Έχεις πει ποτέ στο μυαλό σου να βγάλει τον σκασμό; Κι αυτό να μη σε υπακούει; Έχεις κλείσει σφιχτά τα μάτια σου για να διώξεις τις εικόνες απ’ τον νου σου; Έχεις πιέσει τ’ αφτιά σου για να πάψεις ν’ ακούς εκείνη τη γνωστή φωνούλα, που εξακολουθεί να σου μιλάει, να σου ψιθυρίζει και να μην το βουλώνει; Σαν να ‘ναι προγραμματισμένη να βρίσκεται μονίμως εκεί και να σε καταπιέζει, υποδεικνύοντάς σου το καθετί που αφορά στον εαυτό σου, στον άλλο και στη σχέση σας· το απόλυτο ψυχολογικό παιχνίδι. Ξαπλωμένος στο κρεβάτι σου, παρέα με τη γνωστή φωνούλα, ονειρεύεσαι με τα μάτια ανοιχτά. Μόνο που στην περίπτωσή σου τα όνειρα είναι εφιάλτες· φτιάχνεις σενάρια, τις περισσότερες φορές μη ρεαλιστικά. Υπακούς στα κολλήματα του μυαλού σου και γίνεσαι θύμα τους. Αφιλτράριστες σκέψεις κι ερωτήματα σε κυριεύουν. «Τι κάνει; Όντως έχει δουλειά και δεν μπορεί να μου μιλήσει; Μάλλον θέλει να μ’ αποφύγει.» «Αυτός που πηγαίνει συνεχώς στη δουλειά της είναι πελάτης ή μήπως παίζει κάτι άλλο μεταξύ τους;» «Να δεις, τελικά, που θα βγω αληθινή· δε θέλει να φύγουμε μαζί, επειδή μπορεί να δει την άλλη.» «Καλά κατάλαβα τότε που δε μας σύστησε ότι κάτι άλλο συμβαίνει.» «Γιατί δε μου λέει την αλήθεια; Γιατί με κοροϊδεύει μ’ ένα σωρό δικαιολογίες;» Μερικά, μόνο, απ’ τα άπειρα σενάρια που σε στοιχειώνουν και κατορθώνουν να σ’ ελέγχουν.
Εσύ κι οι εμμονές σου. Κοιμάσαι και ξυπνάς με τις ίδιες εικόνες και σκέψεις, με τα ίδια πρόσωπα, που πρωταγωνιστούν στις πιο σκοτεινές ιστορίες του μυαλού σου. Κάνεις συνεχώς τις ίδιες αρνητικές σκέψεις για ‘κείνον τον άνθρωπο και τη σχέση σας. Προσπαθείς να τις ελέγξεις και να τις διώξεις, αλλά αυτές παραμένουν εκεί, κολλημένες παρέα με τη φωνούλα που σου ψιθυρίζει ειρωνικά «Κι αν όντως συμβαίνει αυτό;».
Εσύ κι οι εμμονές σου· ή αλλιώς οι υπερβολές σου, το άγχος σου, ο ψυχαναγκασμός σου. Νιώθεις σαν ν’ ακροβατείς ανάμεσα στην απόγνωση και την απελπισία. Φτιάχνεις φανταστικούς μονολόγους για να καλύψεις όλες τις πιθανότητες που μπορεί να υπάρχουν στις εκδοχές του μυαλού σου. Είσαι ο πρωταγωνιστής στο θέατρο του παραλόγου σου. Κι ενώ αντιλαμβάνεσαι ότι η φωνούλα αυτή κάνει καλά τη δουλειά της, αντί να την κάνεις να σκάσει, γίνεσαι πιόνι της.
Πηγαίνεις σαν υπνωτισμένος, κολλημένος στο δικό σου, πάντοτε, σενάριο και συνεχίζεις τον μονόλογό σου· με μόνη διαφορά ότι τώρα δεν είσαι μόνος σου με τις εμμονές σου, αλλά είναι κι εκείνο, το δύστυχο πλάσμα μαζί σου, που δε λες να καταλάβεις πως σ’ επέλεξε και που ακούγοντάς σε δεν μπορεί να κατανοήσει τι συμβαίνει. Η σύγκρουσή σας είναι αναπόφευκτη και πολλές φορές ικανή να οδηγήσει στο τέλος.
Πόσες αληθινές κι ουσιαστικές σχέσεις καταστρέφονται λόγω των εμμονικών συμπεριφορών; Σίγουρα υπήρξαν φορές που είτε συνειδητοποίησες είτε αποδείχθηκε ότι τα σενάρια του μυαλού σου ήταν επάξια ταινίας επιστημονικής φαντασίας. Αντιλήφθηκες τη μάχη ανάμεσα στους δύο εαυτούς σου, όμως τελικά άφησες να νικήσει αυτός που ήθελες να χάσει. Μήπως, τελικά, γουστάρεις τις εμμονές σου; Όχι βέβαια, απλώς έχεις μπει σ’ αυτό το τριπάκι και δεν μπορείς να βρεις τον τρόπο να ξεφύγεις.
Αναγνώρισε τις εμμονές σου κι αποδέξου ότι τις έχεις, όπως και πολλοί άλλοι. Αν αποδεχθείς τα τρωτά κομμάτια του εαυτού σου, θα μπορέσεις και να τα θεραπεύσεις. Δώσε τους χώρο και χρόνο. Όταν οι εμμονές θα έρχονται ξανά στο μυαλό σου κι η φωνούλα θα σου ζητά επίμονα να την ακούσεις, προσπάθησε να την αγνοήσεις. Κάνε οτιδήποτε άλλο σ’ ευχαριστεί. Επειδή όσο βυθίζεσαι στις αρνητικές σου σκέψεις και φοβίες, αυτές θα γίνονται ολοένα και πιο έντονες. Κι αν εμφανίζονται ξανά, πάρε μια βαθιά ανάσα. Ηρέμησε και προσπάθησε να δεις την κατάσταση ρεαλιστικά. Εκλογίκευσέ την, αφού σκεφτείς τι ακριβώς σου συμβαίνει.
Ποιες αφορμές υπήρξαν που σ’ οδήγησαν στο σημείο αυτό; Είναι υπαρκτές ή, μήπως, υπερβάλλεις; Τοποθέτησε σε μία σειρά τις αρνητικές σου σκέψεις και δες πόσες απ’ αυτές είναι αληθινά σημαντικές. Μην αφήνεις να σε κυριεύσουν. Εσύ θα τους επιβληθείς. Το να δεχθείς ότι πρόκειται για τυχαίες σκέψεις στις οποίες, όμως, εσύ επέλεξες να αντιδράσεις αγχωτικά και φοβικά, θα σε βοηθήσει. Επειδή θα κατανοήσεις ότι έχεις τη δύναμη της επιλογής του τρόπου δράσης σου.
Κι όταν σ’ ενοχλεί κάτι πραγματικά, συζήτησέ το με τον άνθρωπό σου, με ήπιο τρόπο και πάντα με λογικά επιχειρήματα. Μην το κρατάς για πολύ καιρό μέσα σου· επειδή μ’ αυτόν τον τρόπο ό,τι σ’ ενοχλεί γίνεται ακόμη πιο δυνατό, αντανακλώντας έτσι ακατάλληλες συμπεριφορές. Ακούγεται δύσκολο, όχι, όμως, ακατόρθωτο.
Το βέβαιο είναι ότι όλοι μας, λίγο ή πολύ, έχουμε εμμονές. Το αν θα υποκύψουμε σ’ αυτές εξαρτάται, αποκλειστικά και μόνο, από εμάς τους ίδιους. Εξάλλου, λένε ότι τα παιχνίδια του μυαλού είναι για δυνατούς παίκτες. Κι εμείς είμαστε δυνατοί!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου