Παρασκευή 3 Μαρτίου 2023

Ανθολόγιο Αττικής Πεζογραφίας

ΛΥΣΙΑΣ, ΚΑΤΑ ΑΓΟΡΑΤΟΥ ΕΝΔΕΙΞΕΩΣ

ΛΥΣ 13.43–48

Οι συμφορές της πόλης μετά τη θανάτωση των πολιτών που κατήγγειλε ο Αγόρατος

Ο κατήγορος αφηγήθηκε αναλυτικά τα γεγονότα που οδήγησαν στη θανάτωση του Διονυσίδωρου και των στρατηγών και ταξιαρχών μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους Τριάκοντα. Φτάνοντας στο τέλος της διηγήσεως, συμπληρώνει:


[43] Οὗτοι μὲν τοίνυν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὑπ’ Ἀγοράτου
ἀπογραφέντες ἀπέθανον· ἐπειδὴ δὲ τούτους ἐκποδὼν ἐποιή-
σαντο οἱ τριάκοντα, σχεδὸν οἶμαι ὑμᾶς ἐπίστασθαι ὡς
πολλὰ καὶ δεινὰ μετὰ ταῦτα τῇ πόλει ἐγένετο· ὧν οὗτος
ἁπάντων αἴτιός ἐστιν ἀποκτείνας ἐκείνους. ἀνιῶμαι μὲν
οὖν ὑπομιμνῄσκων τὰς γεγενημένας συμφορὰς τῇ πόλει,
[44] ἀνάγκη δ’ ἐστίν, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἐν τῷ παρόντι καιρῷ,
ἵν’ εἰδῆτε ὡς σφόδρα ὑμῖν ἐλεεῖν προσήκει Ἀγόρατον.
ἴστε μὲν γὰρ τοὺς ἐκ Σαλαμῖνος τῶν πολιτῶν κομισθέντας,
οἷοι ἦσαν καὶ ὅσοι, καὶ οἵῳ ὀλέθρῳ ὑπὸ τῶν τριάκοντα
ἀπώλοντο· ἴστε δὲ τοὺς ἐξ Ἐλευσῖνος, ὡς πολλοὶ ταύτῃ
τῇ συμφορᾷ ἐχρήσαντο· μέμνησθε δὲ καὶ τοὺς ἐνθάδε διὰ τὰς
ἰδίας ἔχθρας ἀπαγομένους εἰς τὸ δεσμωτήριον· [45] οἳ οὐδὲν
κακὸν τὴν πόλιν ποιήσαντες ἠναγκάζοντο αἰσχίστῳ καὶ
ἀκλεεστάτῳ ὀλέθρῳ ἀπόλλυσθαι, οἱ μὲν γονέας [σφετέρους
αὐτῶν] πρεσβύτας καταλιπόντες, οἳ ἤλπιζον ὑπὸ τῶν
σφετέρων αὐτῶν παίδων γηροτροφηθέντες, ἐπειδὴ τελευ-
τήσειαν τὸν βίον, ταφήσεσθαι, οἱ δὲ ἀδελφὰς ἀνεκδότους,
οἱ δὲ παῖδας μικροὺς πολλῆς ἔτι θεραπείας δεομένους·
[46] οὕς, ὦ ἄνδρες δικασταί, ποίαν τινὰ οἴεσθε γνώμην περὶ
τούτου ἔχειν, ἢ ποίαν τινὰ ἂν ψῆφον θέσθαι, εἰ ἐπ’ ἐκείνοις
γένοιτο, ἀποστερηθέντας διὰ τοῦτον τῶν ἡδίστων; ἔτι δὲ
τὰ τείχη ὡς κατεσκάφη καὶ αἱ νῆες τοῖς πολεμίοις παρ-
εδόθησαν καὶ <τὰ> νεώρια καθῃρέθη καὶ Λακεδαιμόνιοι
τὴν ἀκρόπολιν ἡμῶν εἶχον καὶ ἡ δύναμις ἅπασα τῆς πό-
λεως παρελύθη, ὥστε μηδὲν διαφέρειν τῆς ἐλαχίστης πό-
λεως τὴν πόλιν. [47] πρὸς δὲ τούτοις τὰς ἰδίας <οὐσίας>
ἀπωλέσατε, καὶ τὸ τελευταῖον συλλήβδην ἅπαντες ὑπὸ τῶν
τριάκοντα ἐκ τῆς πατρίδος ἐξηλάθητε. ταῦτα ἐκεῖνοι οἱ
ἀγαθοὶ ἄνδρες αἰσθόμενοι οὐκ ἔφασαν ἐπιτρέψειν τὴν εἰρή-
νην, ὦ ἄνδρες δικασταί, ποιήσασθαι· [48] οὓς σύ, Ἀγόρατε,
βουλομένους ἀγαθόν τι πρᾶξαι τῇ πόλει ἀπέκτεινας, μη-
νύσας αὐτοὺς [τῇ πόλει] ἐπιβουλεύειν τῷ πλήθει τῷ ὑμε-
τέρῳ, καὶ αἴτιος εἶ ἁπάντων τῇ πόλει τῶν κακῶν τῶν γεγε-
νημένων. νῦν οὖν μνησθέντες καὶ τῶν ἰδίων ἕκαστος δυσ-
τυχημάτων καὶ τῶν κοινῶν τῆς πόλεως τιμωρεῖσθε τὸν
αἴτιον τούτων.

***
Ούτοι μεν λοιπόν περιληφθέντες εις τον υπό του Αγοράτου δοθέντα εις τους Τριάκοντα κατάλογον εφονεύθησαν. Όταν δε οι Τριάκοντα εφόνευσαν τούτους, νομίζω ότι γνωρίζετε πάνω–κάτω, ότι μετά ταύτα συνέβησαν εις την πόλιν πολλά και φοβερά· όλων δε αυτών είναι αίτιος ούτος, ο αίτιος του φόνου εκείνων. Στενοχωρούμαι βεβαίως υπενθυμίζων εις σας τας γενομένας τότε εις την πόλιν συμφοράς, είναι ανάγκη όμως να το κάμω, κύριοι δικασταί, εις την παρούσαν δίκην, διά να εννοήσετε πόσον αρμόζει να μισήτε σφόδρα τον Αγόρατον και να μη τον ευσπλαγχνίζεσθε. Διότι γνωρίζετε βέβαια οποίοι και πόσοι ήσαν οι εκ Σαλαμίνος κομισθέντες πολίται, και με ποίον μέσον υπό των Τριάκοντα εθανατώθησαν· γνωρίζετε πόσοι πολλοί ήσαν οι κομισθέντες εξ Ελευσίνος, οι οποίοι κατά τον ίδιον τρόπον εφονεύθησαν· ενθυμείσθε δε ότι και οι εν τη πόλει διαμένοντες διά ατομικάς αφορμάς και έχθρας ωδηγούντο εις τας φυλακάς· οι οποίοι αν και ουδόλως έβλαψαν την πόλιν εφονεύοντο διά μέσου αισχίστου και αδοξοτάτου, άλλοι μεν εγκαταλείποντες γέροντας γονείς, οι οποίοι ήλπιζον, αφού γηροκομηθούν από τα τέκνα των, ότι θα ταφούν υπ' αυτών, όταν αποθάνουν, άλλοι δε αδελφάς ανυπάνδρους, άλλοι δε μικρά τέκνα έχοντα ακόμη ανάγκην μεγάλης περιποιήσεως και φροντίδος. Ούτοι, κύριοι δικασταί, ποίαν γνώμην νομίζετε ότι θα είχον περί τούτου (του Αγοράτου), ή πώς θα εψήφιζον, εάν περιήρχετο εις την εξουσίαν των, αφού εστερήθησαν εξ αιτίας αυτού των φιλτάτων των; Γνωρίζετε δε πώς εκρημνίσθησαν τα μακρά τείχη, πώς παρεδόθη ο στόλος μας εις τους εχθρούς, πώς κατεστράφη ο ναύσταθμος, πώς οι Σπαρτιάται κατείχον την ακρόπολίν μας και πώς παρέλυσε όλη η δύναμις της πόλεως, ώστε ουδόλως να διαφέρη αύτη από την πιο μικράν πόλιν. Έκτός δε τούτων εχάσατε τας ατομικάς σας περιουσίας, και τελευταίον όλοι ομαδόν υπό των Τριάκοντα εξεδιώχθητε εκ της πατρίδος σας. Ταύτα αισθανόμενοι οι αγαθοί εκείνοι άνδρες είπον, κύριοι δικασταί, ότι δεν θα επιτρέψουν να συναφθή ειρήνη με τόσον βαρείς όρους. Τούτους συ, Αγόρατε, επειδή ήθελον να πράξουν κάτι ωφέλιμον διά την πόλιν και την δημοκρατίαν τους εφόνευσες καταγγείλας αυτούς ότι σχεδιάζουν να βλάψουν την πόλιν, και είσαι αίτιος όλων των συμφορών της πόλεως. Τώρα λοιπόν, αφού έκαστος ενθυμηθή τας ατομικάς του συμφοράς, αλλά και τας συμφοράς της πόλεως, τιμωρήσετε τον αίτιον αυτών.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου