Πάει καιρός απο τη τελευταία σου σχέση. Κάθεσαι και μετράς τους μήνες.Έκλεισες ένα χρόνο και κάτι μόνος σου.
Το αστείο είναι οτι το πρώτο καιρό, μετά απο αυτή,τη τελευταία σου σχέση, ήθελες να βρεις κάποιον.Θες απο αντίδραση,για να πείσεις τον εαυτό σου οτι το ξεπέρασε,θες γιατί πιστεύεις οτι έτσι θα το ξεπεράσεις,θες ακόμα γιατί απλά σου λείπει το να έχεις κάποιον στο πλάι σου; Ίσως-και το χειρότερο είναι αυτό-για να μπεις στο μάτι του πρώην ή της πρώην.
Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει πως ξαφνικά διαπιστωνεις ότι έχεις καιρό να σκεφτείς το ενδεχόμενο μιας σχέσης. Νιώθεις καλά με τον εαυτό σου κι είσαι περήφανος γι’αυτό! Δεν είναι πλέον κάτι που σε αγχώνει και το αναζητάς.
Και όχι, δεν σκοπεύεις να μείνεις μόνος για την υπόλοιπη ζωή σου! Πως να το κάνουμε όμως, περνάς καλά!
Με τους φίλους σου,την οικογένεια σου,με τον εαυτό σου τον ίδιο. Τα βρήκες μαζί του και νιώθεις καλά. Νιώθεις πλήρης.
Δεν καταλαβαίνω γιατί το αίσθημα της πληρότητας μπορεί να πηγάζει μόνο μέσα απο μια σχέση…
Εξάλλου προσωπικά πιστεύω πως μια σχέση πρέπει να απαρτίζεται απο ανθρώπους ολόκληρους. Είναι λάθος να αναζητάς το άλλο σου μισο.
Το άλλο σου ολόκληρο να ψάχνεις! Έναν άνθρωπο που θα μπορεί χωρίς εσένα αλλά δεν θα θέλει.
Εκείνον που δεν ψάχνει απλά κάποιον να του γεμίσει τα κενά αλλά κάποιον να τον εμπνέει!
Ενώ λοιπόν εσύ είσαι στα καλύτερα σου και το απολαμβάνεις, θα έρθει κάποιος, που με ένα βλέμμα γεμάτο συμπόνια,θα σε ρωτήσει, γιατί είσαι ακόμα μόνος σου. Προφανώς αυτός ο άνθρωπος σε νοιάζεται αλλά ο τόνος στη φωνή και το βλέμμα του,σου λένε ότι κάτι δεν πάει καλά με`σενα… Γιατί δε σε ρωτάει, πως και δεν έχεις σύντροφο στη ζωή σου αυτή τη περίοδο;
Πάνω κάτω είναι η ίδια ερώτηση. Μπορεί και να μου πείτε στη διατύπωση θα κολλήσουμε;
Ναι, στη διατύπωση! Αυτή η μικρή διαφορά αλλάζει όλο το νόημα. Ο προσδιορισμός μόνος,δείχνει μια κατάσταση. Κάτι που εσύ ανέχεσαι παθητικά. Η ερωτηση πως και δεν έχεις σύντροφο, δείχνει επιλογή!
Γιατί ολοφάνερα είναι επιλογή σου. Επίσης αυτό δεν σημαίνει ότι είσαι φανατικός εργένης. Για να προχωρήσεις όμως ξανά σε μια σχέση και να παραχωρήσεις σε κάποιον άλλο τη μοναξιά σου, θέλεις να νιώσεις κάτι.
Αυτό το κατι που θα πεις, ναι τώρα αξίζει να μοιραστώ τη μοναξιά μου.
Και δεν είναι ότι δεν έχεις ευκαιρίες αλλά δεν έχεις συναντήσει, αυτό που πλέον ξέρεις ότι θέλεις.
Δεν έχεις φτιάξε το ιδανικό στο μυαλό σου και το κυνηγάς, γιατί πολλοί θα βιαστούν να σε κατηγορήσουν, απλά δεν έχεις συναντήσει ακόμα τα μάτια που θα σε κεντρίσουν. Το χαμόγελο που θα σε παρακινούσε να κάνεις τα πάντα για να το προκαλείς.
Αυτό θες και δεν έχεις σκοπό να συμβιβαστείς! Γιατί να συμβιβαστείς άλλωστε. Ποιος σε πιέζει και τι.
Η κοινωνία που αν φτάσεις τα τριάντα και δεν έχεις παντρευτεί, σου περνάει πως πρέπει να βιαστείς; Βγες τότε λοιπόν.
Ξαμολήσου να βρεις την τέλεια νύφη ή τον τέλειο γαμπρό.
Αν ο έρωτας περάσει κι εκτίμηση δεν υπάρχει, μην στεναχωριέσαι, υπάρχουν και οι παράλληλες σχέσεις.
Μήπως θα σε πιέσουν οι φίλοι κι οι γνωστοί που θέλουν να σε δουν ευτυχισμένο; Γιατί είμαι δυστυχισμένος και δεν το ξέρω;
Σε μια σχέση με κάποιον, λιγότερο απο αυτό που,ας πουμε, έχεις φανταστεί θα σε κάνει λιγότερο δυστυχισμενο;
Όλα αυτά σου τριβελίζουν το μυαλό και θέλοντας και μη, θα μπεις κι εσύ στο τρυπάκι.Θα ψαχτείς σε σχέσεις εφήμερες, θα συμβιβαστείς με εκείνες που δεν βγάζουν πουθενά. Τελικά θα καταλήξεις εκεί απ’όπου ξεκίνησες.
Θες απλά να ερωτευτείς…
Μη συμβιβαστείς με τίποτα λιγότερο απ’τον έρωτα!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου