπινη πράξη μπορεί έτσι να κατηγοριοποιηθεί ώς η έκφραση της βιολογικής ανάγκης του ανθρώπου.

 

Η Μαγική Φιλοσοφία αναρρώνει από μία βαριά νόθευση της Υπερβατικής θεωρίας. Η Λέξη «Αιθέρας» χρησιμοποιείται για να περιγράψει την θεμελιώδη πραγματικότητα της Μαγικής Φιλοσοφίας. Ο Αιθέρας, σύμφωνα με την υλιστική περιγραφή είναι στην ουσία πληροφορία που δομεί την ύλη και από την οποία η ύλη μπορεί να αποστέλλει αλλά και να αποδέχεται πληροφορία. Με υπερβατικούς όρους ο Αιθέρας είναι μία μορφή Ζωτικής ενέργειας που βρίσκεται παρούσα (σε ορισμένο βαθμό) σε όλα τα όντα και μεταφέρει μέσα του την γνώση για τα γεγονότα αλλά και την δυνατότητα να επηρεάζει τις τύχες εν μέρει.

 

Τα Γεγονότα αυτά είτε δημιουργούνται αυθόρμητα, είτε ακολουθούν συγκεκριμένα μονοπάτια που επηρεάζονται από τα μοτίβα του Αιθέρα. Καθώς όλα τα πράγματα διαθέτουν ένα Αιθερικό κομμάτι, αυτομάτως θεωρούνται ζωντανά κατά μία έννοια. Έτσι μέσα από μία μαγική επιρροή τα γεγονότα μεγάλης κλίμακας του Σύμπαντος διαθέτουν ένα ισχυρό αιθερικό Μοτίβο που δημιουργείται απευθείας από την σκέψη. Ο Μύστες και οι Ερευνητές θεωρούν με τις πρακτικές τους πως συνεργάζονται με την Φύση και τους Νόμους της. Οι Υπερβατιστές αρέσκονται να θεωρούν πως κατά κάποιο τρόπο βρίσκονται πάνω από την Φύση. Οι Υλιστές αρέσκονται στο να προσπαθούν να την χειραγωγήσουν.

Αυτό το Σύμπαν έχει την μοναδική και παράξενη ιδιότητα να παρέχει αποδείξεις και επιβεβαιώσεις για το δόγμα που επιλέγει ο κάθε ένας από εμάς να πιστεύει. Και φαίνεται πως σε ένα βαθύτερο επίπεδο μάλλον υπάρχει μία κρυμμένη συμμετρία μεταξύ της Ύλης, του Αιθέρα και του Πνεύματος. Και αν ψάξεις θα είναι δύσκολο να βρείς κάποιο άνθρωπο ή πολιτισμό που να λειτουργεί μονάχα με μία από αυτές τις ιδιότητες, με τις άλλες να είναι παντελώς απούσες. Κανένα δόγμα που επικρατεί δεν είναι πάντα παρών, όχι όσο δυνατά τουλάχιστον εντυπώνονται στις συνειδήσεις μας οι Προκαταλήψεις και ο φόβος.

 

Σε κάθε μία από τις τρεις παραμέτρους που καταρτίζουν μία Φιλοσοφία ή ένα Μαγικό Σύστημα, η έννοια του χρόνου αλλά και του εαυτού αντιμετωπίζεται διαφορετικά. Ο Υπερβατισμός αντιμετωπίζει τον χρόνο με αποκαλυπτικούς όρους. Ο Χρόνος θεωρείται πως διαθέτει μία προκαθορισμένη εκκίνηση και ένα προκαθορισμένο τέλος, που ενεργοποιούνται από τις δραστηριότητες των πνευματικών όντων και των πνευματικών δυνάμεων. Το τέλος του Χρόνου σε προσωπική και Κοσμική κλίμακα δεν θεωρείται τόσο ως μία παύση του ανθρώπου, μα ως μία αλλαγή από την υλική υπόσταση σε μία ανόργανη κατάσταση. Η Αρχή του Προσωπικού και Κοσμικού χρόνου θεωρείται εξίσου ως μία δημιουργική πράξη των πνευματικών δυνάμεων. Έτσι η αναπαραγωγική διαδικασία ελέγχεται με ταμπού και περιορισμούς σε θρησκευτικές κοινότητες και πολιτισμούς, καθώς υποδεικνύει σφετερισμό των δυνάμεων που κατέχουν οι Θεϊκές Οντότητες.

 

Ο Υπερβατισμός ενσωματώνει στοιχεία “Αποκαλυπτισμού”. Αυτά τα στοιχεία υποδεικνύουν πως οι «τελευταίες» μέρες του κόσμου θα επέλθουν μέσα από μία τιτάνια μάχη μεταξύ μοχθηρών πνευματικών οντοτήτων. Ο Υλιστικός χρόνος είναι γραμμικός αλλά αδέσμευτος. Ιδανικά επεκτείνεται σε άπειρη απόσταση από το παρόν. Για τον αυστηρό Υλιστή το τέλος ή η αρχή κάθε τέλους του χρόνου είναι αυταπόδεικτη, και δεν υπάρχει χώρος για φημολογία κάποιας μορφής ύπαρξης πριν την Γέννηση ή μετά τον Θάνατο. Ο Υλιστής μπορεί να φοβάται τον επίπονο ή τον πρώιμο θάνατο αλλά δεν θα λυπηθεί που θα αποβιώσει. Η Μαγική Οπτική του χρόνου θεωρεί πως ο χρόνος είναι κυκλικός και πως όλες οι διαδικασίες επαναλαμβάνονται. Ακόμα και κύκλοι που ξεκινούν ή τελειώνουν είναι στην πραγματικότητα μέρη μεγαλύτερων κύκλων. Έτσι κάθε τέλος, ακόμα και το τέλος του Χρόνου είναι συνώνυμο με την αρχή του χρόνου σε ένα άλλο Σύμπαν.

 

Η Μαγική αρχή θεωρεί πως όλα ανακυκλώνονται, κάτι που αποτυπώνεται στην θεωρία της Μετενσάρκωσης. Η ελκυστική αυτή ιδέα έχει υιοθετηθεί από τον Παγανισμό, μα και από μερικές Μονοθεϊστικές Παραδόσεις. Όμως οι Θρησκευτικές θεωρίες «μολύνουν» την αρχική ιδέα με πεποιθήσεις σχετικά με την προσωπική ψυχή. Από μία αυστηρά μαγική οπτική οι άνθρωποι είμαστε μία συσσωρευμένη προσωπικότητα παρά μία ξεδιπλωμένη ενότητα. Η Ψυχή δεν διαθέτει συγκεκριμένο κέντρο, καθότι είμαστε αποικιακά όντα, ένα πλούσιο κολάζ πολλαπλών εαυτών. Έτσι καθώς το σώμα μας περιέχει κομμάτια από αναρίθμητα προηγούμενα όντα, έτσι συμβαίνει και με την ψυχή μας. Όμως συγκεκριμένες Μαγικές παραδόσεις διατηρούν τεχνικές που επιτρέπουν στον ερευνητή τους να μεταφέρουν μεγάλες ποσότητες της ψυχής αυτούσιες στην επόμενη Μετενσάρκωση...