Η τρίχα του λιονταριού

Κάποτε, σε ένα χωριό της Αιθιοπίας, μια νέα και ένας νέος
ερωτεύτηκαν ο ένας τον άλλον και σε λίγο παντρεύτηκαν. Για κάμποσο
διάστημα ήταν τέλεια ευτυχισμένοι από τη σχέση και την αγάπη τους.

Σιγά σιγά όμως άρχισαν να παρουσιάζονται τα πρώτα σύννεφα: ο άντρας
κατηγορούσε τη γυναίκα ότι ξόδευε πολλά χρήματα για ψώνια. Κι αυτή του
έκανε κριτική ότι περνούσε πολύ χρόνο με τους φίλους του και την
παραμελούσε.

Καμιά φορά νευρίαζαν πολύ, έβαζαν τις φωνές ο ένας στον
άλλον ή μπορούσαν να αφήσουν να περάσουν μέρες χωρίς να ανταλλάξουν
ούτε μια κουβέντα.

Μετά από μερικούς μήνες η νεαρή γυναίκα κατάλαβε ότι τα πράγματα
πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο και αποφάσισε να ζητήσει διαζύγιο. Πήγε
στον σοφό δικαστή της πιο κοντινής πόλης και του εξήγησε την κατάσταση.

— Γιατί θέλετε να χωρίσετε; παραξενεύτηκε ο δικαστής. Δεν κλείσατε
ακόμα ούτε ένα χρόνο γάμου. Δεν αγαπάς τον άντρα σου;

— Αγαπιόμαστε αλλά δεν φαίνεται ο γάμος μας να δουλεύει.

— Τι εννοείς «δεν δουλεύει»;

— Αντιδικούμε συχνά και για το παραμικρό. Κάνει πράγματα που με
ενοχλούν. Πετάει τα ρούχα του οπουδήποτε στο σπίτι και περιμένει να του τα
μαζέψω εγώ. Γκρινιάζει με το τίποτα. Απλά φαίνεται ότι δεν μπορούμε να
ζήσουμε μαζί.

— Καταλαβαίνω, είπε ο σοφός. Αλλά έχω ένα φάρμακο που κάνει
θαύματα, που θα σας ξαναφέρει πάλι κοντά και θα σας κάνει να δείξετε όλη
την αγάπη σας.

— Το θέλω αυτό το φάρμακο. Θέλω να νιώσουμε πάλι αγαπημένοι.

— Περίμενε, είπε ο δικαστής. Για να φτιάξω αυτό το φάρμακο
χρειάζομαι μια τρίχα από τη χαίτη του λιονταριού που έχει το λημέρι του στο
φαράγγι στο απέναντι βουνό.

— Μα πώς θα μπορέσω να πλησιάσω το τρομερό λιοντάρι και να του
βγάλω μια τρίχα από την χαίτη χωρίς να με κατασπαράξει; έκανε τρομαγμένη
η νεαρή γυναίκα.

— Αυτό δεν το ξέρω δυστυχώς, είπε αυτός. Ξέρω από φάρμακα και
φίλτρα, από ανθρώπινες σχέσεις και πάθη, αλλά ομολογώ ότι από λιοντάρια
δεν ξέρω σχεδόν τίποτα.

Η γυναίκα έφυγε στενοχωρημένη. Όμως αγαπούσε τον άντρα της και
ήθελε να φτιάξει το φάρμακο που θα έσωζε τη σχέση τους.

Αποφάσισε να δοκιμάσει τα πάντα για να πάρει μια τρίχα από το τρομερό λιοντάρι.

Το άλλο πρωί πήγε στο μέρος που ζούσε το λιοντάρι. Κρύφτηκε πίσω
από έναν βράχο και περίμενε.

Πραγματικά, σε λίγο, βρήκε το τεράστιο λιοντάρι να πίνει νερό στο ποταμάκι. Η κοπέλα πάγωσε μόλις είδε τα δόντια και τα νύχια του και ένιωσε το έδαφος να τρέμει όταν εκείνο άνοιξε το στόμα του και έβγαλε ένα βρυχηθμό που αντιλάλησε στη ρεματιά.

Χωρίς να κάνει καθόλου θόρυβο έφυγε νυχοπατώντας και γύρισε στο χωριό της.
Την άλλη μέρα ξαναπήγε στο λημέρι του λιονταριού, αλλά αυτή τη φορά είχε μαζί της και ένα μεγάλο κομμάτι κρέας.

Άφησε το κρέας μακριά από το λιοντάρι και κρύφτηκε πίσω από το βράχο όσο το θηρίο το καταβρόχθιζε.

Την επόμενη μέρα ξαναπήγε με το κρέας και το άφησε πιο κοντά το
λιοντάρι. Και την επόμενη μέρα το άφησε μόνο λίγα μέτρα πιο πέρα.

Η ιστορία αυτή συνεχίστηκε για μέρες και κάθε φορά πλησίαζε πιο πολύ το λιοντάρι, ώσπου μια μέρα έβαλε το κρέας απευθείας στο στόμα του θηρίου και είδε τα δόντια του να το κατασπαράζουν.

Για μια στιγμή λύγισε, αλλά αγαπούσε τον άντρα της τόσο πολύ που ξαναπήρε θάρρος. Κλείνοντας τα μάτια της άπλωσε και τράβηξε μια τρίχα από την χαίτη του.

Έπειτα, οπισθοχωρώντας σιγά σιγά για να μην εξαγριώσει το θηρίο, απομακρύνθηκε μερικά μέτρα και έπειτα το έβαλε στα πόδια τρέχοντας με όλες τις δυνάμεις της.

Έφτασε λαχανιασμένη στο σπίτι του δικαστή:
— Σου έφερα την τρίχα από τη χαίτη του λιονταριού που μου ζήτησες
για να φτιάξεις το φάρμακο, είπε με κομμένη την ανάσα.

Ο δικαστής πήρε την τρίχα στα χέρια του, κοίταξε επί ώρα σιωπηλός τη
νεαρή γυναίκα και μετά της είπε:

—Έχεις τρομερή δύναμη, τεράστια υπομονή, ανεξάντλητη
αποφασιστικότητα, απέραντο θάρρος για να μπορέσεις να το κατορθώσεις
αυτό.

— Ναι, χρειάστηκε να αγωνιστώ πολύ, παραδέχτηκε αυτή. Αλλά δώσε
μου τώρα το φάρμακο που θα σώσει το γάμο μας.

— Δεν έχω κανένα φάρμακο να σου δώσω, είπε ήρεμα ο σοφός.

— Μα μου το υποσχέθηκες! διαμαρτυρήθηκε εκείνη.

— Αυτό που έκανες είναι το πιο δυνατό φάρμακο που υπάρχει στον
κόσμο. Ημέρεψες το λιοντάρι. Με τέτοια θέληση, δύναμη, αποφασιστικότητα
και γενναιότητα μπορείς να πετύχεις πράγματα που δεν πετυχαίνει κανένα
φάρμακο. Ξαναγύρισε στο σπίτι σου, βάλε όλες αυτές τις δυνάμεις σου σε
ενέργεια και μπορεί να αγαπηθείτε πάλι, αυτή τη φορά όχι με σύντομο πάθος,
αλλά για πάντα.