ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΑΙΣΧΥΛΟΣ - Ἱκέτιδες (204-233)

ΧΟ. πάτερ, φρονούντως πρὸς φρονοῦντας ἐννέπεις.
205 φυλάξομαι δὲ τάσδε μεμνῆσθαι σέθεν
κεδνὰς ἐφετμάς· Ζεὺς δὲ γεννήτωρ ἴδοι.
ΔΑ. ἴδοιτο δῆτα πρευμενοῦς ἀπ᾽ ὄμματος.
ΧΟ. θέλοιμ᾽ ἂν ἤδη σοὶ πέλας θρόνους ἔχειν.
ΔΑ. μή νυν σχόλαζε, μηχανῆς δ᾽ ἔστω κράτος.
210 ΧΟ. ὦ Ζεῦ, κόπων οἴκτιρε μἀπολωλότας.
ΔΑ. κείνου θέλοντος εὖ τελευτήσει τάδε.
ΧΟ. ‹. . .›
ΔΑ. καὶ Ζηνὸς ὄρνιν τόνδε νῦν κικλῄσκετε.
ΧΟ. καλοῦμεν αὐγὰς ἡλίου σωτηρίους.
ΔΑ. ἁγνόν τ᾽ Ἀπόλλω, φυγάδ᾽ ἀπ᾽ οὐρανοῦ θεόν.
215 ΧΟ. εἰδὼς ἂν αἶσαν τήνδε συγγνοίη βροτοῖς.
ΔΑ. συγγνοῖτο δῆτα καὶ παρασταίη πρόφρων.
ΧΟ. τίν᾽ οὖν κικλῄσκω τῶνδε δαιμόνων ἔτι;
ΔΑ. ὁρῶ τρίαιναν τήνδε σημεῖον θεοῦ.
ΧΟ. ἀλλ᾽ εὖ τ᾽ ἔπεμψεν εὖ τε δεξάσθω χθονί.
220 ΔΑ. Ἑρμῆς ὅδ᾽ ἄλλος τοῖσιν Ἑλλήνων νόμοις.
ΧΟ. ἐλευθέροις νυν ἐσθλὰ κηρυκευέτω.
ΔΑ. πάντων δ᾽ ἀνάκτων τῶνδε κοινοβωμίαν
σέβεσθ᾽· ἐν ἁγνῷ δ᾽ ἑσμὸς ὡς πελειάδων
ἵζεσθε κίρκων τῶν ὁμοπτέρων φόβῳ,
225 ἐχθρῶν ὁμαίμων καὶ μιαινόντων γένος.
ὄρνιθος ὄρνις πῶς ἂν ἁγνεύοι φαγών;
πῶς δ᾽ ἂν γαμῶν ἄκουσαν ἄκοντος πάρα
ἁγνὸς γένοιτ᾽ ἄν; οὐδὲ μὴ ᾽ν Ἅιδου θανὼν
φύγῃ ματαίων αἰτίας, πράξας τάδε.
230 κἀκεῖ δικάζει τἀμπλακήμαθ᾽, ὡς λόγος,
Ζεὺς ἄλλος ἐν καμοῦσιν ὑστάτας δίκας.
σκοπεῖτε, κἀμείβεσθε τόνδε τὸν τρόπον,
ὅπως ἂν ὑμῖν πρᾶγος εὖ νικᾷ τόδε.

 ***
ΧΟΡΟΣ
Φρόνιμα λόγια λες σε φρόνιμους, πατέρα,
και τις σοφές στου συμβουλές θενα κοιτάξω
να ᾽χω στο νου!· και πια βοηθός ο Δίας γενάρχης.
ΔΑΝΑΟΣ
Είθε σε μας καλόβουλο να στρέψει μάτι.
ΧΟΡΟΣ
Δίπλα σου τώρα στους βωμούς θα πάρω θέση.
ΔΑΝΑΟΣ
Μην αργείς, κι είναι η μόνη μας η σωτηρία.
ΧΟΡΟΣ
210 Λυπήσου, Δία, τους πόνους μας πριν να χαθούμε.
ΔΑΝΑΟΣ
Αν θέλει εκείνος, όλα σε καλό θα βγούνε.
ΧΟΡΟΣ
‹. . .›
ΔΑΝΑΟΣ
Τώρα καλέστε κι αυτόν το γιο του Δία.
ΧΟΡΟΣ
Του Ήλιου καλούμε το λαμπρό σωτήριο φέγγος.
ΔΑΝΑΟΣ
Και τον αγνό, τ᾽ ουρανού εξόριστο, το Φοίβο.
ΧΟΡΟΣ
Θνητούς να ελεηθεί, που απ᾽ όμοια ξέρει τύχη.
ΔΑΝΑΟΣ
Ας σπλαχνιστεί λοιπόν και πρόθυμ᾽ ας βοηθήσει.
ΧΟΡΟΣ
Ποιόν άλλο απ᾽ τους θεούς εδώ να κράξω ακόμα;
ΔΑΝΑΟΣ
Βλέπω κι αυτή την τρίαινα, θεού σημάδι.
ΧΟΡΟΣ
Βοηθός μου ας είν᾽ και στη στεριά, όπως στο κύμα.
ΔΑΝΑΟΣ
220 Κι ο Ερμής αυτός, άλλος εδώ από το δικό μας.
ΧΟΡΟΣ
Ελευθερίας μηνύματα καλ᾽ ας μας φέρει.
ΔΑΝΑΟΣ
Και τον κοινόν αυτόν βωμό των θεών όλων
τιμήσετε· κι εδώ στον ιερό τον τόπο
καθίστε, σαν περιστεριών σμάρι σκιαγμένο
από γεράκια ομόφτερα, που βεβηλώνουν
εχθρικά τη συγγένεια και το ένα το αίμα·
γιατί πώς θα ᾽ναι αμόλευτο πουλί, που φάει
άλλο πουλί; και πώς ένας που αθέλητά της
γυναίκα πάρει απ᾽ τον πατέρα της με βία,
αγνός θα ονομαστεί; μα και στον Άδη ακόμα
νεκρός, το κρίμα που έπραξε, δε θα ξεφύγει.
230 γιατί, όπως λέγουν, άλλος Δίας εκεί δικάζει
μες στους νεκρούς τα κρίματα σε στερνή κρίση.
Αυτά έχετε στο νου και ν᾽ αποκρίνεστ᾽ έτσι,
που καλήν έκβαση για μας να ᾽χει το πράμα.