ΑΝΑΤΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Μια φορά ήτανε ένας σουλτάνος αιμοβόρος και τον καταριότανε όλος ο κόσμος. Τη νύχτα γινότανε «τεπτίλι», δηλ. έβαζε ξένα ρούχα, και γύριζε μέσα στα σοκάκια και στα μαγαζιά, για να δει τι έλεγε ο κόσμος γι’ αυτόν. Από παντού άκουγε κατάρες και βλαστήμιες. Μα δεν απελπιζότανε. Δυο – τρία χρόνια έβγαινε στη βόλτα, μα δεν άκουσε μήτε έναν άνθρωπο να πει καλόν λόγο για τον σουλτάνο.

Απάνω στα τρία χρόνια, εκεί που περπατούσε ένα βράδυ σ’ έναν δρόμο, μια γρηά, πολύ γρηά, τον γνώρισε, κ’ είπε: «Πολυχρονεμένε μου σουλτάνε, μέρες να κόβει ο Αλλάχ από μένα, χρόνια να σου τις δίνει». Ο σουλτάνος παραξενεύτηκε πως βρέθηκε άνθρωπος να τον ευχηθεί, και ρώτησε τη γρηά τι καλό είχε δει από αυτόν και τον ευχιότανε...

Κι η γρηά του είπε: «Εγώ θα σου πω την αλήθεια και δεν με μέλει αν με σκοτώσεις, γιατί είμαι γρηά. Εγώ έφταξα τρεις σουλτάνους, τον παππού σου, τον πατέρα σου κ’ εσένα».
«Λοιπόν της λέγει ο σουλτάνος, τι άνθρωπος ήτανε ο παππούς μου;» «Ο παππούς σου, λέει η γρηά, ήτανε κακός άνθρωπος. Κρέμαζε, παλούκωνε, έσφαζε».
«Κι ο πατέρας μου;» τη ρωτά ο σουλτάνος.
«Ο πατέρας σου ήτανε χειρότερος από τον παππού σου», λέει η γρηά. «Κ’ εγώ τη ρωτά ο σουλτάνος, τι άνθρωπος είμαι;»
«Εσύ είσαι πιο παληάνθρωπος από τον πατέρα σου».
«Και τότε, γιατί με πολυχρονίζεις;» τη ρωτά πάλι ο σουλτάνος.
«Σε πολυχρονίζω, επειδή ο πατέρας σου ήτανε χειρότερος από τον παππού σου, κ’ εσύ χειρότερος από τον πατέρας σου, παρακαλώ τον Αλλάχ να σε πολυχρονίζει, γιατί αυτός που θα ’ρθει ύστερα από σένα, θα ’ναι ακόμα χειρότερος!»