Η γενιά που λέει «παρακαλώ» και «ευχαριστώ»

Πέρα από το ότι είναι ευγενικό, το να λέτε 'ευχαριστώ' και 'παρακαλώ' είναι ένας τρόπος να εκφράσετε το σεβασμό σας για τους άλλους και έχει θετική επίδραση και σε εκείνους και σε σας.
Το να ανήκετε στη γενιά που λέει «παρακαλώ» και «ευχαριστώ» σημαίνει ότι έχετε αξίες που ξεπερνούν την απλή ευγένεια. Σημαίνει ότι σέβεστε τους άλλους και συμπεριφέρεστε σε αυτούς όπως θα θέλατε να σας συμπεριφέρονται.

Υπάρχουν αρκετοί που λένε ότι πολλές από αυτές τις υγιείς συνήθειες εξαφανίζονται.
Ίσως είμαστε τόσο πολυάσχολοι στη ζωή μας που φαίνεται να μην υπάρχει χρόνος για να πούμε «παρακαλώ». Ή, επειδή επιθυμούμε να δώσουμε τα πάντα στα παιδιά μας, αυτά έχουν μάθει να θεωρούν τα πράγματα δεδομένα και δεν μπορούν να τα εκτιμήσουν πραγματικά.

Δεν θα πρέπει να γενικεύουμε λέγοντας ότι η σύγχρονη κοινωνία έχει χάσει εντελώς αυτή τη θεραπευτική συνήθεια.

Ωστόσο, μπορούμε να πούμε ότι οι λέξεις «παρακαλώ» και «ευχαριστώ» είναι δωρεάν, δεν κοστίζουν τίποτα, αλλά έχουν μεγάλη αξία.

«Παρακαλώ» και «ευχαριστώ»: δύο αξίες που αξίζει να μεταδώσουμε

Περιέργως οι περισσότεροι άνθρωποι ξέρουν να λένε «ευχαριστώ» σε πολλές διαφορετικές γλώσσες: thanks, grazie, merci, danke, obrigado, ευχαριστώ, spasiba, arigato, shokran… Ωστόσο ξεχνάμε να το πούμε στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους.

Μερικές φορές ξεχνάμε να πούμε «παρακαλώ» και «ευχαριστώ» όταν είμαστε με τους γονείς, το σύντροφο, τους φίλους ή τα παιδιά μας, επειδή θεωρούμε ότι δεν αξίζει, ότι θα πρέπει να εξυπακούεται επειδή τους αγαπάμε.

Αυτό δεν είναι σωστό επειδή, είτε το πιστεύετε είτε όχι, οι λέξεις αυτές είναι κάτι περισσότερο από μια σειρά γράμματα.

Συνδέονται άμεσα με τα συναισθήματά μας, σε σημείο που έχουν γίνει δύο ισχυρές εκφράσεις της γλώσσας μας που μας είναι απαραίτητες.

Η θεραπευτική δύναμη της ευγνωμοσύνης
Κάτι τόσο απλό όσο το να είστε ευγνώμονες μπορεί να προκαλέσει αισθητές αλλαγές σε σας και στο περιβάλλον σας. Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στη Harvard Gazette, μπορεί να βιώσετε τα εξής:

Το να λέτε «ευχαριστώ» είναι μια έκφραση ευγνωμοσύνης που προσφέρει στον αποδέκτη της μια αίσθηση ασφάλειας και ευημερίας.

Οι άλλοι αισθάνονται ότι τους στηρίζουν και ωφελούνται από τις ευχαριστίες για τις πράξεις τους. Αυτό με τη σειρά του επηρεάζει το άτομο που εκφράζει την ευγνωμοσύνη του.

Όταν δεχόμαστε τακτικά εκφράσεις ευγνωμοσύνης, αυξάνεται η αυτοεκτίμησή μας και προκαλείται το «φαινόμενο της ευγνωμοσύνης».

Για παράδειγμα, τα παιδιά που εκπαιδεύονται στο σπίτι και στα οποία ενσταλάζονται οι αξίες της ευγνωμοσύνης θα μεταφέρουν αυτή την πρακτική στο κολέγιο και θα τη συνεχίσουν με τους φίλους και τους καθηγητές τους.

Η σημασία της λέξης «παρακαλώ» στην κοινωνία
Το «παρακαλώ» είναι μια απλή λέξη που δεν ακούμε τόσο συχνά όσο το «ευχαριστώ». Αυτό οφείλεται κυρίως στην πεποίθηση ότι δεν χρειάζεται να λέμε «παρακαλώ» πριν ζητήσουμε κάτι από τους άλλους.

Είναι εκπληκτικό το πώς η απλή προσθήκη της λέξης «παρακαλώ» σε μια πρόταση αλλάζει εντελώς την αίσθησή της. Απλώς λάβετε υπόψη σας τα παρακάτω απλά παραδείγματα…

«Μετακινήστε το αυτοκίνητό σας». ⇒ «Θα μπορούσατε να μετακινήσετε το αυτοκίνητό σας, παρακαλώ;»

«Δώσε μου το πιπέρι». ⇒ «Μου δίνεις, σε παρακαλώ, το πιπέρι;»

«Αγόρασέ μου την εφημερίδα όταν γυρίζεις στο σπίτι». ⇒ «Μπορείς σε παρακαλώ να μου αγοράσεις την εφημερίδα όταν γυρίζεις στο σπίτι;»

Το να λέμε «παρακαλώ» είναι κάτι περισσότερο από μια απλή πράξη ευγένειας. Πρόκειται για ένα γνήσιο τρόπο έκφρασης σεβασμού προς το άλλο άτομο και είναι κάτι που πρέπει να κάνουμε καθημερινά.

Το γεγονός ότι σκεφτόμαστε τους άλλους αντικατοπτρίζεται πάνω απ’όλα σε αυτή τη λέξη, καθώς αναγνωρίζουμε τις προσπάθειες που καταβάλλει το άλλο άτομο κάνοντας κάτι που μας ευχαριστεί ή μας βοηθάει με κάποιον τρόπο.

Δεν θα πρέπει ποτέ να υποθέτουμε ότι κάποιος θα κάνει κάτι απλώς επειδή το θέλουμε ή το ζητάμε.
Αυτή η απλή λέξη μας εξευγενίζει και μας συνδέει με το άλλο άτομο, δίνοντάς του αξία, σεβασμό και την απόλυτη ελευθερία να αποδεχτεί ή να απορρίψει το αίτημά μας.

«Παρακαλώ» και «ευχαριστώ»: όμορφες λέξεις σε κάθε γλώσσα!
Δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνάμε την παρακάτω σημαντική πραγματικότητα: η κληρονομιά μας ως ανθρώπινα όντα έχει τις ρίζες της σε μια κοινωνική νοοτροπία που διέπεται, πάνω απ’όλα, από τη δύναμη των συναισθημάτων.

Τα συναισθήματα μας εξασφαλίζουν έναν εκπληκτικό δεσμό με τους ανθρώπους γύρω μας, ο οποίος στο παρελθόν μάς επέτρεψε να αναπτύξουμε τη γλώσσα. Ανακαλύψαμε έναν τρόπο να επικοινωνούμε για να δημιουργούμε σχέσεις, να εκπαιδεύουμε, να δημιουργούμε κοινότητες, να κυνηγάμε, να οργανωνόμαστε και να εξελισσόμαστε.

Μέσα από αυτή τη μέθοδο επικοινωνίας, η αξία του να λέμε «παρακαλώ» και «ευχαριστώ» εκφράζει την ιδέα του ότι οι καρδιές μας σέβονται τα άλλα ανθρώπινα όντα και τα λαμβάνουν υπόψη. Αυτό με τη σειρά του προάγει τη συνύπαρξη και την ελευθερία.

Λέγοντας «ευχαριστώ», τιμάμε το άλλο άτομο. Λέγοντας «παρακαλώ», του δίνουμε την ελευθερία της επιλογής και το σεβασμό μας, γεγονός που επηρεάζει θετικά και τις δύο πλευρές.

Τίποτα δεν είναι πιο εκπληκτικό από την ικανοποίηση που μας δίνει μια καλή πράξη, το να δούμε κάποιον άγνωστο να μας χαμογελάει και να λέει αυτές τις μαγικές λέξεις που δεν θα ξεπεραστούν ποτέ.