Τίποτα δεν είμαστε...

Ερχόμαστε, φεύγουμε και κάποιοι δεν καταλαβαίνουν την απουσία μας...

Άραγε είναι αυτό στη ζωή μας που "πρέπει" να αναζητάμε;

Δηλαδή όταν "φύγουμε" να καταλάβουν την απουσία μας;

Στην καθημερινότητα μου, συμβαίνουν τρομερά πράγματα που όλα μαζί συγκροτούν ένα τίποτα...

Καταρρίπτονται μύθοι, δυαλύονται έρωτες, χάνονται ιδέες και χίλια δυο άλλα που δεν ξέρω πόσο με επηρεάζουν...

Πιστεύω πως δεν υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω.
Υπάρχουν πράγματα που απλά τα δέχομαι όπως είναι, υπάρχουν άλλα που παλεύω να τα αλλάξω, άλλα που με τσαντίζουν, που με κομματιάζουν αδίστακτα..

 Όμως εγώ γίνομαι δυνατός!
Δεν θα κάνω τη χάρη σε κανέναν να πέσω...
Γιατί έτσι έχω μάθει:οτί ο μόνος λόγος για τον οποίο πέφτουμε είναι για να σηκωθούμε!

Σε νοιάζομαι, σε αγαπάω και θα σε φρόντίζω με όποιον τρόπο μπορώ... και θα σε αφήσω να νομίζεις οτί με κέρδισες,ν ιώσε την ευχαρίστηση οτί με ταπείνωσες...

Η καρδιά μου δεν μπορεί να ταπεινωθεί,από κανέναν και από τίποτα...
Είναι ελεύθερη, έχει φτερά και πετάει σε ύψη που ούτε ο νους σου δεν μπορεί να φτάσει...

Όταν και αν καταφέρεις κάποτε να αγγίξεις το κομμάτι τ'ουράνου που αγγίζω, να πετάξεις ψηλά και να νιώσεις την ελευθερία μέσα στην ψυχή σου, ΕΓΩ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ...

Να σε ακολουθώ και να σε φροντίζω... όπως πάντα.

Μίσησε με,τίποτα δεν καταφέρνεις. ΑΓΑΠΗΣΕ ΜΕ και θα καταφέρεις τα πάντα.