Λέξεις ή Συμπυκνωμένη Ενέργεια;

“Αυτός που έχει ένα ‘Γιατί’ στη ζωή του, αντέχει όλα τα ‘Πως’”.Φρ. Νίτσε

Στη ζωή μας πολλά πράγματα ξεκινούν από μια απλή λέξη, όπως ένα ταξίδι χιλιάδων χιλιομέτρων ξεκινά από ένα απλό βήμα. Από μια απλή διερώτηση ή από μια απλή συνειδητοποίηση. Ακούγεται περίεργο αλλά δεν χρειαζόμαστε περισσότερα για ν’ αφυπνιστούμε πέρα από μια «συνθηματική» λέξη ή φράση, η οποία λειτουργεί ως πυροκροτητής: ένας αυτοαναφλεγόμενος διανοητικός μηχανισμός που πυροδοτεί μέσα μας μια αλυσιδωτή αντίδραση η οποία μας οδηγεί σε απίστευτες εξελικτικές περιπέτειες. Αρκεί βέβαια να είμαστε –πάντα βαθιά μέσα μας– έτοιμοι για την αλλαγή και την εξέλιξη. Να μη φοβόμαστε, αλλά να είμαστε ανοιχτοί, να σκεφτόμαστε και να αισθανόμαστε.

Έχουμε ως άνθρωποι τεράστιο δυναμικό, είμαστε ικανοί για το καλύτερο και για το χειρότερο, και γι’ αυτό συχνά παρασυρόμαστε προς την αυτοκαταστροφή λες και είναι η μοίρα μας. Αναγνωρίζουμε ωστόσο την αλήθεια, παρόλο που μπορεί να είναι μια αφηρημένη έννοια η οποία εφαρμόζεται αυτοδύναμα στο μικρόκοσμο του καθενός μας. Ακόμη κι αν επιφανειακά μπορεί να διαφωνούμε στα επιμέρους σημεία, τείνουμε να παραδεχόμαστε την αλήθεια, την ουσία, τη φιλοσοφία. Αλήθειες, εμπνεύσεις, φωτεινές στιγμές του Νου και ιδέες μας συναρπάζουν όλους, μας συγκινούν διότι εκφράζουν την καλύτερη, την πιο λαμπερή πλευρά του εαυτού μας. Μας κάνουν να αισθανόμαστε καλύτεροι, αν και ασήμαντοι σε σχέση με το Σύμπαν –αλλά αυτή είναι η ουσία: το μεγαλείο μας βρίσκεται μέσα στη συνειδητοποίηση της ασημαντότητάς μας.

Ό,τι και να πει κανείς για τις δυνατότητες του ανθρωπίνου Νου δεν είναι αρκετό. Το μόνο που μπορεί να ελπίζει είναι ότι το πύκνωμα ενέργειας του εγκεφάλου του να παράγει περισσότερα απ’ όσα καταναλώνει. Να ελπίζει στην εξέλιξη, που συνεχίζει να είναι η απάντηση της ζωής στο απρόβλεπτο…

Στο πέρασμα των αιώνων το ανθρώπινο πνεύμα εξελίχθηκε βασιζόμενο κυρίως στη συσσώρευση εμπειριών, γνώσεων και στη κατασταλαγμένη σοφία ορισμένων ανήσυχων ανθρώπων. Σ’ αυτούς τους πνευματικούς γίγαντες χρωστάμε κυριολεκτικά ό,τι μας κάνει πολιτισμένους ανθρώπους και όχι απλώς «έξυπνα ζώα». Όπως έλεγε και ο Ισαάκ Νεύτων: “Αν έχω δει μακρύτερα απ’ όλους είναι επειδή στεκόμουν στους ώμους γιγάντων”