Ποια η Ιστορία μου;

Ποια ιστορία να διδάξω, όταν αλλάζω τη δική μου συνεχώς;

Πώς να δεις τον κόσμο πραγματικά, αν δεν καταλάβεις πως αυτό που νομίζεις πως είσαι, είναι μόνο μια ιστορία....αυτή που πεισματικά διατηρείς.

Γιατί; Θα πρέπει να αναρωτηθείς. Διαφορετικά, δεν έχεις δικαίωμα να μαλώνεις με τις εικόνες που βλέπεις γύρω σου, με τα εμπόδια που βρίσκεις στο δρόμο σου, με τους ανθρώπους που συναντάς στη ζωή σου....με το καθετί που βρίσκεται μπροστά σου και μέσα σου.

Είναι όμως σχεδόν αδύνατον να αποκαλύψεις τη δική σου ιστορία, όπως πραγματικά/αντικειμενικά είναι, μόνη σου. Όσο καλή πρόθεση και θέληση κι αν έχεις. Γιατί; Μα επειδή πολύ απλά έχεις ανάγκη να τη διατηρήσεις. ΕΙΣΑΙ η εικόνα, η ιστορία που θέλεις να υπερασπίζεσαι. Κι αν δεν υπερασπιστείς αυτήν, αυτό που είσαι, τότε τι άλλο;

Το θηλυκό είναι πιο θαρραλέο από το αρσενικό. Μάχη φύλων; Όχι βέβαια, αλλά αναγνώριση ιδιοτήτων, ναι!

Πρέπει να ταξιδέψεις πολύ βαθιά μέσα στην ιστορία σου, την ιστορία της φυλής σου, του είδους σου για να αποκαλύψεις αυτές τις ιδιότητες. Τα πάντα που ξέρεις ήδη, θα σε αποτρέψουν.

Κι έτσι κάνεις κύκλους. Κάθε ένας πιο οδυνηρός από τον προηγούμενο, ενώ απουσιάζουν ακόμα οι απαντήσεις, οι μαγικές λύσεις, οι έξοδοι.

Τι έχεις να διδάξεις καημένε γιατρέ, δάσκαλε, δικαστή, αλήθεια; Ποια ψυχή μπορείς να καθοδηγήσεις στον κόσμο τον εικονικό, όταν αγνοείς τη δικιά σου;

Πρέπει να πεθαίνεις καθημερινά. Νομίζεις πως αυτό αποτελεί μεταφορικό ρητορικό Ανατολικών θρησκειών. Δες που ακόμα φοβάσαι τον θάνατο, όσα κι αν έχεις μαζέψει γύρω σου, όσες ρητορείες κι αν δημοσιεύεις για να σε υποστηρίζουν οι θαυμαστές σου.

Δεν έμαθες πως η αγάπη είναι σκληρή. Θέλεις μόνο το χάιδεμα, την υποστήριξη, σε όποια ψευδαίσθηση θέλεις να διατηρείς.

Φοβάσαι την αλήθεια, όσο κι αν διαδίδεις πως τη θέλεις και την αναζητάς. Σού λένε πως αυτή πονάει, αλλά εσύ δεν θέλεις να πιστέψεις. Θέλεις την αλήθεια ευκολοχώνευτη, έτοιμη, σερβιρισμένη στο πιάτο, χωρίς να πονέσεις, χωρίς να κοπιάσεις, χωρίς να προσφέρεις τα πάντα που έχεις κατακτήσει για να την αποκτήσεις.

Γιατί, μην παραμυθιάζεσαι. Δεν μπορείς να την αποκτήσεις. Κάθε φορά που θα νομίζεις πως βρίσκεσαι κοντά ή πως έχεις εισέλθει, αυτή θα σού διαφεύγει. Αυτά κάνει η αλήθεια. Δεν κατέχεται. Δεν μπορεί να κατέχεται.

Μπορεί να βιώνεται, μπορεί να γίνεται πράξη και στάση ζωής, μπορεί να μοιράζεται, μπορεί να αλλάζει, να μεταμορφώνεται, αλλά δεν μπορεί να κατέχεται!

Όλες οι ιστορίες σου πρέπει να αμφισβητηθούν. Όλες! Είναι αδύνατον να κρατήσεις μερικές για ασφάλεια ενώ αναζητάς την αλήθεια, τη θεραπεία, την ευτυχία, τη γνώση, την αγάπη. Είναι όλα παράγωγα, τα δώρα της αλήθειας. Πέρα από κάθε ιστορία, καλούπι, διαμόρφωση, πρότυπο.

Είπα πολλά....και έχεις πολλά να κάνεις. Όλες οι ιστορίες σου ζητούν απεγνωσμένα την προσοχή σου. Κι εσύ πρέπει να τη δώσεις, δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Χιλιάδες κομματάκια διάσπαρτα, αγωνίζονται να συντεθούν πολεμώντας, αντιμάχοντας, ενοχοποιώντας, κατηγορώντας, υποφέροντας.

Κρυφά! Δεν τα παρουσιάζεις όλ' αυτά. Πιο συχνά, δεν τα αναγνωρίζεις καν. Είναι αδύνατον να δεις όλα όσα συμβαίνουν ταυτόχρονα, σε πολλά επίπεδα μέσα σου, αφού έχεις θεοποιήσει την επιφανειακή, λογικοφανή, γραμμική σου σκέψη. Το αρσενικό! Ανεξάρτητα από το φύλο...

Και η κάθε ιστορία συνεχίζει να διεκδικεί την ορθότητα στον κόσμο σου. Με επιχειρήματα να παρουσιάζει την μοναδικότητα...Άπειρες όμως και χαοτικές. Πώς να προλάβεις να τις ακούσεις όλες; Να διαλέξεις τη σωστή; Έχεις τόσες υποχρεώσεις που περιμένουν, τόσους που σε κυνηγούν, τόσα να προλάβεις, να διασφαλίσεις, να διεκδικήσεις.

Ξεχνάς, γιατί έτσι μόνο μπορείς να το κάνεις όλο αυτό... πως σήμερα, αυτή η ώρα, ίσως είναι και η τελευταία σου. Η ιστορία σου σού δίνει την ψευδαίσθηση της συνέχειας, της διατήρησης, του ελέγχου.

Δεν έχεις ιδέα, δεν το αισθάνεσαι, δεν το νοιώθεις, πως ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ τον κόσμο σου, δεν υπάρχει ανεξάρτητα, όπως τον βλέπεις!