Το άλογο, ξεφυσώντας κάπως περιφρονητικά, απάντησε...

Μια χήνα η οποία έτρωγε γρασίδι ήρθε αντιμέτωπη με ένα άλογο το οποίο έβοσκε κι αυτό κοντά της και του απηύθυνε το λόγο σε έντονο ύφος: «Σίγουρα είμαι ένα πιο ευγενές και τέλειο ζώο από εσένα, διότι τα χαρίσματά σου περιορίζονται σε έναν τομέα. Μπορώ να περπατήσω στο έδαφος τόσο καλά όσο κι εσύ. Επιπλέον έχω φτερά, με το οποία μπορώ να πετάξω και όταν θέλω, μπορώ να βουτήξω σε λίμνες και ποτάμια για να δροσιστώ στα δροσερά νερά τους. Απολαμβάνω τις διαφορετικές δυνάμεις ενός πουλιού, ενός ψαριού και ενός τετραπόδου».

Το άλογο, ξεφυσώντας κάπως περιφρονητικά, απάντησε στη χήνα:

«Είναι αλήθεια πως είσαι πλάσμα των τριών στοιχείων, αλλά δεν αποτελείς μια διακεκριμένη φυσιογνωμία σε κανένα από αυτά.

Πετάς, αλλά το πέταγμά σου είναι τόσο βαρύ και αδέξιο, ώστε δεν έχεις δικαίωμα να είσαι στο ίδιο επίπεδο με το αηδόνι ή με το χελιδόνι. Μπορείς να κολυμπήσεις στην επιφάνεια των υδάτων, αλλά δεν μπορείς να ζήσεις σε αυτά όπως τα ψάρια. Δεν μπορείς να βρεις την τροφή σου σε αυτό το στοιχείο ούτε και να γλιστράς στα κύματα. Και όταν περπατάς ή μάλλον όταν προσπαθείς να περπατήσεις με εκείνα τα μικρά βηματάκια και ζυγίζεσαι δεξιά κι αριστερά και ο μακρύς λαιμός σου τσιτώνεται και συρίζεις σε όποιον περνάει από δίπλα σου, γίνεσαι ο περίγελος όσων σε βλέπουν. Ομολογώ πως είμαι φτιαγμένο μόνο για να περπατώ στο έδαφος, αλλά πόσο κομψή είναι η κατασκευή μου! Πόσο όμορφα είναι τα άκρα μου! Πόσο ωραία διαμορφωμένο είναι το κορμί μου! Πόσο μεγάλη η δύναμη μου! Πόσο εκπληκτική η ταχύτητά μου! Προτιμώ να ανήκω σε ένα στοιχείο και να με θαυμάζουν παρά να είμαι μια χήνα σε όλα».