Υλικά της φύσης είναι αυτά που προτιμά να πιάνει στα χέρια της η Debra Bernier, καλλιτέχνης από τον Καναδά: ξύλα που έβγαλε η θάλασσα, πηλός, κοχύλια. Με αυτά, τη φαντασία και την τέχνη της φτιάχνει εξαιρετικά «γλυπτά» επιχειρώντας να δώσει μορφή στη φύση, να απεικονίσει την ένωση του ανθρώπινου στοιχείου με τα φυσικά υλικά.
«Όταν δουλεύω με ξύλα που βγάζει η θάλασσα, ποτέ δεν αρχίζω σαν να έχω έναν λευκό καμβά. Κάθε κομμάτι είναι ήδη γλυπτό, το έχει σμιλεύσει το χάδι των κυμάτων και του ανέμου», τονίζει η ίδια. «Το ξύλο αφηγείται μια ιστορία και προσπαθώ να σκέφτομαι το ‘ταξίδι’ αυτό καθώς κρατώ το ξύλο στο χέρι μου. Επεκτείνω ή περιορίζω τις καμπύλες του και τη μορφή του, που υπάρχει ήδη, με σκοπό να δημιουργηθούν εικόνες ζώων ή ανθρώπων».
Τα γλυπτά της αντλούν έμπνευση από την αγάπη της προς τα πιο «ιερά» πράγματα στον κόσμο: τα παιδιά, τα ζώα, τη φύση. «Τα ολοκληρωμένα έργα αντανακλούν όχι μόνο τη ζωή μου, την οικογένειά μου και τα παιδιά αλλά και τον αιώνιο ιερό δεσμό που όλοι μοιραζόμαστε με τη φύση», εξηγεί.
Η Debra λάτρευε την παραλία και τους «θησαυρούς» της από μικρή και είναι ευγνώμων που μοιράζεται την αγάπη της αυτή και την τέχνη της με τους ανθρώπους. «Το μικρό κορίτσι μέσα μου βρίσκει ακόμα συναρπαστικές τις μορφές του ξύλου, τον ήλιο που λάμπει πάνω στο νερό, τις λείες γκρι πέτρες, τα αλμυρά φύκια. Η απλότητα που φέρνει μεγαλύτερη ευτυχία από την πολυπλοκότητα. Ελπίζω να το μοιραστώ αυτό με άλλους ανθρώπους», καταλήγει.
«Όταν δουλεύω με ξύλα που βγάζει η θάλασσα, ποτέ δεν αρχίζω σαν να έχω έναν λευκό καμβά. Κάθε κομμάτι είναι ήδη γλυπτό, το έχει σμιλεύσει το χάδι των κυμάτων και του ανέμου», τονίζει η ίδια. «Το ξύλο αφηγείται μια ιστορία και προσπαθώ να σκέφτομαι το ‘ταξίδι’ αυτό καθώς κρατώ το ξύλο στο χέρι μου. Επεκτείνω ή περιορίζω τις καμπύλες του και τη μορφή του, που υπάρχει ήδη, με σκοπό να δημιουργηθούν εικόνες ζώων ή ανθρώπων».
Τα γλυπτά της αντλούν έμπνευση από την αγάπη της προς τα πιο «ιερά» πράγματα στον κόσμο: τα παιδιά, τα ζώα, τη φύση. «Τα ολοκληρωμένα έργα αντανακλούν όχι μόνο τη ζωή μου, την οικογένειά μου και τα παιδιά αλλά και τον αιώνιο ιερό δεσμό που όλοι μοιραζόμαστε με τη φύση», εξηγεί.
Η Debra λάτρευε την παραλία και τους «θησαυρούς» της από μικρή και είναι ευγνώμων που μοιράζεται την αγάπη της αυτή και την τέχνη της με τους ανθρώπους. «Το μικρό κορίτσι μέσα μου βρίσκει ακόμα συναρπαστικές τις μορφές του ξύλου, τον ήλιο που λάμπει πάνω στο νερό, τις λείες γκρι πέτρες, τα αλμυρά φύκια. Η απλότητα που φέρνει μεγαλύτερη ευτυχία από την πολυπλοκότητα. Ελπίζω να το μοιραστώ αυτό με άλλους ανθρώπους», καταλήγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου