Ήρθε η μέρα των σου γενεθλίων. Το τραπέζι έχει στρωθεί, το σπίτι έχει ετοιμαστεί για να υποδεχτείς τους καλεσμένους σου. Περιμένεις όλα τα αγαπημένα σου πρόσωπα: φίλους, συγγενείς,την οικογένεια σου. Σήμερα θα είναι όλοι εκεί,ακόμα και άνθρωποι που έχεις να δείς χρόνια αλλά παρέμειναν πάντα μες την καρδιά σου.Πέρασε πολύς χρόνος από την ημέρα που γεννήθηκες.
Όμως ο χρόνος είναι σχετικός και συχνά μπορούμε να ζήσουμε σε μία ώρα ότι δεν έχουμε ζήσει για μήνες ή χρόνια. Άλλοτε κυλάει αργά κι άλλοτε γρήγορα, ανάλογα με το πόσο η κάθε μας εμπειρία πλησιάζει στον πυρήνα του εαυτού μας και τις πραγματικές μας επιθυμίες.
Ο χρόνος μας φθείρει, μας θεραπεύει, μας μεταβάλλει, μας παρασύρει στην ακατάπαυστη ροή του. Δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από τον χρόνο και από τα όσα συνεπάγεται.
Γι’αυτό και σήμερα, ογδόντα χρόνια μετά από την ημέρα που ήρθες στον κόσμο, θα ήθελα να σου ζητήσω να κοιτάξεις πίσω. Να ψάξεις μέσα στις αναμνήσεις σου, τις σκέψεις σου, να δείς εάν έζησες τη ζωή σου ώς ο ιδανικός σου εαυτός.
Ίσως θα ήταν πιο έυκολο να κρυφακούσεις τις συζητήσεις των καλεσμένων σου, αφότου έρθουν και συζητούν μεταξύ τους για σένα.Τι θα ήθελες να λένε για σένα και για το ποιός ήσουν στη ζωή σου; Τι άνθρωπος ήσουν; Τι δημιούργησες; Γιατί είσαι σημαντικός για εκείνους; Εάν υποθέσουμε πώς στην περισσότερη ζωή σου υπήρξες ο ιδανικός σου εαυτός;
Πώς θα ήθελες να είχες περάσει όλα αυτά τα χρόνια; Τι ήταν το σημαντικότερο για σένα στη ζωή σου;Τι διεκδίκησες που είχε ζωτική σημασία για σένα;Για ποιά πράγματα νιώθεις περηφάνεια και εκπλήρωση;
Πώς νιώθεις καθώς κοιτάς πίσω στο χρόνο;
Εναλλακτικά
Εάν δεν είχες ζήσει τη ζωή σου εκπληρώνοντας αυτό που είναι σημαντικό για σένα, τι θα άλλαζε τη μέρα των σου γενεθλίων; Προσπάθησε να φτιάξεις μια εικόνα στο μυαλό σου.
Εάν είχες περιορίσει τη ζωή σου μόνο γύρω από επιλογές που σου δίνουν ασφάλεια αλλά όχι απαραίτητα εκπλήρωση, εάν δεν είχες υπάρξει ο ιδανικός σου εαυτός ή δεν είχες διεκδικήσει να ζήσεις σύμφωνα με τις αξίες σου, πως θα ήταν η σημερινή μέρα;
Τι θα ένιωθες καθώς κοιτάς πίσω;
Ερχόμαστε στη ζωή με τα μάτια κλειστά. Μετά από το ζεστό και σκοτεινό περιβάλλον της μήτρας, μας παίρνει μέρες να συνηθίσουμε το φως και να διατηρούμε τα μάτια μας ανοιχτά για περισσότερο διάστημα. Εάν και συχνά δεν ερχόμαστε στον κόσμο όλοι με τις ίδιες δυνατότητες, έχουμε όλοι τις πιθανότητες να ζήσουμε μια γεμάτη ζωή.
Ας κρατάμε τα μάτια μας ανοιχτά, ας μη φοβόμαστε το φως.
Δεν είμαστε φτιαγμένοι για να ζούμε στο σκοτάδι, ούτε σε υπερβολικά προστατευμένα περιβάλλοντα.
Δεν χρειάζονται χρόνια για να συνειδητοποιήσουμε τι μπορεί να χάσαμε.
Ας γίνουμε η καλύτερη έκδοση του εαυτού μας
Ας γίνουμε εμείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου