Όσο περνούν τα χρόνια και οι γενιές αλλάζουν, έτσι μετατρέπονται και κάποια ιδανικά. Η σεξουαλικότητα και το πόσο έχει αλλάξει όσον αφορά στα παιδιά της εφηβικής ηλικίας είναι θέμα συζήτησης και καμιά φορά αντιπαράθεσης για πολλούς γονείς και ενήλικες στις μέρες μας.
Τα περιστατικά δυστυχώς, ότι συμβαίνουν σε πολλά σχολεία και δεν ακούγονται καθόλου απόμακρα ή περίεργα. Αυτός είναι ο λόγος που δεν θα επικεντρωθώ στην περίσταση αλλά στη φιλοσοφία του θέματος. Ας ξεκινήσουμε επισημαίνοντας πως η διαδεδομένη τάση που έχουμε πάνω στο θέμα είναι να ρίχνουμε το φταίξιμο στους «καιρούς».
Τι σημαίνει αυτή η φράση; Μια τέτοια δήλωση υπονοεί πολλά πράγματα υποσυνείδητα, δίνοντας το ελαφρυντικό ότι δεν έχουμε κάνει λάθος μα κάποιος εξωτερικός παράγοντας που δεν ελέγχουμε. Έχει μεγάλη σημασία να σταθούμε σε αυτό το κομμάτι γιατί δείχνει μια ολόκληρη φιλοσοφία αποφυγής ευθυνών που διακατέχει το ανθρώπινο είδος.
Λόγω αυτής της λογικής, ταυτόχρονα, νιώθουμε αβοήθητοι στο να κάνουμε κάτι σε προσωπικό επίπεδο ώστε να επιφέρουμε αλλαγή το οποίο πολλές φορές οδηγεί σε «παράλυση». Στην πραγματικότητα, όμως αυτό δεν ισχύει. Αν το σκεφτούμε, οι «εποχές και οι καιροί» από μόνοι τους δεν μπορούν να κάνουν τίποτα χωρίς τη συμβολή τη δική μας.
Η αλήθεια είναι πως, όντως, έχει γίνει πιο ωμή η εικόνα που έχουν τα παιδιά για το σεξ τα τελευταία χρόνια μα σε αυτό έχει συμβάλλει ο τρόπος που οι ενήλικες αντιμετωπίζουμε καταστάσεις στις μέρες μας. Πριν καν φτάσουμε - όπως συμβαίνει - στην ανάρτηση γυμνών φωτογραφιών σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης και τα συναφή, είναι καλό να πάμε πολύ πιο πίσω και να μιλήσουμε για την παιδεία και την ανατροφή των παιδιών μας.
Αυτό δεν το αναφέρω για να κατηγορήσω τους γονείς. Αντιθέτως, ο σκοπός είναι να επισημάνω πως οι γονείς έχουν την δυνατότητα να επηρεάσουν τα παιδιά τους και να τα βοηθήσουν να κάνουν κατάλληλες επιλογές. Δεν υπήρχε και δεν υπάρχει τρόπος πραγματικά να αποτρέψουμε τα παιδιά από το να κάνουν λάθος επιλογές στον ζήτημα του σεξ, του διαδικτύου, αλλά και σε άλλους τομείς.
Το να μπλοκάρουμε κάποιες ιστοσελίδες, να παρακολουθήσουμε κινήσεις στενά και να θέσουμε σκληρούς και αμετάβλητους κανόνες μπορεί να φτάσει μόνο μέχρι ένα σημείο, ακόμα και να λειτουργήσει αντιστρόφως. Πολλή πιο ουσιαστική είναι η ειλικρινής συζήτηση με τα παιδιά για τέτοια θέματα και ακόμη πιο βασική είναι η επαφή.
Ένας παράγοντας που σίγουρα συνεισφέρει στην κατάσταση της εποχής μας είναι ο ελάχιστος χρόνος που έχουν πλέον οι γονείς για να αφιερώσουν στα παιδιά τους για βασικούς λόγους που όλοι αναγνωρίζουμε. Αυτό με το μέρος του στερεί την ευκαιρία για περισσότερη επαφή και ουσιώδη κουβέντα, που λειτουργούν ως μέσω σωστής διαπαιδαγώγησης και μεταβίβασης αντιλήψεων.
Προτεινόμενο, συνεπώς, είναι να γίνονται συχνές συζητήσεις που επιτρέπουν χώρο στο παιδί να εκφράσει τις σκέψεις του γνωρίζοντας πως δε θα κριθεί αρνητικά ούτε θα τιμωρηθεί. Σε τέτοιου τύπου κουβέντες είναι σημαντικό ο τρόπος που εκφράζουμε τα δικά μας ιδανικά ως ενήλικες να μη φαίνονται σαν καθοδήγηση μα αντιθέτως σαν γνώμες που μας έχουν ωφελήσει.
Σίγουρα, σε αυτή τη διαδικασία είναι σημαντικό να διατηρούμε τον ρόλο μας ως γονείς. Δεν γινόμαστε φίλοι με το παιδί μας ώστε να διατηρήσουμε τα όρια τα οποία το προστατεύουν, μα δείχνουμε την κατάλληλη κατανόηση που χρειάζεται ένα παιδί για να ανοιχτεί και να εκφραστεί.
Όσον αφορά στην επιρροή από τους συνομήλικους, αυτό αποτελεί εύλογο λόγω ανησυχίας των γωνιών. Η αλήθεια όμως είναι ότι και εκεί, η επαφή με το παιδί και η συζήτηση δρουν ώστε να δημιουργήσουν μια γερή ασπίδα η οποία θα αποτρέψει την άβουλη αποδοχή λανθασμένων προτύπων – αυτό εξάλλου θα έχετε επιδείξει και εσείς οι ίδιοι μιλώντας ανοιχτά μαζί του και δίνοντάς τους χώρο μα και ανιδιοτελή αγάπη.
Αυτή η… ασπίδα ονομάζεται αυτοπεποίθηση. Με αυτό το όπλο στα χέρια του είναι σχεδόν απίθανο ένα παιδί να διαλέξει να ακολουθήσει τη μάζα πολύ απλά επειδή δεν έχει την ανάγκη για την αποδοχή αφού την έχει πάρει από το σπίτι του και ξέρει πως την αξίζει.
Μπορεί όλα αυτά να φαντάζουν σαν τεράστια ευθύνη, και είναι, αλλά ταυτόχρονα δίνουν την δυνατότητα στον γονέα να ελέγξει και να επηρεάσει καταστάσεις που κατά τα άλλα φαινόντουσαν αποκαρδιωτικές. Σαν προτείνω να συζητήσετε ανοιχτά με τα παιδιά σας για τα συμβάντα που ήρθαν στην αντίληψή σας και να δείτε πως βλέπουν τα πράγματα τα ίδια.
Δώστε τους χώρο να εκφραστούν χωρίς να φοβούνται επίπληξη ούτε κατάκριση και μετά πείτε τους και την δική σας γνώμη μέχρι το σημείο που και τα ίδια είναι θετική να την ακούσουν. Είναι σημαντικό στη αρχή να μη νιώσουν πίεση ώστε να κατανοήσουν πως η συζήτηση γίνεται όντως από ενδιαφέρον.
Δεν πρέπει να καταλάβουν ότι κρύβεται η ανάγκη να ελέγξετε τη ζωή τους. Μάλιστα, είναι σκέψη που έχουν έμφυτη οι περισσότεροι έφηβοι χωρίς να υπάρχει βάσιμη αιτία τις περισσότερες φορές. Με τον καιρό θα μπορεί να ανοιχτούν όλο και πιο πολύ και θα εμβαθύνετε μαζί πάνω σε αυτό αλλά και σε διάφορα άλλα ζητήματα που μπορεί και τα ίδια να επιλέξουν να σας εκφράσει.
Νιώθουμε αβοήθητοι
Τι σημαίνει αυτή η φράση; Μια τέτοια δήλωση υπονοεί πολλά πράγματα υποσυνείδητα, δίνοντας το ελαφρυντικό ότι δεν έχουμε κάνει λάθος μα κάποιος εξωτερικός παράγοντας που δεν ελέγχουμε. Έχει μεγάλη σημασία να σταθούμε σε αυτό το κομμάτι γιατί δείχνει μια ολόκληρη φιλοσοφία αποφυγής ευθυνών που διακατέχει το ανθρώπινο είδος.
Λόγω αυτής της λογικής, ταυτόχρονα, νιώθουμε αβοήθητοι στο να κάνουμε κάτι σε προσωπικό επίπεδο ώστε να επιφέρουμε αλλαγή το οποίο πολλές φορές οδηγεί σε «παράλυση». Στην πραγματικότητα, όμως αυτό δεν ισχύει. Αν το σκεφτούμε, οι «εποχές και οι καιροί» από μόνοι τους δεν μπορούν να κάνουν τίποτα χωρίς τη συμβολή τη δική μας.
Οι γονείς έχουν την δυνατότητα να επηρεάσουν τα παιδιά τους
Η αλήθεια είναι πως, όντως, έχει γίνει πιο ωμή η εικόνα που έχουν τα παιδιά για το σεξ τα τελευταία χρόνια μα σε αυτό έχει συμβάλλει ο τρόπος που οι ενήλικες αντιμετωπίζουμε καταστάσεις στις μέρες μας. Πριν καν φτάσουμε - όπως συμβαίνει - στην ανάρτηση γυμνών φωτογραφιών σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης και τα συναφή, είναι καλό να πάμε πολύ πιο πίσω και να μιλήσουμε για την παιδεία και την ανατροφή των παιδιών μας.
Αυτό δεν το αναφέρω για να κατηγορήσω τους γονείς. Αντιθέτως, ο σκοπός είναι να επισημάνω πως οι γονείς έχουν την δυνατότητα να επηρεάσουν τα παιδιά τους και να τα βοηθήσουν να κάνουν κατάλληλες επιλογές. Δεν υπήρχε και δεν υπάρχει τρόπος πραγματικά να αποτρέψουμε τα παιδιά από το να κάνουν λάθος επιλογές στον ζήτημα του σεξ, του διαδικτύου, αλλά και σε άλλους τομείς.
Να μπλοκάρουν οι γονείς κάποιες ιστοσελίδες;
Το να μπλοκάρουμε κάποιες ιστοσελίδες, να παρακολουθήσουμε κινήσεις στενά και να θέσουμε σκληρούς και αμετάβλητους κανόνες μπορεί να φτάσει μόνο μέχρι ένα σημείο, ακόμα και να λειτουργήσει αντιστρόφως. Πολλή πιο ουσιαστική είναι η ειλικρινής συζήτηση με τα παιδιά για τέτοια θέματα και ακόμη πιο βασική είναι η επαφή.
Ένας παράγοντας που σίγουρα συνεισφέρει στην κατάσταση της εποχής μας είναι ο ελάχιστος χρόνος που έχουν πλέον οι γονείς για να αφιερώσουν στα παιδιά τους για βασικούς λόγους που όλοι αναγνωρίζουμε. Αυτό με το μέρος του στερεί την ευκαιρία για περισσότερη επαφή και ουσιώδη κουβέντα, που λειτουργούν ως μέσω σωστής διαπαιδαγώγησης και μεταβίβασης αντιλήψεων.
Να γίνονται συχνές συζητήσεις
Προτεινόμενο, συνεπώς, είναι να γίνονται συχνές συζητήσεις που επιτρέπουν χώρο στο παιδί να εκφράσει τις σκέψεις του γνωρίζοντας πως δε θα κριθεί αρνητικά ούτε θα τιμωρηθεί. Σε τέτοιου τύπου κουβέντες είναι σημαντικό ο τρόπος που εκφράζουμε τα δικά μας ιδανικά ως ενήλικες να μη φαίνονται σαν καθοδήγηση μα αντιθέτως σαν γνώμες που μας έχουν ωφελήσει.
Σίγουρα, σε αυτή τη διαδικασία είναι σημαντικό να διατηρούμε τον ρόλο μας ως γονείς. Δεν γινόμαστε φίλοι με το παιδί μας ώστε να διατηρήσουμε τα όρια τα οποία το προστατεύουν, μα δείχνουμε την κατάλληλη κατανόηση που χρειάζεται ένα παιδί για να ανοιχτεί και να εκφραστεί.
Επηρεάζονται από τους φίλους τους;
Όσον αφορά στην επιρροή από τους συνομήλικους, αυτό αποτελεί εύλογο λόγω ανησυχίας των γωνιών. Η αλήθεια όμως είναι ότι και εκεί, η επαφή με το παιδί και η συζήτηση δρουν ώστε να δημιουργήσουν μια γερή ασπίδα η οποία θα αποτρέψει την άβουλη αποδοχή λανθασμένων προτύπων – αυτό εξάλλου θα έχετε επιδείξει και εσείς οι ίδιοι μιλώντας ανοιχτά μαζί του και δίνοντάς τους χώρο μα και ανιδιοτελή αγάπη.
Αυτή η… ασπίδα ονομάζεται αυτοπεποίθηση. Με αυτό το όπλο στα χέρια του είναι σχεδόν απίθανο ένα παιδί να διαλέξει να ακολουθήσει τη μάζα πολύ απλά επειδή δεν έχει την ανάγκη για την αποδοχή αφού την έχει πάρει από το σπίτι του και ξέρει πως την αξίζει.
Δώστε τους χώρο και χρόνο να εκφραστεί
Μπορεί όλα αυτά να φαντάζουν σαν τεράστια ευθύνη, και είναι, αλλά ταυτόχρονα δίνουν την δυνατότητα στον γονέα να ελέγξει και να επηρεάσει καταστάσεις που κατά τα άλλα φαινόντουσαν αποκαρδιωτικές. Σαν προτείνω να συζητήσετε ανοιχτά με τα παιδιά σας για τα συμβάντα που ήρθαν στην αντίληψή σας και να δείτε πως βλέπουν τα πράγματα τα ίδια.
Δώστε τους χώρο να εκφραστούν χωρίς να φοβούνται επίπληξη ούτε κατάκριση και μετά πείτε τους και την δική σας γνώμη μέχρι το σημείο που και τα ίδια είναι θετική να την ακούσουν. Είναι σημαντικό στη αρχή να μη νιώσουν πίεση ώστε να κατανοήσουν πως η συζήτηση γίνεται όντως από ενδιαφέρον.
Δεν πρέπει να καταλάβουν ότι κρύβεται η ανάγκη να ελέγξετε τη ζωή τους. Μάλιστα, είναι σκέψη που έχουν έμφυτη οι περισσότεροι έφηβοι χωρίς να υπάρχει βάσιμη αιτία τις περισσότερες φορές. Με τον καιρό θα μπορεί να ανοιχτούν όλο και πιο πολύ και θα εμβαθύνετε μαζί πάνω σε αυτό αλλά και σε διάφορα άλλα ζητήματα που μπορεί και τα ίδια να επιλέξουν να σας εκφράσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου