Πίστευαν (οι Πυθαγόρειοι) ότι πρέπει, όσοι πρόκειται να τεκνοποιήσουν, να προνοήσουν πολύ για τους μελλοντικούς απογόνους τους. Το πρώτο και σπουδαιότερο μέλημα είναι να προσέρχεται κάποιος για τεκνοποιία, έχοντας ζήσει και ζώντας ακόμα με εγκράτεια και υγιεινά, χωρίς να έχει φάει υπερβολικά ούτε να έχει καταναλώσει τέτοιες τροφές που χαλάνε τον οργανισμό, και χωρίς να είναι μεθυσμένος πάνω απ’ όλα.
Διότι θεωρούσαν ότι από κακή, δυσαρμονική και διαταραγμένη οργανική κατάσταση βγαίνουν και κακής ποιότητας σπέρματα.
Γενικά, πίστευαν ότι είναι γνώρισμα εντελώς ράθυμου και απερίσκεπτου ανθρώπου να σκοπεύει να δώσει ζωή, γέννηση και ύπαρξη σε έναν άλλο άνθρωπο, χωρίς να προνοήσει με μεγάλη επιμέλεια πώς θα κάνει την άφιξη των παιδιών του στον κόσμο και στη ζωή όσο το δυνατόν ωραιότερη, αλλά από τη μια, όσοι αγαπούν τα σκυλιά, να φροντίζουν με κάθε τρόπο την γέννηση των σκυλιών, πώς θα βγουν καλά σκυλάκια από τους γονείς που πρέπει, όταν και όπως πρέπει, το ίδιο και όσοι αγαπούν τα πτηνά (και είναι φανερό ότι και οι υπόλοιποι που φροντίζουν για τα ζώα καλής ράτσας παίρνουν κάθε μέτρο,για να μη γίνονται τυχαία οι γεννήσεις τους), και από την άλλη οι άνθρωποι να μην προσέχουν καθόλου τους δικούς τους απογόνους, αλλά να τους γεννούν όπως-όπως και όπως λάχει, αυτοσχεδιάζοντας με όποιον τρόπο να’ ναι, και στη συνέχεια να παραμελούν εντελώς την ανατροφή και την παιδεία τους.
Αυτή είναι η σοβαρότερη και εμφανέστερη αιτία της κακίας και φαυλότητας των περισσότερων ανθρώπων, διότι οι περισσότεροι τεκνοποιούν, όπως να’ναι, σαν τα ζώα.
«…υπελάμβανον δε δειν πολλήν πρόνοιαν ποιείσθαι τους τεκνοποιουμένους των εσομένων εκγόνων. πρώτην μεν ουν είναι και μεγίστην πρόνοιαν το προσάγειν αυτόν προς την τεκνοποιίαν σωφρόνως τε και υγιεινώς βεβιωκότα τε και ζώντα, και μήτε πληρώσει χρώμενον τροφής ακαίρως, μήτε προφερόμενον τοιαύτα,αφ’ ων χείρους αι των σωμάτων έξεις γίνονται, μήτε δη μεθύοντά γε,αλλ’ ήκιστα πάντων•ώιοντο γαρ εκ φαύλης τε και ασυμφώνου και ταραχώδους κράσεως μοχθηρά γίνεσθαι τα σπέρματα.καθόλου δε παντελώς ώιοντο ραιθύμου τινος είναι και απροσκέπτου, τον μέλλοντα ζωιοποιείν και άγειν τινα εις γένεσίν τε και ουσίαν,τούτον μη μετά σπουδής πάση προοράν,όπως έσται ως χαριεστάτη των γινομένων η εις το είναι τε και ζην άφιξις,αλλά τους μεν φιλόκυνας μετά πάσης σπουδής επιμελείσθαι της σκυλακείας, όπως εξ ων δει και ότε δει και ως δει διακειμένων προσηνή γίνηται τα σκυλάκια, ωσαύτως δε και τους φιλόρνιθας. δήλον δ’ ότι και τους λοιπούς των εσπουδακότων περί τα γενναία των ζώιων πάσαν ποιείσθαι σπουδήν περί του μη εική γίνεσθαι τας γεννήσεις αυτών,τους δ’ ανθρώπους μηδένα λόγον ποιείσθαι των ιδίων εκγόνων, αλλ’ άμα γεννάν εική τε και ως έτυχε σχεδιάζοντας πάντα τρόπον και μετά ταύτα τρέφειν τε και παιδεύειν μετά πάσης ολιγωρίας.ταύτην γαρ είναι την ισχυροτάτην τε και σαφεστάτην αιτίαν της των πολλών ανθρώπων κακίας τε και φαυλότητος•βοσκηματώδη γαρ και εικαίαν τινα γίνεσθαι την τεκνοποιίαν παρά τοις πολλοίς».
ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ, Περί του πυθαγορικού βίου
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου