Η φτώχεια του πνεύματος είναι η μόνη πραγματική φτώχεια

Ένας φτωχός ρώτησε τον σοφό: ”Γιατί είμαι τόσο φτωχός;”

Ο σοφός του απάντησε: ”Γιατί δεν έχεις μάθει να δίνεις.”

Ο φτωχός είπε: ”Αφού δεν έχω τίποτα να δώσω.

Ο σοφός απάντησε: ”Και όμως έχεις κάτι να δώσεις:

-το πρόσωπο, μπορείς να δώσεις στους άλλους ένα χαμόγελο.
-το στόμα, μπορείς να επαινέσεις ή να παρηγορήσεις τους άλλους.
-την καρδιά, μπορείς να “ανοίξεις” την καρδιά σου στους άλλους.
-τα μάτια, μπορείς να κοιτάξεις με τα μάτια της καλοσύνης.
-το σώμα, μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να βοηθήσεις τους άλλους.

Επομένως, στην πραγματικότητα δεν είσαι φτωχός, η “φτώχεια” του πνεύματος είναι η πραγματική φτώχεια.