Η μνησικακία τελικά βλάπτει τον ίδιο που την κουβαλάει καθώς και πως μπορείτε να απαλλαγείτε αλλάζοντας την αντίληψή σας και κατανοώντας ότι η συγχώρεση είναι ένα δώρο που αφορά εσάς και όχι τον άλλον. Η μνησικακία φαίνεται συχνά απόλυτα δικαιολογημένη τη στιγμή που τη νιώθεις, αλλά τελικά κοστίζει πολύ ακριβά. Δεν αξίζει τα έξοδα της συντήρησής της και δεν μπορεί να σου δώσει αυτό που αληθινά θέλεις. Έχω κάνει συμβουλευτική με ανθρώπους που έχουν βιώσει απίστευτη κακομεταχείριση, βιασμό, βασανιστήρια, εγκατάλειψη, προδοσία και κάθε είδους αδικία, αλλά και πάλι θα έλεγα ότι καμία μνησικακία δεν αξίζει να την κρατάς για πάντα.
Καμιά μνησικακία, όσο δικαιολογημένη κι αν είναι, δεν αξίζει τον πόνο, το μίσος και το φόβο που πρέπει να κουβαλάς. Κοστίζει πολύ ακριβά. Δεν αξίζει να παραιτείσαι από την ελευθερία σου γι΄ αυτήν. Μνησικακία σημαίνει να αφήνεις το εγώ σου να απαγάγει το νου σου, να τον πηγαίνει στην κόλαση, να απαιτεί λύτρα και να τον παρατάει εκεί έτσι κι αλλιώς. Να ΄σαι τώρα εσύ, αιχμάλωτος του ίδιου σου του εγώ, καθισμένος στην κόλαση ελπίζοντας ότι αυτή η “σκύλα” ή αυτό το “κάθαρμα” θα καταλήξει επίσης στην κόλαση. Η μεγάλη ελπίδα είναι ότι θα μπορείς να ζήσεις κι εσύ κακά και οι άλλοι χειρότερα, για πάντα. Η εκδίκηση δεν είναι νίκη. Δεν είναι ελευθερία. Δεν είναι έξυπνη. Κάθε μνησικακία είναι επίθεση κατά του εαυτού σου.
Όταν την κουβαλάς είναι σαν να κουβαλάς μια νοο-βομβίδα, που εκρήγνυται κάθε λίγα δευτερόλεπτα μέσα στον ίδιο σου το νου. Είσαι οπλισμένος και επικίνδυνος, ντυμένος από μίσος, ο χειρότερος εχθρός του εαυτού σου. Γιατί; Οι σκέψεις δεν εγκαταλείπουν την πηγή τους. Όλες σου οι βόμβες θυμού, μνησικακίας και μίσους “εκρήγνυνται” μέσα στο δικό σου νου πληγώνοντας πρώτα εσένα πριν από κάθε άλλον. Ο εχθρός σου χτυπιέται μόνο από τα συντρίμμια που απομένουν. Για όσο διάστημα κουβαλάς μέσα σου τη μνησικακία, γίνεσαι θύμα του δικού σου πολέμου. Κύτταρα, νεύρα, καρδιά, ψυχική ηρεμία και τρόπος σκέψης τραυματίζονται πάντα από τα “φίλια πυρά” της δικής σου μνησικακίας.
Κι όμως, μερικοί άνθρωποι θα προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να παραιτηθούν απ΄αυτήν. Όταν τους ρωτάς: “Θα προτιμούσες να έχεις δίκιο σχετικά με την μνησικακία σου ή να έχεις ευτυχία;” απαντούν: “Μα έχω δίκιο!” Η έσχατη νίκη τους δεν είναι η ευτυχία αλλά, μάλλον, μια ταφόπετρα που γράφει: “Είχα δίκιο!”. Για όσο διάστημα αποφασίζεις να κουβαλάς τη μνησικακία, κάνεις λάθος σχετικά με τον εαυτό σου. Η μνησικακία είναι σημάδι εσφαλμένης ταυτότητας. Αν γαντζώνεσαι σ΄ αυτήν, το κάνεις επειδή πιστεύεις πως είσαι θύμα. Κι όσο το πιστεύεις αυτό, έλκεις περισσότερους πολέμους, περισσότερους εχθρούς, περισσότερους θύτες, μόνο και μόνο για να αποδείξεις το δίκιο σου.
Ωστόσο, δεν είσαι θύμα, είσαι ελεύθερος. Αυτό είναι που σου διδάσκει η συγχώρεση. Η μνησικακία σε κρατάει πίσω. Σου θολώνει το νου με τόσο πολύ μίσος και φόβο, ώστε αρχίζεις να μη βλέπεις τον αληθινό σου σκοπό. Η μνησικακία είναι σαν νοητικός “καταρράκτης”. Σου διαστρεβλώνει την όραση. Χάνεις την εστίασή σου. Ψάχνεις για εκδίκηση, όχι για ελευθερία. Για ενοχή, όχι για αθωότητα. Για φόβο, όχι για αγάπη. Δε σε κρατάει πίσω η αγάπη που δεν πήρες, αλλά η αγάπη που δε δίνεις τώρα. Η εμμονή στη μνησικακία είναι, στην πραγματικότητα, απόφαση να υποφέρεις. Η μνησικακία σε δηλητηριάζει, σε αλυσοδένει στο παρελθόν σου και αφήνει την αντίληψή σου πικρή και διαστρεβλωμένη.
Κάθε μέρα της ζωής σου αποφασίζεις ανάμεσα στη μνησικακία και την ελευθερία, στον πόνο και τη χαρά, στο παλιό και το καινούργιο. Αναρωτήσου λοιπόν: Τι πραγματικά θέλω; Τι θα κάνεις αληθινό; Η προθυμία να παραιτηθείς από τη μνησικακία θέτει τα θαύματα σε κίνηση. Το πρώτο βήμα για να ξεπεράσεις τη μνησικακία είναι να αντιληφθείς ότι δεν είναι λύση. Δεν σου προσφέρει τίποτε που να έχει αξία. Η συγχώρεση είναι το τέλειο αντίδοτο για τη μνησικακία. Είναι η επιλογή της ολότητας. Σε βοηθάει να δηλώσεις: “Είμαι ολόκληρος. Κανείς και τίποτε δεν μπορεί να απειλήσει ή να βλάψει την ολότητά μου. Η ελευθερία μου είναι πιο σημαντική από οποιαδήποτε εκδίκηση”.
Η συγχώρεση ελευθερώνει τον πόνο του παρελθόντος και σε κάνει να ξανακερδίζεις την ελευθερία σου. Ολόκληρη η ζωή σου αλλάζει όταν παραιτείσαι από τη μνησικακία. Στην πραγματικότητα, η μνησικακία δεν είναι παρά ένας πειρασμός να παρεκκλίνεις από την ολότητα στην έλλειψη, από την αγάπη στο φόβο. Είναι σημάδι εσωτερικής σύγκρουσης. Έτσι, όποτε μπαίνεις στον πειρασμό να κάνεις κάποιον εχθρό σου, είναι καλό να δηλώνεις: “Δεν θα σε χρησιμοποιήσω για να με κρατάς πίσω”. Μ΄αυτό τον τρόπο, διαλέγεις πραγματικά τη γαλήνη αντί για τον πόνο.
Αφιέρωσε τώρα μια στιγμή για να σκεφτείς κάποιον με τον οποίο είσαι ενοχλημένος, ταραγμένος, θυμωμένος ή απογοητευμένος. Χωρίς καμιά απολύτως αυτοκριτική, άφησε τον εαυτό σου να νιώσει όλη την έκταση της μνησικακίας σου. Δες με ειλικρίνεια τα συναισθήματά σου και παρατήρησε πόσο σας πληγώνει και τους δύο αυτή η μνησικακία. Παρατήρησε πόσο διχασμένος είναι ο νους σου: ένα μέρος του θέλει να διατηρήσει τη μνησικακία και ένα άλλο μέρος του θέλει να την αφήσει να φύγει. Πειραματίσου τώρα με την απελευθέρωση της μνησικακίας.
Με τα μάτια του νου σου, δες αυτό τον άνθρωπο να στέκει μπροστά σου. Φαντάσου ότι περιβάλλεστε και οι δυο από ένα πανέμορφο, απαλό, θεραπευτικό φως. Άφησε αυτό το φως να γίνει σύμβολο απόλυτης γαλήνης. Φαντάσου ότι αυτό που πραγματικά θέλετε και οι δυο είναι γαλήνη. Κοιταχτείτε στα μάτια, πέρα από τη μνησικακία, και δείτε το μέρος όπου είσαστε ένα. Τώρα δήλωσε: “Μαζί, επιλέγουμε τη γαλήνη αντί για τον πόνο”. Νιώσε το αυτό με κάθε κύτταρο της ύπαρξής σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου