«Αιδώς Αργείοι...» φώναξε ο Στέντορας

Στη Μυθολογία μας ο Στέντορας (Στέντωρ) ήταν ένας Αχαιός ήρωας του Τρωικού Πολέμου.

Τον συναντάμε στην ραψωδία Ε' της Ιλιάδα (Ε' 785), στη «Διομήδους Αριστεία».

Ο Στέντορας είχε ευεργετηθεί από τη θεά Ηρα με το χάρισμα να έχει πολύ δυνατή φωνή, που ισοδυναμούσε με φωνή 50 ανδρών, γι' αυτό και χαρακτηρίζεται με το επίθετο «χαλκεόφωνος».

«… εστάθη αυτού κι εκραύγασεν η Ήρα η λευκοχέρα,
με την φωνήν του Στέντορος που χάλκιν’ είχε στόμα.
Κι εφώναζ’όσο δεν μπορούν άνδρες ομού πενήντα:
«Ντροπή, Αργείοι θαυμαστοί στην όψιν, αλλ’ αχρείοι.
Στον πόλεμον όσο έρχονταν ο θείος Αχιλλέας,
την πύλην την Δαρδανικήν δεν διάβαιναν οι Τρώες
ποτέ. Τόσο της λόγχης του το βάρος ετρομάζαν.
τώρ’ απ’ την πόλιν τους μακράν σας πολεμούν στα πλοία».

Ιλιάδα - Ε΄, 784 – 791

Ακόμα και σήμερα, η φράση «Στεντόρεια φωνή» σημαίνει τη μέγιστη σε ένταση φωνή.

Ο όρος χρησιμοποιειται και στη μουσική για τους λυρικους τραγουδιστες με τη μεστή και με ενταση φωνη, αρκει να μπορει ο έχων να ελέγχει αυτη την ενταση, αλλιώς η "προίκα" της Ηρας μετατρεπεται σε μεγιστο μειονεκτημα,,,

Η καταγωγή του ήταν από τη Θράκη, ή, σύμφωνα με τον «Σχολιαστή» του Ομήρου, από την Αρκαδία:

«Αρκάς το γένος, ερίσας δε προς τον Ερμήν περί μεγαλοφωνίας εφονεύθη υπ' αυτού.»

Ο Στέντορας διαγωνίσθηκε με τον θεό Ερμή, τον κήρυκα των θεών, στην ένταση της φωνής και ο Ερμής τον σκότωσε ή, σύμφωνα με άλλη παράδοση, πέθανε από την προσπάθεια να φωνάξει ακόμα πιο δυνατά.