Η καλλιέργεια χαράς είναι ιδιαίτερα δύσκολη για όσους προέρχονται από τραύμα σχέσης, να γνωρίζουν έστω και από μακριά τι τους φέρνει χαρά, αν δεν βίωσαν χαρά στην παιδική τους ηλικία και/ή αν δυσκολεύονται να συνδεθούν με το σώμα τους. Όμως, η χαρά είναι απίστευτα σημαντική.
Εκτός από το γεγονός ότι το συναίσθημα είναι ωραίο, η χαρά είναι ένα από τα πλήκτρα στο συναισθηματικό πληκτρολόγιο της ζωής που μπορούμε και πρέπει να έχουμε πρόσβαση για να παίξουμε την πιο πλούσια και ζωντανή συναισθηματική μουσική που είναι δυνατόν. Τι σημαίνει αυτό;
Αν φανταστούμε ένα πληκτρολόγιο πιάνου, μπορείτε να δούμε ότι κάθε πλήκτρο αντιπροσωπεύει ένα συναίσθημα που βιώνουμε στη ζωή μας: θλίψη, πόθο, λύπη, τρόμο, θυμό, ηρεμία, ικανοποίηση, υπερηφάνεια, ανυπομονησία, αγάπη, αφοσίωση και ούτω καθεξής.
Με το συναισθηματικό πληκτρολόγιο της ζωής, ο στόχος δεν είναι να μάθουμε και να μπορούμε να παίξουμε μόνο μερικά πλήκτρα. Ο στόχος είναι, αντίθετα, να μάθουμε πώς να παίζουμε το πλουσιότερο δυνατό κομμάτι μουσικής αναπτύσσοντας την ικανότητά μας να αισθανόμαστε και να εκφράζουμε κατάλληλα κάθε ένα από τα «συναισθήματα» αυτού του πληκτρολογίου.
Και η χαρά είναι ένα από αυτά τα πλήκτρα. Και είναι, ειλικρινά, ένα πραγματικά ευχάριστο και απολαυστικό συναίσθημα.
Θα έλεγα επίσης ότι, για όσους προέρχονται από περιβάλλοντα με σχεσιακό τραύμα, γίνεται ακόμη πιο σημαντικό για εσάς να μάθετε πώς να «παίζετε με αυτό το πλήκτρο», για να το πω έτσι. Γιατί;
Επειδή πολύ συχνά, όταν προερχόμαστε από σχεσιακό τραύμα, ο γενικός τόνος της ζωής μας μπορεί να κυριαρχείται από νότες σκληρότητας, βαρύτητας, πόνου, φόβου, έλλειψης, πρόκλησης και επιβίωσης. Μετά από τόσο πολύ χρόνο που παίζουμε αυτά τα συγκεκριμένα πλήκτρα στο πληκτρολόγιο και έχοντας χάσει τη χαρά που όλα τα παιδιά δικαιούνται από νωρίς στη ζωή τους, οφείλουμε τότε ως ενήλικες να μάθουμε πώς να παίζουμε αυτό το πλήκτρο και να το παίζουμε σκόπιμα πιο συχνά στη μουσική των ημερών μας.
Αλλά πώς ξέρετε τι σας φέρνει χαρά αν είχατε μια παιδική ηλικία στερημένη από χαρά; Και ακόμη και αν δεν προέρχεστε από ένα σχεσιακό τραύμα, πώς αρχίζετε να αισθάνεστε χαρά όταν, ειλικρινά, είστε εντελώς εξαντλημένοι και αποσυντονισμένοι δεδομένης της πίεσης, της υπερφόρτωσης και των ευθυνών της καθημερινότητας;
Η πρώτη σας προτεραιότητα είναι να ξεκουραστείτε, να ανακάμψετε σε βάθος από την εξουθένωση και να επανέλθετε σε μια ψυχολογική και φυσιολογική βάση. Μόνο τότε θα είστε σε θέση να νιώσετε καλύτερα αυτό που σας δίνει χαρά. Και για όσους ταυτίζονται με το ότι προέρχονται από ένα σχεσιακό τραυματικό υπόβαθρο, η προσπάθειά μας για να ανακαλύψουμε τι μας φέρνει χαρά είναι διττή:
– Χρειάζεται να έρθουμε σε μεγαλύτερη επαφή με το σώμα μας.
– Να εκθέσουμε τους εαυτούς μας σε περισσότερες δραστηριότητες, εμπειρίες και καταστάσεις για να δούμε τι σηματοδοτεί τη χαρά στο σώμα μας.
Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι για όσους προέρχονται από σχεσιακό τραυματικό υπόβαθρο, για να επιβιώσουμε από τα πρώτα παιδικά μας χρόνια, πολλοί από εμάς μπορεί να μάθαμε να αποσυνδεόμαστε από το σώμα μας – το μέρος όπου νιώθαμε τόσα πολλά συντριπτικά και μερικές φορές καταστροφικά συναισθήματα.
Τι φέρνει χαρά; Χρειάζεται να μάθουμε πώς να αρχίσουμε απαλά, αργά, προσεκτικά να γινόμαστε και πάλι φίλοι με το σώμα μας, παρακολουθώντας τις αισθήσεις και τις αντιδράσεις του.
Και αφού έρθουμε σε μεγαλύτερη επαφή με το σώμα μας και αποκτήσουμε εξοικείωση με τις λεπτές αισθήσεις του, μπορούμε στη συνέχεια να ανακαλύψουμε τι μας φέρνει περισσότερη χαρά, εκθέτοντας τον εαυτό μας σε περισσότερες καταστάσεις, δραστηριότητες, συνθήκες και μέρη που θα μας επιτρέψουν να παρακολουθήσουμε πώς μας κάνουν να αισθανόμαστε.
Πώς το κάνουμε αυτό; Σκεφτείτε όλα τα ενδιαφέροντα και τις δραστηριότητες που υπάρχουν εκεί έξω και πώς μπορείτε να τα εκθέσετε σε ένα παιδί. Πάρτε το εσωτερικό σας παιδί από το χέρι και επιδιώξτε αυτές τις δραστηριότητες. Οι δυνατότητες είναι ατελείωτες. Επιτρέψτε στον εαυτό σας να καταγράψει αυτή τις ευχάριστες σωματικές αισθήσεις στο σώμα σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου