Πήρε το τυρί στο στόμα του και πήδηξε πάνω σ’ ένα δέντρο και ετοιμαζόταν να το φάει.
Μια αλεπού πέρασε και όταν μύρισε το τυρί, ρώτησε τον εαυτό της, “Πώς μπορώ να πάρω αυτό το τυρί;”
Η αλεπού ήταν σπουδαία ψυχολόγος, και γρήγορα διατύπωσε κάποιους ψυχολογικούς νόμους και κανόνες να εφαρμόσει καθώς πλησίαζε τον κόκορα.
Η αλεπού είπε, “Αδερφέ, ο πατέρας σου ήταν φίλος μου. Ήταν τόσο σπουδαίος κόκορας και είχε την καλύτερη φωνή. Καθώς είσαι ο γιος του, πρέπει κι εσύ να έχεις περίφημη φωνή. Θα με τιμήσεις εάν τραγουδήσεις για μένα. Επίτρεψέ μου ν’ ακούσω την φωνή σου.”
Ο κόκορας φούσκωσε από περηφάνια με όλη αυτή τη κολακεία και τα εγκώμια, και άνοιξε το στόμα του για να λαλήσει.
Με το που το ανοίγει, το τυρί έπεσε στο έδαφος μπροστά στην αλεπού.
Καθώς η αλεπού έφευγε μαζί με το τυρί, είπε στον κόκορα, “Ευχαριστώ για την ματαιοδοξία σου”.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου