ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΑΙΣΧΥΛΟΣ - Ἱκέτιδες (500-523)

ΒΑ. στείχοιτ᾽ ἄν, ἄνδρες· εὖ γὰρ ὁ ξένος λέγει.
ἡγεῖσθε βωμοὺς ἀστικούς, θεῶν ἕδρας·
καὶ ξυμβολοῦσιν οὐ πολυστομεῖν χρεὼν
ναύτην ἄγοντας τόνδ᾽ ἐφέστιον θεῶν.
ΧΟ. τούτῳ μὲν εἶπας, καὶ τεταγμένος κίοι·
505 ἐγὼ δὲ πῶς δρῶ; ποῦ θράσος νέμεις ἐμοί;
ΒΑ. κλάδους μὲν αὐτοῦ λεῖπε, σημεῖον πόνου.
ΧΟ. καὶ δή σφε λείπω χειρία λόγοις σέθεν.
ΒΑ. λευρὸν κατ᾽ ἄλσος νῦν ἐπιστρέφου τόδε.
ΧΟ. καὶ πῶς βέβηλον ἄλσος ἂν ῥύοιτό με;
510 ΒΑ. οὔτοι πτερωτῶν ἁρπαγαῖς ‹σ᾽› ἐκδώσομεν.
ΧΟ. ἀλλ᾽ εἰ δρακόντων δυσφρόνων ἐχθίοσιν;
ΒΑ. εὔφημον εἴη τοὔπος εὐφημουμένῃ.
ΧΟ. οὔτοι τι θαῦμα δυσφορεῖν φόβῳ φρένα.
ΒΑ. ἀεὶ δ᾽ † ἀνάκτων ἐστι δεῖμ᾽ ἐξαίσιον.
515 ΧΟ. σὺ καὶ λέγων εὔφραινε καὶ πράσσων φρένα.
ΒΑ. ἀλλ᾽ οὔτι δαρὸν χρόνον ἐρημώσει πατήρ.
ἐγὼ δὲ λαοὺς συγκαλῶν ἐγχωρίους
στείχω, τὸ κοινὸν ὡς ἂν εὐμενὲς τιθῶ·
καὶ σὸν διδάξω πατέρα ποῖα χρὴ λέγειν.
520 πρὸς ταῦτα μίμνε καὶ θεοὺς ἐγχωρίους
λιταῖς παραιτοῦ τῶν σ᾽ ἔρως ἔχει τυχεῖν.
ἐγὼ δὲ ταῦτα πορσυνῶν ἐλεύσομαι·
πειθὼ δ᾽ ἕποιτο καὶ τύχη πρακτήριος.

***
ΒΑΣΙΛΕΑΣ
500 Δίκιο έχει ο ξένος· σύρτ᾽ εσείς μαζί του,
στης πόλης τους βωμούς και στ᾽ άγια να τον πάτε·
μα λόγια πολλά να ᾽χετε δεν είν᾽ ανάγκη
μ᾽ όσους σας συναντούν στο δρόμο να οδηγάτε
το ναύτη, που ήρθε στους θεούς μας να προσπέσει.
ΧΟΡΟΣ
Τώρ᾽ αυτός, όπως όρισες, κινάει και πάει·
μα εγώ τί κάνω; και ποιά εμένα ασφάλεια τάζεις;
ΒΑΣΙΛΕΑΣ
Παράτ᾽ αυτού, σημάδι ανάγκης, τα κλαδιά σου·
ΧΟΡΟΣ
Υπάκουη, νά, τα παρατώ, στην προσταγή σου.
ΒΑΣΙΛΕΑΣ
Κι έλα εδώ στ᾽ άλσος τ᾽ ανοιχτό και φέρνε γύρες.
ΧΟΡΟΣ
Και πώς το άλσος το βέβηλο με προστατεύει;
ΒΑΣΙΛΕΑΣ
510 Στα όρνια δε θα σ᾽ αφήσομε για να σ᾽ αρπάξουν.
ΧΟΡΟΣ
Κι αν σε χειρότερους εχθρούς κι απ᾽ άγριους όφιους;
ΒΑΣΙΛΕΑΣ
Κράτα κλειστό το στόμα σου στον κακό λόγο.
ΧΟΡΟΣ
Θάμα δεν είναι αν βαργομώ στο φόβο που ᾽χω.
ΒΑΣΙΛΕΑΣ
Πάντα των γυναικών δεν έχει μέτρο ο φόβος.
ΧΟΡΟΣ
Μα εσύ με λόγια δίνε μου και μ᾽ έργα θάρρος.
ΒΑΣΙΛΕΑΣ
Ώρα πολλή ο πατέρας σας δε θενα λείψει.
κι εγώ σε σύναξη κοινή πηγαίνω τώρα
να προσκαλέσω το λαό, για να του πάρω
τη γνώμη με το μέρος σας και να οδηγήσω
συνάμα τον πατέρα σας, πώς να μιλήσει·
520 μα ωστόσο εσύ περίμενε και στους εγχώριους
θεούς προσεύχου, ό,τι ποθείς να σου το δώσουν·
λοιπόν εγώ πηγαίνω αυτά να τελειώσω
κι είθε η πειθώ να μ᾽ ακλουθά κι η επιτυχία.