ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΣΟΦΟΚΛΗΣ - Οἰδίπους Τύραννος (316-344)

ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
φεῦ φεῦ, φρονεῖν ὡς δεινὸν ἔνθα μὴ τέλη
λύει φρονοῦντι. ταῦτα γὰρ καλῶς ἐγὼ
εἰδὼς διώλεσ᾽· οὐ γὰρ ἂν δεῦρ᾽ ἱκόμην.
ΟΙ. τί δ᾽ ἔστιν; ὡς ἄθυμος εἰσελήλυθας.
320 ΤΕ. ἄφες μ᾽ ἐς οἴκους· ῥᾷστα γὰρ τὸ σόν τε σὺ
κἀγὼ διοίσω τοὐμόν, ἢν ἐμοὶ πίθῃ.
ΟΙ. οὔτ᾽ ἔννομ᾽ εἶπας οὔτε προσφιλῆ πόλει
τῇδ᾽, ἥ σ᾽ ἔθρεψε, τήνδ᾽ ἀποστερῶν φάτιν.
ΤΕ. ὁρῶ γὰρ οὐδὲ σοὶ τὸ σὸν φώνημ᾽ ἰὸν
325 πρὸς καιρόν· ὡς οὖν μηδ᾽ ἐγὼ ταὐτὸν πάθω...
ΟΙ. μὴ πρὸς θεῶν φρονῶν γ᾽ ἀποστραφῇς, ἐπεὶ
πάντες σε προσκυνοῦμεν οἵδ᾽ ἱκτήριοι.
ΤΕ. πάντες γὰρ οὐ φρονεῖτ᾽. ἐγὼ δ᾽ οὐ μή ποτε,
τἄμ᾽ ὡς ἂν εἴπω, μὴ τὰ σ᾽ ἐκφήνω κακά.
330 ΟΙ. τί φής; ξυνειδὼς οὐ φράσεις, ἀλλ᾽ ἐννοεῖς
ἡμᾶς προδοῦναι καὶ καταφθεῖραι πόλιν;
ΤΕ. ἐγὼ οὔτ᾽ ἐμαυτὸν οὔτε σ᾽ ἀλγυνῶ. τί ταῦτ᾽
ἄλλως ἐλέγχεις; οὐ γὰρ ἂν πύθοιό μου.
ΟΙ. οὐκ, ὦ κακῶν κάκιστε, καὶ γὰρ ἂν πέτρου
335 φύσιν σύ γ᾽ ὀργάνειας, ἐξερεῖς ποτέ,
ἀλλ᾽ ὧδ᾽ ἄτεγκτος κἀτελεύτητος φανῇ;
ΤΕ. ὀργὴν ἐμέμψω τὴν ἐμήν, τὴν σὴν δ᾽ ὁμοῦ
ναίουσαν οὐ κατεῖδες, ἀλλ᾽ ἐμὲ ψέγεις.
ΟΙ. τίς γὰρ τοιαῦτ᾽ ἂν οὐκ ἂν ὀργίζοιτ᾽ ἔπη
340 κλύων, ἃ νῦν σὺ τήνδ᾽ ἀτιμάζεις πόλιν;
ΤΕ. ἥξει γὰρ αὐτά, κἂν ἐγὼ σιγῇ στέγω.
ΟΙ. οὐκοῦν ἅ γ᾽ ἥξει καὶ σὲ χρὴ λέγειν ἐμοί.
ΤΕ. οὐκ ἂν πέρα φράσαιμι. πρὸς τάδ᾽, εἰ θέλεις,
θυμοῦ δι᾽ ὀργῆς ἥτις ἀγριωτάτη

***

ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
Αλίμονο!
Πόσο πικρό της γνώσης το ποτό,
αφού δεν έχει τέλος κι όφελος
όσο κι αν πίνεις.
Ξέρω καλά το μάθημα,
μα το λησμόνησα θαρρώ·
αλλιώς δε θα βρισκόμουν εδώ πέρα.
ΟΙΔ. Τί τρέχει; Ανόρεχτος μας κόπιασες.
320 ΤΕΙ. Μακάρι να γυρίσω σπίτι μου.
Αλήθεια, πίστεψέ με κι άσε με,
θα ᾽ταν καλύτερα και για τους δυο μας.
ΟΙΔ. Δεν αγαπάς την πόλη που σε γέννησε·
την αδικείς, αν της στερήσεις την μαντεία.
ΤΕΙ. Παράταιρα μιλάς, παράκαιρα·
στην ίδια δεν θα πέσω την παγίδα.
ΟΙΔ. Φεύγεις; Ενώ γνωρίζεις;
Ικέτες θες να πέσουμε στα γόνατά σου;
ΤΕΙ. Δεν έχετε μυαλό.
Ποτέ μου δεν θα ξεστομίσω τίποτα
γιατί θα ξεστομίσω τα δεινά σου.
330 ΟΙΔ. Τί λες; Ξέρεις και δε μιλάς;
Έβαλες με το νου την πόλη να προδώσεις
και να την παραδώσεις στη συμφορά;
ΤΕΙ. Να σε πληγώσω δεν μπορώ
και δεν το θέλω· ούτε να πληγωθώ.
Ματαίως θα ψάχνεις.
Δε θα μου πάρεις λέξη.
ΟΙΔ. Πανάθλιε.
Θα τρέλαινες και πέτρινη καρδιά.
Δε θα μιλήσεις επί τέλους;
Θα παίξεις το σκληρό και τον αλύγιστο;
ΤΕΙ. Κατηγορείς την τρέλα μου· με βρίζεις·
και δε νογάς
πως με την τρέλα σου συγκατοικείς.
ΟΙΔ. Πώς να μην τρελαίνεται κανείς
ακούγοντας τα λόγια σου
340 που ταπεινώνουν και ντροπιάζουνε την πόλη.
ΤΕΙ. Το παν θα βγει στο φως,
ακόμη κι αν εγώ σιωπήσω.
ΟΙΔ. Αφού θα βγει στο φως, οφείλεις να το πεις.
ΤΕΙ. Ούτε μια λέξη δε θα πω παραπανίσια
κι αν θες αγρίεψε και θύμωσε
ακόμη πιο πολύ.