Καθώς οι καιροί αλλάζουν οι συζητήσεις περί sex πληθαίνουν, ίσως καμιά φορά με λάθος τρόπο και φέρνοντας αντίθετα αποτελέσματα από τα επιθυμητά, ένα ερώτημα γεννιέται. Είμαστε απελευθερωμένοι όσο μιλάμε γι’ αυτό το θέμα ή κατά κάποιο τρόπο πιο εγκλωβισμένοι από ό,τι πριν απλώς σε διαφορετικό κελί;
Σεξουαλική απελευθέρωση δε σημαίνει εγκατάλειψη ευθυνών κι ηθικών φραγμών ή απομάκρυνση από τα ιδεώδη. Μέτρον άριστον υποστήριζαν οι πρόγονοί μας, ώστε να μην ξεφύγει ο έλεγχος και δημιουργηθεί χάος, αντί για την επιθυμητή εξέλιξη. Το ζητούμενο είναι να υπάρξει ανοιχτή επικοινωνία κι ένωση, να μειωθεί ο διχασμός κι η μη εποικοδομητική κριτική, να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και να τον αποδεχτούμε ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε εξίσου το ίδιο και στους γύρω μας. Έχουμε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε κάτι αξιοθαύμαστο σε ψυχικό και ψυχολογικό επίπεδο μιας και το sex δεν είναι μια πράξη καθαρά σωματική, αλλά και πνευματική.
Η σεξουαλική εξερεύνηση δεν αφορά αποκλειστικά το δικαίωμα σε πολλαπλούς συντρόφους ή το βίωμα πρωτόγνωρων εμπειριών. Αφορά κυρίως τη δύναμη να εκφράζουμε αυτό που θέλουμε, τις επιθυμίες κι όσα μας κάνουν αυτό που είμαστε ελεύθερα, χωρίς τον φόβο στιγματισμού και τις επιπτώσεις που επιφέρει σε ψυχολογικό, κοινωνικό, σχεσιακό επίπεδο. Η συνειδητοποίηση ξεπερνά τα κεκτημένα των περασμένων χρόνων, δημιουργώντας μια νέα βελτιωμένη κουλτούρα που αποτελείται από ανθρώπους που θέλουν το καλύτερο για όλους κι έχουν σαν «πιστεύω» ότι η σεξουαλική ελευθερία είναι δικαίωμα.
Υπάρχουν πολλοί καθοριστικοί παράγοντες που επηρεάζουν την απελευθέρωση ενός πολιτισμού κι οι αναχρονιστικές / παραδοσιακές τακτικές δεν είναι πλέον ιδανικές, διότι ο κόσμος σήμερα απέχει τον κόσμο του χθες όπου μπορούσαν να σταθούν. Το κοινωνικό κίνημα που αμφισβήτησε τους παραδοσιακούς κώδικες συμπεριφοράς που σχετίζονται με τη σεξουαλικότητα και τις διαπροσωπικές σχέσεις σε όλο το Δυτικό κόσμο από το 1960 ως το 1980, γνωστή κι ως «μια στιγμή της σεξουαλικής απελευθέρωσης», περιλάμβανε την αποδοχή του sex έξω από τις παραδοσιακές ετεροφυλοφιλικές και μονογαμικές σχέσεις, προκαλώντας αλυσιδωτή επανάσταση και στη μέθοδο αντισύλληψης, τον γυμνισμό, το προγαμιαίο sex, τις εναλλακτικές μορφές της σεξουαλικότητας και τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων. Πίσω από αυτό το κίνημα, το ζητούμενο ήταν να έχουμε την ίδια ελευθερία να πούμε «ναι» εξίσου όμως και την ίδια να πούμε «όχι».
Είτε συντηρητικός, προοδευτικός, είτε εναλλακτικός τύπος ανθρώπου είμαστε, δεν τίθεται ζήτημα αλλαγής απόψεων ούτε υιοθέτηση κάποιου ρόλου, αλλά η κατάργηση κάποιων στερεοτύπων, φόβων και ταμπού που μας ωθούν λανθασμένα ή στη μία ή στην άλλη πλευρά, ενώ εκεί που θα έπρεπε να πηγαίνουμε από μόνοι μας, είναι πιο κοντά στο ερώτημα «να αφεθώ στη ροή του πάθους και του έρωτα, της δημιουργίας κι εν γένει της ίδιας της ζωής ή όχι;». Η κάθε επιλογή μας έπειτα, να γίνεται αποδεκτή και σεβαστή από αλλά και προς όλους εμάς. Σε μία κοινωνία δεν είναι αρκετό να αποδεχτούμε μόνο τον εαυτό μας, αλλά και τα θέλω και τα πιστεύω των άλλων, γιατί αυτό είναι κι ο ορισμός της κοινωνίας: να λειτουργούμε εκτός από ατομικά κι ως σύνολο.
Τότε, εκτός από την αναγκαία σεξουαλική απελευθέρωση που θα αισθανθούμε θα γίνει κι η αρχή για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση για την ενημέρωση και προστασία. Γι’ αυτό κι είναι ένα θέμα που δεν αφορά μόνο εμάς «σήμερα» αλλά επηρεάζει έμμεσα και τους ανθρώπους του «αύριο». Έτσι, είναι αναγκαίο να θέσουμε γερές βάσεις ώστε να συνεχίζεται η εξέλιξη με υγιή και σωστά πρότυπα, για μια κοινωνία ενωμένη και περήφανη, αλλά κυρίως ελεύθερη.
«Η σεξουαλική απελευθέρωση είναι η ρίζα κάθε απελευθέρωσης» -J.Adam Snyder
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου