Έχεις τα κότσια?

Έχεις τα κότσια ν' αρνηθείς τον εαυτό σου, τα φορτία σου, τα πάντα, ν' αμφισβητήσεις κάθε τι που λιμνάζει, να εγκαταλείψεις το φόβο…?
Να γκρεμίσεις όλα τα σύνορα, να πετάξεις όλους τους περιορισμούς, τα πιστεύω…?
Η αλήθεια ελευθερώνει από το φόβο και η αλήθεια δεν μπορεί να περιοριστεί μέσα σε μια πίστη, η πίστη έχει όρια…την πίστη του άλλου, η αλήθεια δεν έχει…

Έχεις τα κότσια να σταματήσεις να κρίνεις γιατί η κρίση σου είναι περιορισμένη και διαμορφωμένη από τις εμπειρίες σου και δεν είναι δική σου…?
Να ανοίξεις την αγκαλιά σου σε όλα όσα βλέπεις κ αντιλαμβάνεσαι,
να γίνεις δέντρο παντός καιρού, με ρίζες βαθιές που θ αντέχουν?
Ρίζες είναι οι αξίες και αληθινές αξίες είναι αυτές που ταυτίζονται με τους κανόνες της άναρχης φυσικής συμπαντικής ζωής…

Έχεις τα κότσια να μην ελπίζεις, να μην προσδοκάς ανταμοιβές,
να ζεις άχρονα, χωρίς παρελθόν στην πλάτη, χωρίς μέλλον για να πραγματώσει όνειρα και επιδιώξεις…?
Να είσαι αυτό που μπορείς καλύτερα, τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο…?
Να είσαι η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο?

Αν πράγματι τα έχεις, τότε αυτό που ψάχνεις σε όλη σου τη ζωή δεν χρειάζεται να το ψάχνεις άλλο…