Η ευθύνη του άντρα & η ευθύνη της γυναίκας

Για να απολαύσει ένας άντρας μια καλή σχέση με μια γυναίκα, πρέπει να προσαρμόσει τις προσδοκίες του. Αντί να σκέφτεται, επιστρέφοντας σπίτι, ότι τέλειωσε τη δουλειά του, πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι, για να έχει μια σχέση καλή πρέπει κι αυτό να γίνει μέρος της δουλειάς του. Πάντα θα υπάρχουν εμπόδια που θα πρέπει να ξεπεραστούν για να διατηρηθεί η σχέση τρυφερή. Συνήθως οι άντρες πιστεύουν ότι, αφού παντρευτούν, η συμμετοχή τους στη σχέση τελείωσε. Στην πραγματικότητα μόλις τότε αρχίζει.

Η μεγαλύτερη ευθύνη ενός άντρα είναι να αντιδράσει στην τάση που έχει να κλείνεται υπερβολικά, και να προσπαθήσει να φέρεται με τρυφερότητα, με σεβασμό και με διάθεση να καταλάβει τα συναισθήματα και τις ανάγκες της συντρόφου του, διατηρώντας συγχρόνως την αντρική του υπόσταση. Μαθαίνοντας σιγά σιγά ν’ ακούει τα συναισθήματά της, θα έχει όλο και μεγαλύτερο κίνητρο να την υποστηρίζει, ενώ ταυτόχρονα θ’ αρχίσει ν’ αντιλαμβάνεται και τις δικές του ανάγκες μέσα στη σχέση.

        

Μια γυναίκα αντιλαμβάνεται περισσότερο τις ανάγκες σε μια σχέση – αυτό όμως δεν την καθιστά αποκλειστικά υπεύθυνη να αντιμετωπίζει μόνη της όλα τα προβλήματα. Είναι όμως υπεύθυνη να ικανοποιεί τις δικές της ανάγκες – με δύο βασικούς τρόπους. Πρώτον, πρέπει να εκφράζει στο σύντροφό της χωρίς θυμό τις ανάγκες και επιθυμίες της. Δεύτερον, πρέπει να ικανοποιεί τις ανάγκες της με διάφορους τρόπους, χωρίς να θεωρεί το σύντροφό της πηγή κάθε δυσαρέσκειας ή ικανοποίησης.

Σκεφτείτε μια γυναίκα που προσπαθεί να διορθώσει τη σχέση της (που δεν πάει και πολύ καλά) δίνοντας διαρκώς στο σύντροφό της και περιμένοντας ανταπόδοση. Αναλαμβάνει όλη την ευθύνη να τον ευχαριστεί, αγνοώντας τον ίδιο της τον εαυτό – μέχρι που είναι πολύ αργά. Παραβλέποντας τις ανάγκες της, τον εμποδίζει να είναι στηρικτικός. Οι άντρες έλκονται εκεί που αισθάνονται ότι τους χρειάζονται, τους εμπιστεύονται και τους εκτιμούν. Ένας άντρας αγνοεί τις ανάγκες μιας γυναίκας, όταν πιστεύει πως δεν μπορεί να τις ικανοποιήσει. Η μνησικακία της είναι γι’ αυτόν η ένδειξη ότι έχει αποτύχει.

Είναι χαρακτηριστικό για τις γυναίκες να μην εκφράζουν για μεγάλο διάστημα τις ανάγκες τους, μέχρι να καταπιεστούν τόσο ώστε ο θυμός ν’ αρχίσει να φωλιάζει μέσα τους. Τότε, όπως κι αν εκφράσουν τις ανάγκες τους, ακούγεται σαν γκρίνια, παράπονο, μομφή ή απαίτηση. Ακριβώς αυτό είναι που μεγαλώνει την αντίσταση του άντρα – το να του λένε πως πρέπει να συνεχίσει να δουλεύει για τη σχέση του.

Είναι πολύ δύσκολο για έναν άντρα να αντιδράσει με τρόπο θετικό στη μνησικακία ή «στο ταξίδι της ενοχής». Δεν μπορεί να συνεισφέρει σε μια σχέση, όπου τον θεωρούν το «κακό παιδί».
Για να ανθίσει μια σχέση, η μεγαλύτερη ευθύνη της γυναίκας είναι να συνεχίσει να μοιράζεται τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις ανάγκες της, με αγάπη, παραδοχή κι εμπιστοσύνη. Επίσης, δεν πρέπει να περιμένει να καλύπτει εκείνος όλες τις ανάγκες της, αλλά να δημιουργεί κι άλλες διεξόδους για να γεμίζει τη ζωή της. Αν έχει την αγάπη και την υποστήριξη της οικογένειας και των φίλων της, δεν θα είναι εξαρτημένη από τη δική του αγάπη και αποδοχή – έτσι θα μπορεί ευκολότερα να αποδέχεται τους προσωπικούς του περιορισμούς.

Οι άντρες, συνήθως, περιμένουν να μην υπάρχουν προβλήματα από τη στιγμή που δημιουργούν μια σταθερή σχέση, ενώ οι γυναίκες περιμένουν απ’ αυτούς να ικανοποιούν τις ανάγκες τους, χωρίς να χρειάζεται να τους τις υπενθυμίζουν ξανά και ξανά. Όταν αλλάξουν αυτά τα λανθασμένα συμπεράσματα, η επικοινωνία σίγουρα θα βελτιωθεί. Με μια καλύτερη επικοινωνία, θα μπορούν ισότιμα να μοιραστούν τις έγνοιες αλλά και τις χαρές της σχέσης τους.