Ο Φράνσις Μπέικον για τη φιλία

«Οι φιλίες στον κόσμο είναι ελάχιστες, και ακόμα λιγότερες ανάμεσα σε ίσους, και συνήθως υπερεκτιμώνται. Όταν υπάρχει, είναι ανάμεσα σε ανώτερο και κατώτερο, που κατανοούν ό ένας τη θέση του άλλου… Ένα από τα κύρια ευεργετήματα της φιλίας είναι ότι καταπραΰνει την καρδιά και εκτονώνει την υπερπλήρωση και το ξεχείλισμα της που προκαλούνται από τα κάθε είδους πάθη».

Ο φίλος είναι βασικά ένας άνθρωπος στον οποίο μπορούμε να μιλήσουμε. «Εκείνοι που θέλουν φίλους για να ανοιχθούν σ’ αυτούς κατασπαράζουν την ίδια την καρδιά τους… Όταν οι σκέψεις κάποιου τον βαραίνουν, το πνεύμα και η ικανότητα του να κατανοεί οξύνονται, και μπορεί να αναλύσει την κατάσταση με την επικοινωνία και τη συζήτηση με έναν άλλο. Εκφράζει τις σκέψεις του πιο εύκολα. Τις τακτοποιεί πιο καλά. Παρατηρεί πως ακούγονται όταν μετατραπούν σε λέξεις και τελικά γίνεται σοφότερος από ότι ήταν. Περισσότερο βοηθάει σε αυτό μιας ώρας συζήτηση παρά ο στοχασμός μιας ολόκληρης μέρας» (Περί ακολούθων και φίλων)· (Περί φιλίας).