Οἱ μὲν πιστεύουν σὲ κάποιον θεό, οἱ δὲ λένε ὅτι εἶναι ἄπιστοι.
Ἂν καὶ φαίνονται διαφορετικές, στὴν οὐσία καὶ οἱ δύο κατηγορίες εἶναι ἀπόλυτα ὅμοιες. Καὶ οἱ δύο ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ ὅτι ἔχουν δίκιο. Καὶ οἱ δύο εἶναι «θρησκευόμενοι».
Πῶς τὸ ξέρω αὐτό;
Κάποτε οἱ μαραγκοὶ ἔκοψαν ἕνα δέντρο. Μὲ τὸ ξύλο ἔφτιαξαν ὄμορφες κοῦπες γιὰ τὶς τελετουργίες τῆς ντόπιας θρησκείας. Δίπλα στὸν δρόμο ἄφησαν τὰ πελεκούδια.
Τὰ πελεκούδια εἶναι τελείως διαφορετικὰ ἀπὸ τὶς κοῦπες.
Ὅμως καὶ τὰ πελεκούδια καὶ οἱ κοῦπες εἶναι ἀπόλυτα ὅμοιες ὡς πρὸς τὸ ὅτι ἔχασαν τὴν πρωταρχικὴ κατάσταση τοῦ δέντρου.
Ἔτσι οἱ πιστοὶ καὶ οἱ ἄπιστοι εἶναι ὅμοιοι μεταξύ τους, ἐπειδὴ καὶ οἱ δύο πιστεύουν κάτι ποὺ δὲν ἀποδεικνύεται.
Ὅταν ὅμως πιστεύεις κάτι τὸ ὁποῖο δὲν ἀποδεικνύεται, τότε ἔχεις πεποιθήσεις καὶ ὄχι πίστη.
Πῶς τὸ ξέρω αὐτό;
Δὲν μπορεῖς νὰ πεῖς «ἔχω τὴν πεποίθηση ὅτι ἡ φωτιὰ καίει». Ἡ φωτιὰ εἶναι ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟ ὅτι καίει.
Δὲν μπορεῖς νὰ πεῖς «πιστεύω ὅτι ὑπάρχει ζωὴ σὲ ἄλλους πλανῆτες». Αὐτὸ εἶναι κάτι ποὺ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ἀποδειχθεῖ ἀκόμα.
Έτσι μπορείτε να έχετε θρησκευτικές ή αθεϊστικές πεποιθήσεις αλλά όχι πίστη.
Τὸ θάρρος χωρὶς εὐγένεια γίνεται θράσος.
Ἡ εἰλικρίνεια χωρὶς εὐγένεια γίνεται βαρβαρότητα.
Οἱ ἀρετὲς πρέπει νὰ ἐξισορροποῦνται καὶ νὰ μὴν φτάνουν στὰ ἄκρα.
Εἶναι τόσο ἀνόητοι οἱ τυφλοὶ πιστοὶ μιᾶς θρησκείας.
Η τυφλή πίστη δημιουργεί μίσος, πόνο και πόλεμο.
Αὐτὸ ποὺ βλέπετε γύρω σας σὰν «ἀνθρώπινο πολιτισμὸ» δὲν εἶναι παρὰ τὸ ἀποτέλεσμα τῆς τυφλῆς, βίαιας, ἀκραίας, παράλογης «Πίστης» (δηλαδή πεποίθησης) στὸν θεὸ .
Ἡ τυφλὴ πίστη εἶναι ἕνα ἄκρο ποὺ θὰ πρέπει νὰ ἀποφεύγεται ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ.
Οἱ σοφοί το ἔχουν κάνει!
«Όλες οι θρησκείες φαίνονται στους αμαθείς θεϊκές, στους πολιτικούς χρήσιμες και στους φιλοσόφους γελοίες»
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου