Ουτοπία. Ο πιο μεγάλος φόβος. Ε και;

Να γράψεις.- Να μιλήσεις.- Να εκφραστείς.

Για ποιο θέμα; Για ποιο πρόβλημα; Και να πεις τι; Έχει μείνει κάτι που δεν έχει ειπωθεί;

 

Έχουν ειπωθεί όλα. Έχει αναλυθεί κάθε προβληματισμός, κάθε ιδέα, με πολλούς τρόπους, με όλους τους τρόπους, με όλα τα συναισθήματα, με διάφορα μέσα. Αισιόδοξα, απαισιόδοξα, χαρούμενα, λυπημένα, αγανακτισμένα, μετριοπαθή, δυναμικά, σοβαρά και χιουμοριστικά...Με το γραπτό λόγο, με τη ζωγραφική, τη μουσική και με κάθε τρόπο έκφρασης.

Ε και;...

 

Έρχονται συχνά στιγμές σαν αυτές, που νιώθεις να στέρεψες. Νιώθεις πως χρόνια τώρα τα λόγια και τα έργα, κάνουν μια βόλτα ψηλά, φωνάζουν από κει πάνω, ακούγονται παντού και μετά προσγειώνονται απότομα και γκρεμοτσακίζονται. Χρόνια, αιώνες, τα ίδια νοήματα από διαφορετικούς ανθρώπους, με άλλες λέξεις, άλλα έργα. Και απελπίζεσαι.

Ε και; τι άλλαξε; Ματαιότης, ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης. Ουτοπία;

Και αφού περάσει αυτή η φάση της απογοήτευσης που φέρνει ακινησία, ξυπνάς έξαφνα σαν αγρίμι από χειμερία νάρκη πεινασμένο και αρχίζεις πάλι την προσπάθεια, το κυνήγι...Το κυνήγι της σκέψης. Αυτό που κυνηγάς στην ουσία, είναι σκέψη. Σκέψη ανοιχτή να ακούσει, να καταλάβει, να συμμετέχει. Δεν ξέρεις ακριβώς γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι αγρίμια και κάποιοι είναι πρόβατα και γιατί κάποιοι μεταλλάχτηκαν από αγρίμια σε πρόβατα. Θέλει κουράγιο να μη παραιτηθείς είναι η αλήθεια και πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος να ακουστείς τρελός, ουτοπικός.

Ο πιο μεγάλος φόβος. Ε και;

 

Η Ουτοπία, είναι μια πανέμορφη χώρα, γεμάτη περιπέτειες. Ίσως δεν καταφέρεις να βγεις ποτέ, θα κουραστείς, αλλά σίγουρα δεν θα βαρεθείς καθόλου. Και ίσως κάποτε, βρεις ικανούς συνοδοιπόρους και γίνει Ευτοπία. Προτιμάς τη Δυστοπία, όπου ζεις; Από τη στιγμή που η Δυστοπία είναι πλέον υπαρκτή και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι' αυτό, τι σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν υπάρχει η Ουτοπία που περιμένει εσένα να την κάνεις Ευτοπία;

 

Δυστοπία-μία φανταστική (;) κοινωνία απόλυτης δυστυχίας.

Ουτοπία-μία φανταστική κοινωνία που διαθέτει ένα φαινομενικά τέλειο κοινωνικό, πολιτικό και νομικό σύστημα.

Ευτοπία-μία .επιθυμητή, ιδανική κοινωνία αλλά ως εφικτός και όχι ως αδύνατος στόχος .

Αυτή είναι η σειρά. Ίσως, κάποτε...

“Και ο πιο μεγάλος φόβος μου φοβάται, μη και δεν τον φοβηθώ” (Γ. Αγγελάκας)

Η υπερπροσπάθεια δεν οδηγεί απαραίτητα στην επιτυχία
Μέτρον άριστον, έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Σε όλα. Ακόμα και στο πόσο προσπαθούμε για να πετύχουμε κάποιους στόχους στη ζωή μας. Η υπερβολική πίεση που μπορεί να ασκούμε στον εαυτό μας για να τα καταφέρει δε μας οδηγεί απαραίτητα στην επιτυχία. Αντίθετα, η υπερπροσπάθεια μπορεί κάποιες φορές να μας εξαντλήσει στα μισά του δρόμου και να μας γεμίσει απογοήτευση.
Είναι απαραίτητο λοιπόν, κάθε φορά που βάζεις έναν στόχο, να μετράς σωστά τις δυνάμεις σου και να προσπαθείς να κάνεις το καλύτερο που μπορείς, χωρίς όμως υπερβολές – σωματικές και ψυχικές – και χωρίς να στερείς από τον εαυτό σου όλες τις μικρές καθημερινές χαρές και απολαύσεις.
Όπου βλέπεις ότι δεν τα καταφέρνεις, μην επιμένεις, ξεπερνώντας τα όριά σου. Διότι αυτό που σε μια δεδομένη στιγμή μοιάζει με αποτυχία, μπορεί να σε οδηγήσει σε ψυχική ισορροπία και ευτυχία 

Και καλό σου κουράγιο.