ΤΣΕΓΚΙΣ ΧΑΝ

Ήταν άνοιξη, αφηγείται η «Μυστική Ιστορία των Μογγόλων», όταν ο Μπόρτε Τσίνο (ο γαλάζιος ή στιγματισμένος λύκος), αρχηγός τής φυλής των Μπορτζίτζιν, εγκατέστησε στο στρατόπεδό του στις πηγές τού ποταμού Ορχόν, στο όρος Μπουρκάν Καλντούν, πριν από 1000 τόσα χρόνια.

Εκεί παντρεύτηκε την Κόα Μαράλ (άσπρη ελαφίνα) και απέκτησε ένα γιό, τον Μπατάτσι.

Από γιό σε γιό, στη 12η γενιά το δικαίωμα τής βοσκής στην περιοχή τού Μπόρτς Τσίνο πέρασε στον Ντόνα, έναν μονόφθαλμο γίγαντα και στον αδερφό του Ντομπούν, τον Πανούργο.

Η χήρα τού Ντομπούν, δεχόταν τις επισκέψεις ενός θεϊκού πνεύματος, που κατέβαινε από τον ουρανό κι έπειτα εξαφανιζόταν σαν ηλιαχτίδα.

Γεννήθηκαν έτσι 3 παιδιά, που άφησαν στους απογόνους τους τα δώρα τής ουράνιας καταγωγής τους.

Ανάμεσά τους ήταν ο Καϊντού, Βασιλιάς των Μπορτζίτζιν.

Ο Καϊντού εγέννησε τον Μπαϊτσίγκ Κάρτσιν.

Ο Κάρτσιν τον Κιγιάτ.

Ο Κιγιάτ εγέννησε τον τον Τουμπινάϊ τον Συνετό.

Ο Τουμπινάϊ τον Καμπούλ Σαν.

Αυτός ο Καμπούλ κατόρθωσε να συνενώσει πολλές μογγολικές φυλές κι η εξουσία του αναγνωρίσθηκε από τούς Αυτοκράτορες τής Κίνας (πολέμησε στο πλευρό τους εναντίον των Τατάρων και των Μαντζουριανών).

Λένε πως κάποια νύχτα μεγάλου γλεντιού, στο Πεκίνο, ο Καμπούλ, τράβηξε τα γένια τού Αυτοκράτορα.

Η συμμαχία διαλύθηκε και ξεκίνησε πόεμος.

Ο Καμπούλ νίκησε τούς Κίν ύστερα από 4ετή πόλεμο (1135-1139) και τους υποχρέωσε να πληρώνουν φόρο σε σιτάρι και ζώα.

Πεθαίνοντας ο Καμπούλ θα μεταβιβάσει τη βασιλική εξουσία όχι στον γιό του Κουτούλα, αλλά στον Αμπακάϊ, τον αρχηγό των Ταρτζιούτ.

Ο Αμπακάϊ αντιμετωπίζει νέα επίθεση των Κινέζων, που είχαν συμμαχήσει με τούς Τατάρους.

Αιχμαλωτίζεται και θανατώνεται με ανασκολοπισμό.

Η εξουσία του πέρασε στον Κουτούλα.

Κι ενώ οι Κινέζοι και οι Τάταροι διασπούν και πάλι την μογγολική ενότητα, ο ανηψιός τού Κουτούλα Γεζουγκέϊ ο Γενναίος επιχειρεί να ενώσει τις φυλές τού Μπόρτε Τσίνο.

Οι Μογγόλοι εκείνης τής εποχής δεν επερνούσαν τις 200.000 ψυχές κι ήταν χωρισμένοι σε 40 περίπου φατρίες, που υπάκουαν περισσότερο σ’ έναν ισχυρό και δοκιμασμένο αρχηγό παρά σε απόγονους βασιλικής γενιάς.

Ο Γεζουγκέϊ ήταν, ΄σύμφωνα με την παράδοση, ηγέτης με σιδερένια πυγμή κι ορμητική καρδιά.

Συγκέντρωσε γύρω του 40.000 «σκηνές» και συμμάχησε με τον Τογκρίλ, Βασιλιά των ισχυρών Κεράτ.

Και κάπως έτσι αρχίζει μια γενιά ηρώων και βασιλιάδων απ’ όπου θα ξεπηδήσει ο Τσέγκις Χαν!!!