ΑΝ. ὁρῶσι χοὗτοι· σοὶ δ᾽ ὑπίλλουσι στόμα.
510 ΚΡ. σὺ δ᾽ οὐκ ἐπαιδῇ, τῶνδε χωρὶς εἰ φρονεῖς;
ΑΝ. οὐδὲν γὰρ αἰσχρὸν τοὺς ὁμοσπλάγχνους σέβειν
ΚΡ. οὔκουν ὅμαιμος χὡ καταντίον θανών;
ΑΝ. ὅμαιμος ἐκ μιᾶς τε καὶ ταὐτοῦ πατρός.
ΚΡ. πῶς δῆτ᾽ ἐκείνῳ δυσσεβῆ τιμᾷς χάριν;
515 ΑΝ. οὐ μαρτυρήσει ταῦθ᾽ ὁ κατθανὼν νέκυς.
ΚΡ. εἴ τοί σφε τιμᾷς ἐξ ἴσου τῷ δυσσεβεῖ.
ΑΝ. οὐ γάρ τι δοῦλος, ἀλλ᾽ ἀδελφὸς ὤλετο.
ΚΡ. πορθῶν δὲ τήνδε γῆν· ὁ δ᾽ ἀντιστὰς ὕπερ.
ΑΝ. ὅμως ὅ γ᾽ Ἅιδης τοὺς νόμους ἴσους ποθεῖ.
520 ΚΡ. ἀλλ᾽ οὐχ ὁ χρηστὸς τῷ κακῷ λαχεῖν ἴσον.
ΑΝ. τίς οἶδεν εἰ κάτωθεν εὐαγῆ τάδε;
ΚΡ. οὔτοι ποθ᾽ οὑχθρός, οὐδ᾽ ὅταν θάνῃ, φίλος.
ΑΝ. οὔτοι συνέχθειν, ἀλλὰ συμφιλεῖν ἔφυν.
ΚΡ. κάτω νυν ἐλθοῦσ᾽, εἰ φιλητέον, φίλει
525 κείνους· ἐμοῦ δὲ ζῶντος οὐκ ἄρξει γυνή.
ΧΟ. καὶ μὴν πρὸ πυλῶν ἥδ᾽ Ἰσμήνη,
φιλάδελφα κάτω δάκρυ᾽ εἰβομένη·
νεφέλη δ᾽ ὀφρύων ὕπερ αἱματόεν
ῥέθος αἰσχύνει,
530 τέγγουσ᾽ εὐῶπα παρειάν.
510 ΚΡ. σὺ δ᾽ οὐκ ἐπαιδῇ, τῶνδε χωρὶς εἰ φρονεῖς;
ΑΝ. οὐδὲν γὰρ αἰσχρὸν τοὺς ὁμοσπλάγχνους σέβειν
ΚΡ. οὔκουν ὅμαιμος χὡ καταντίον θανών;
ΑΝ. ὅμαιμος ἐκ μιᾶς τε καὶ ταὐτοῦ πατρός.
ΚΡ. πῶς δῆτ᾽ ἐκείνῳ δυσσεβῆ τιμᾷς χάριν;
515 ΑΝ. οὐ μαρτυρήσει ταῦθ᾽ ὁ κατθανὼν νέκυς.
ΚΡ. εἴ τοί σφε τιμᾷς ἐξ ἴσου τῷ δυσσεβεῖ.
ΑΝ. οὐ γάρ τι δοῦλος, ἀλλ᾽ ἀδελφὸς ὤλετο.
ΚΡ. πορθῶν δὲ τήνδε γῆν· ὁ δ᾽ ἀντιστὰς ὕπερ.
ΑΝ. ὅμως ὅ γ᾽ Ἅιδης τοὺς νόμους ἴσους ποθεῖ.
520 ΚΡ. ἀλλ᾽ οὐχ ὁ χρηστὸς τῷ κακῷ λαχεῖν ἴσον.
ΑΝ. τίς οἶδεν εἰ κάτωθεν εὐαγῆ τάδε;
ΚΡ. οὔτοι ποθ᾽ οὑχθρός, οὐδ᾽ ὅταν θάνῃ, φίλος.
ΑΝ. οὔτοι συνέχθειν, ἀλλὰ συμφιλεῖν ἔφυν.
ΚΡ. κάτω νυν ἐλθοῦσ᾽, εἰ φιλητέον, φίλει
525 κείνους· ἐμοῦ δὲ ζῶντος οὐκ ἄρξει γυνή.
ΧΟ. καὶ μὴν πρὸ πυλῶν ἥδ᾽ Ἰσμήνη,
φιλάδελφα κάτω δάκρυ᾽ εἰβομένη·
νεφέλη δ᾽ ὀφρύων ὕπερ αἱματόεν
ῥέθος αἰσχύνει,
530 τέγγουσ᾽ εὐῶπα παρειάν.
***
ΚΡΕ. Αυτό εσύ μόνη απ᾽ όλους αυτούς βλέπεις.ΑΝΤ. Βλέπουν κι αυτοί· μα εμπρός σου κλειούν τη γλώσσα.
ΚΡΕ. Και δεν ντρέπεσαι εσύ χωριστή να ᾽χεις
510 γνώμη απ᾽ αυτούς; ΑΝΤ. Όχι, ντροπή δεν το ᾽χω
να τιμώ αυτούς που είμαστε απ᾽ το ίδιο σπλάχνο.
ΚΡΕ. Και απ᾽ το ίδιο σπλάχνο δέν ηταν και κείνος
πὄπεσε πολεμώντας μπρος στον άλλο;
ΑΝΤ. Απ᾽ το ίδιο, από μια μάνα και πατέρα.
ΚΡΕ. Πώς λοιπόν πρόσφερες τιμές οπού είναι
ασέβεια για κείνον; ΑΝΤ. Τέτοιο πράμα
δε θα το μαρτυρήσει ο πεθαμένος.
ΚΡΕ. Αφού όμοια τον τιμάς με τον ανόσιο;
ΑΝΤ. Σκοτώθηκε όχι σκλάβος, μα αδερφός του.
ΚΡΕ. Κουρσεύοντας τη χώρα του, ενώ εκείνος
υπερασπίζοντάς την. ΑΝΤ. Όμως ο Άδης
ίσους για όλους ποθεί τους νόμους που έχει.
ΚΡΕ. Μα όμοιος με τον καλό ο κακός δεν είναι
520 για να ᾽χουν ίσο κλήρο. ΑΝΤ. Ποιός ξέρει
αν έχουν αυτά πέραση εκεί κάτω.
ΚΡΕ. Ποτέ μου εχθρός δε θενα γίνει φίλος
ούτε κι αφού πεθάνει. ΑΝΤ. Εγώ δεν είμαι
για να μοιράζομαι έχθρες, αλλ᾽ αγάπη.
ΚΡΕ. Σαν πας λοιπόν κάτω απ᾽ τη γη, αφού πρέπει
και καλά ν᾽ αγαπάς, αγάπα εκείνους
που ᾽ναι εκεί κάτω· μα όσο εγώ θενά ᾽μαι
στη ζωή, γυναίκα δε θα εξουσιάσει.
ΧΟΡ. Αλλά νά, στις πύλες μπρος η Ισμήνη
χύνοντας φιλάδερφο απ᾽ τα μάτια δάκρυ,
ένα σύννεφο στα φρύδια της απάνω
το αναμμένο πρόσωπό της παραλλάζει
530 βρέχοντας τα ωραία τα μάγουλά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου