Κάδμῳ δ᾽ Ἁρμονίη, θυγάτηρ χρυσῆς Ἀφροδίτης,Αὐτονόην θ᾽, ἣν γῆμεν Ἀρισταῖος βαθυχαίτης,
γείνατο καὶ Πολύδωρον ἐυστεφάνῳ ἐνὶ Θήβῃ.
κούρη δ᾽ Ὠκεανοῦ Χρυσάορι καρτεροθύμῳ
980 μιχθεῖσ᾽ ἐν φιλότητι πολυχρύσου Ἀφροδίτης
Καλλιρόη τέκε παῖδα βροτῶν κάρτιστον ἁπάντων,
Γηρυονέα, τὸν κτεῖνε βίη Ἡρακληείη
βοῶν ἕνεκ᾽ εἰλιπόδων ἀμφιρρύτῳ εἰν Ἐρυθείῃ.
Τιθωνῷ δ᾽ Ἠὼς τέκε Μέμνονα χαλκοκορυστήν,
985 Αἰθιόπων βασιλῆα, καὶ Ἠμαθίωνα ἄνακτα.
αὐτάρ τοι Κεφάλῳ φιτύσατο φαίδιμον υἱόν,
ἴφθιμον Φαέθοντα, θεοῖς ἐπιείκελον ἄνδρα·
τόν ῥα νέον τέρεν ἄνθος ἔχοντ᾽ ἐρικυδέος ἥβης
παῖδ᾽ ἀταλὰ φρονέοντα φιλομμειδὴς Ἀφροδίτη
990 ὦρτ᾽ ἀνερειψαμένη, καί μιν ζαθέοις ἐνὶ νηοῖς
νηοπόλον μύχιον ποιήσατο, δαίμονα δῖον.
κούρην δ᾽ Αἰήταο διοτρεφέος βασιλῆος
Αἰσονίδης βουλῇσι θεῶν αἰειγενετάων
ἦγε παρ᾽ Αἰήτεω, τελέσας στονόεντας ἀέθλους,
995 τοὺς πολλοὺς ἐπέτελλε μέγας βασιλεὺς ὑπερήνωρ,
ὑβριστὴς Πελίης καὶ ἀτάσθαλος ὀβριμοεργός·
τοὺς τελέσας ἐς Ἰωλκὸν ἀφίκετο πολλὰ μογήσας
ὠκείης ἐπὶ νηὸς ἄγων ἑλικώπιδα κούρην
Αἰσονίδης, καί μιν θαλερὴν ποιήσατ᾽ ἄκοιτιν.
1000 καί ῥ᾽ ἥ γε δμηθεῖσ᾽ ὑπ᾽ Ἰήσονι ποιμένι λαῶν
Μήδειον τέκε παῖδα, τὸν οὔρεσιν ἔτρεφε Χείρων
Φιλλυρίδης· μεγάλου δὲ Διὸς νόος ἐξετελεῖτο.
αὐτὰρ Νηρῆος κοῦραι ἁλίοιο γέροντος,
ἤτοι μὲν Φῶκον Ψαμάθη τέκε δῖα θεάων
1005 Αἰακοῦ ἐν φιλότητι διὰ χρυσῆν Ἀφροδίτην·
Πηλεῖ δὲ δμηθεῖσα θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα
γείνατ᾽ Ἀχιλλῆα ῥηξήνορα θυμολέοντα.
Αἰνείαν δ᾽ ἄρ᾽ ἔτικτεν ἐυστέφανος Κυθέρεια,
Ἀγχίσῃ ἥρωι μιγεῖσ᾽ ἐρατῇ φιλότητι
1010 Ἴδης ἐν κορυφῇσι πολυπτύχου ἠνεμοέσσης.
Κίρκη δ᾽ Ἠελίου θυγάτηρ Ὑπεριονίδαο
γείνατ᾽ Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος ἐν φιλότητι
Ἄγριον ἠδὲ Λατῖνον ἀμύμονά τε κρατερόν τε·
[Τηλέγονον δὲ ἔτικτε διὰ χρυσῆν Ἀφροδίτην·]
1015 οἳ δή τοι μάλα τῆλε μυχῷ νήσων ἱεράων
πᾶσιν Τυρσηνοῖσιν ἀγακλειτοῖσιν ἄνασσον.
Ναυσίθοον δ᾽ Ὀδυσῆι Καλυψὼ δῖα θεάων
γείνατο Ναυσίνοόν τε μιγεῖσ᾽ ἐρατῇ φιλότητι.
αὗται μὲν θνητοῖσι παρ᾽ ἀνδράσιν εὐνηθεῖσαι
1020 ἀθάναται γείναντο θεοῖς ἐπιείκελα τέκνα.
[νῦν δὲ γυναικῶν φῦλον ἀείσατε, ἡδυέπειαι
Μοῦσαι Ὀλυμπιάδες, κοῦραι Διὸς αἰγιόχοιο.]
***
Στον Κάδμο η Αρμονία, η θυγατέρα της χρυσής της Αφροδίτης,γέννησε την Ινώ, τη Σεμέλη, την Αγαύη με τα ωραία μάγουλα,την Αυτονόη, που ο βαθυχαίτης ο Αρισταίος την παντρεύτηκε,γέννησε και τον Πολύδωρο στη Θήβα που ωραία τη στεφανώνουν κάστρα.Η Καλλιρόη, του Ωκεανού η κόρη, με το Χρυσάορα το γενναιόψυχο980σαν έσμιξε, με της πολύχρυσης της Αφροδίτης την αγάπη,γέννησε γιο που ήτανε απ᾽ όλους τους θνητούς ο κραταιότερος,το Γηρυόνη, που ο δυνατός ο Ηρακλής τον σκότωσε,για τα στριφτόποδα τα βόδια στην Ερύθεια που τα νερά τη ζώνουν.Στον Τιθωνό η Ηώ τού γέννησε τον χαλκοντυμένο Μέμνονα,των Αιθιόπων βασιλιά, μα και τον άνακτα Ημαθίωνα.Στον Κέφαλο γέννησε γιο λαμπρό,το δυνατό Φαέθοντα, άντρα που έμοιαζε με τους θεούς.Αυτόν, σαν είχε ακόμα φρέσκο το απαλό λουλούδι της ξακουστής της νιότης,ένα παιδί με σκέψεις τρυφερές, η Αφροδίτη που αγαπάει τα χαμόγελα990τον σήκωσε αναρπάζοντάς τον και στα βάθη των πανίερων των ναών τηςφύλακα τον έκανε, δαίμονα θείο.Την κόρη του Αιήτη, του θεόθρεφτου του βασιλιά,ο γιος του Αίσονα με των αιώνιων θεών τη βούλησητην πήρε απ᾽ τον Αιήτη, αφού επιτέλεσε άθλους πολυστέναχτους,που άφθονους τους διέταξε ο υπερόπτης μέγας βασιλιάς,ο υβριστής Πελίας, ο ανόσιος κακούργος.Αυτούς αφού ολοκλήρωσε στην Ιωλκό κατέφτασε, αφού πολλά υπέφερε,πάνω σε πλοίο φέρνοντας την κόρη που ᾽χε ζωηρά τα μάτια,ο γιος του Αίσονα, και θαλερή την έκανε ομόκλινή του.1000Κι εκείνη, δαμασμένη απ᾽ τον Ιάσονα, τον ηγεμόνα του λαού,γέννησε γιο το Μήδειο που πάνω στα βουνά ο Χίρων τον ανέθρεψε,ο γιος της Φιλύρας. Και του μεγάλου Δία το σχέδιο εκπληρωνόταν.Κι από τις κόρες του Νηρέα, του θαλάσσιου γέροντα,η Ψαμάθη το Φώκο γέννησε, η ευγενέστερη απ᾽ τις θεές,από τον έρωτα του Αιακού, με τη βοήθεια της χρυσής της Αφροδίτης.Κι η θεά η Θέτιδα με τ᾽ ασημένια πόδια, απ᾽ τον Πηλέα νικημένητον Αχιλλέα τού γέννησε το λεοντόκαρδο που των ανδρών τις φάλαγγες τις σπάει.Και η Κυθέρεια Αφροδίτη με τα ωραία στεφάνια γέννησε τον Αινεία,σαν έσμιξε με τον ήρωα Αγχίση σ᾽ αγάπη εράσμια1010πάνω στις κορυφές της Ίδης της πολύπτυχης, της ανεμοδαρμένης.Και η Κίρκη, η κόρη του Ήλιου, του γιου του Υπερίονα,από τον έρωτα του καρτερόψυχου Οδυσσέατον Άγριο και τον Λατίνο γέννησε, τον άψογο και δυνατό.[Γέννησε και τον Τηλέγονο με τη βοήθεια της χρυσής της Αφροδίτης.]Κι εκείνοι πολύ μακριά, στο μυχό των ιερών νησιών,σ᾽ όλους τους ξακουστούς τους Τυρρηνούς βασίλευαν.Και η Καλυψώ, η ευγενέστερη απ᾽ τις θεές, στον Οδυσσέα το Ναυσίθοοτου γέννησε και το Ναυσίνοο, σαν έσμιξε μαζί του σ᾽ εράσμιο έρωτα.Αυτές είναι οι αθάνατες που με θνητούς ανθρώπους πλάγιασαν1020και γέννησαν παιδιά όμοια με τους θεούς.[Μα τώρα των γυναικών το γένος τραγουδήστε, γλυκόλαλεςΟλυμπιάδες Μούσες, κόρες του Δία που την αιγίδα του βαστά.] - ΤΕΛΟΣ
