Ο σύντροφος δεν είναι συνένοχός σου

Κάθομαι και σκέφτομαι τι νομίζουμε τελικά ότι είναι η σχέση. Επειδή ο άλλος επέλεξε να είναι δίπλα σου και σου έχει δώσει το δικαίωμα να τον αποκαλείς σύντροφο κι άνθρωπό σου, θεωρείς ότι είναι κι υποχρεωμένος να συμφωνεί, να αποδέχεται και να υπερασπίζει την κάθε σου μαλακία. Δεν είμαι και τίποτα ειδικός στις σχέσεις, αλλά θα διαφωνήσω κάθετα.

Ο σύντροφός σου δεν είναι εκεί για να ουρλιάζει μαζί σου στις ώρες που η βλακεία κι η παράνοιά σου χτυπάνε κόκκινο. Ο σύντροφός –ο σωστός σύντροφος τουλάχιστον– θα σου πάει κόντρα και θα σου την πει. Θα σε βάλει στη θέση σου και θα σου υποδείξει τα λάθη σου και τους παραλογισμούς σου.

Σαφώς και θα σε υπερασπιστεί και θα σε προστατεύσει όταν χρειαστεί, αλλά δε θα σου χαϊδεύει τα αυτιά για να νιώθεις εσύ καλά. Δεν είναι συνένοχός σου, όπως δε θα γίνεις κ εσύ ποτέ δικός του. Στην τελική, ο έρωτας κι η αγάπη είναι η απόλυτη μορφή εμπιστοσύνης. Χαρίζεις σε κάποιον ό,τι πολυτιμότερο έχεις, καρδιά, μυαλό και κορμί.

Ο σύντροφός σου είναι ο σκληρότερος κριτής σου, είναι αυτός που σε έχει μάθει κι απ’ την καλή σου κι απ’ την ανάποδη. Έχει δεχτεί τα καμώματά σου, έχει φάει ψυχρολουσία, έχει αγαπήσει κι έχει γνωρίσει κάθε πτυχή του χαρακτήρα σου. Ξέρει ακριβώς γιατί έχεις αντιδράσει όπως αντέδρασες κι ίσως σε καταλάβει, αλλά σε καμιά περίπτωση δε θα πάρει το μέρος σου εάν η αντίδρασή σου ήταν αδικαιολόγητη.

Όσο κουραστική κι αν ήταν η μέρα σου, δεν είχες δικαίωμα να μιλήσεις απότομα στη μάνα σου ή να γίνεσαι επιθετικός κι εριστικός απέναντι στον άνθρωπό σου και ξέρεις πολύ καλά ότι αφού ηρεμήσεις, θα σου την πει. Κι όσο πιο δεμένοι είστε κι όσο περισσότερο σε νοιάζεται, τόσο περισσότερο θα σου τη λέει. Ξέρει τη δυναμική και τις δυνατότητες και θα σε σπρώξει στα όρια ώστε να δεις πού μπορείς να φτάσεις και να επανασυστηθείς στον εαυτό σου.

Οι τρελές και παράλογες συμπεριφορές δε θα τον ακουμπήσουν και δε θα τον επηρεάσουν. Θα σε αφήσει να κάνεις ό,τι σου κατέβει να κάνεις, θα αφήσει να ξεθυμάνει ό,τι έχεις μέσα σου κι όταν πια θα έχεις καταλάβει κι εσύ πόσο γελοία φέρθηκες, θα σου το τονίσει κι ο ίδιος. Νομίζω το ξέρεις πολύ καλά ότι δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απ’ το να πέφτεις και να μειώνεσαι στα μάτια αυτού που αγαπάς, πόσο μάλλον όταν το προκαλείς εσύ ο ίδιος.

Στην τελική άκου κι αυτό. Εάν πάντοτε τάσσεται υπέρ σου και βαριέται να διαπληκτιστεί μαζί σου, πόσο αντικειμενικός είναι απέναντί σου; Και πόσο αληθινός; Σε βάζει σε σκέψεις. Αν απ’ την άλλη όσο εύκολα θα σου την πει για την εκάστοτε άδικη συμπεριφορά σου, παίρνει και το μέρος σου εκεί που έχεις δίκιο και σου συμπαραστέκεται, ξέρεις ότι έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο που σε αντιμετωπίζει σαν ίσο κι όμοιο κι όχι σαν μπιμπελό που φοβάται μην του ραγίσει ή σαν αδύναμο κι ανυπεράσπιστο πλάσμα που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την αλήθεια των πράξεών του.

Δεν ξέρω ποιον απ’ τους δυο συντρόφους θα προτιμούσες  δίπλα σου, αλλά εγώ επέλεξα τον πρώτο. Και ένα έχω να σου πω. Όσο θα τρέμεις τη στιγμή που θα την ακούσεις επειδή ξέρεις ότι έφταιξες, τόσο θα το χαίρεσαι και θα το ευχαριστιέσαι όταν θα τον βλέπεις να υπερηφανεύεται και να σε επαινεί γιατί θα ξέρεις ότι όλα είναι αληθινά.

Δε φοβάται να σου μιλήσει ανοιχτά, δε φοβάται τα ξεσπάσματά σου, δε σε λυπάται και δε σε μειώνει. Απαιτεί από σένα να σταθείς στο ύψος σου και να φερθείς αντίστοιχα κι εσύ με τη σειρά σου πράττεις το ίδιο και γνωρίζεις καλά ότι μπορείς να του εκφράσεις ό,τι σε απασχολεί χωρίς να σε κρίνει ή να σε σαμποτάρει.

Ο σύντροφος δεν είναι συνένοχός σου και δε θα έπρεπε να απαιτείς να γίνει. Μη γίνετε συνένοχοι. Γίνετε κριτές και βοηθήστε ο ένας τον άλλο να ανέβει, πάντα με σεβασμό κι εκτίμηση. Αγάπη δε σημαίνει συνεχής και τυφλή αποδοχή, αλλά εποικοδομητική διαφωνία και βελτίωση.