ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ - Μήδεια (976-1001)

ΧΟ. νῦν ἐλπίδες οὐκέτι μοι παίδων ζόας, [στρ. α]

οὐκέτι· στείχουσι γὰρ ἐς φόνον ἤδη.
δέξεται νύμφα χρυσέων ἀναδεσμᾶν
δέξεται δύστανος ἄταν·
980 ξανθᾷ δ᾽ ἀμφὶ κόμᾳ θήσει τὸν Ἅιδα
κόσμον αὐτὰ χεροῖν.

πείσει χάρις ἀμβρόσιός τ᾽ αὐγὰ πέπλον [αντ. α]
χρυσότευκτόν ‹τε› στέφανον περιθέσθαι·
985 νερτέροις δ᾽ ἤδη πάρα νυμφοκομήσει.
τοῖον εἰς ἕρκος πεσεῖται
καὶ μοῖραν θανάτου δύστανος· ἄταν δ᾽
οὐχ ὑπεκφεύξεται.

990 σὺ δ᾽, ὦ τάλαν ὦ κακόνυμφε κηδεμὼν τυράννων, [στρ. β]
παισὶν οὐ κατειδὼς
ὄλεθρον βιοτᾷ προσάγεις ἀλόχῳ
τε σᾷ στυγερὸν θάνατον.
995 δύστανε, μοίρας ὅσον παροίχῃ.

μεταστένομαι δὲ σὸν ἄλγος, ὦ τάλαινα παίδων [αντ. β]
μᾶτερ, ἃ φονεύσεις
τέκνα νυμφιδίων ἕνεκεν λεχέων,
1000 ἅ σοι προλιπὼν ἀνόμως
ἄλλᾳ ξυνοικεῖ πόσις συνεύνῳ.

***

ΧΟ. Τώρα έσβησαν πια οι ελπίδες μου για τη ζωή των παιδιών,
έσβησαν πια· οδεύουν ήδη στη σφαγή.
Η νύφη θα πάρει στα χέρια της το χρυσό διάδημα,
θα πάρει η δύσμοιρη τη συμφορά.
980 Με το στολίδι του Άδη θα στέψει τα ξανθά της τα μαλλιά,
μόνη της, με τα ίδια της τα χέρια.

Μαγεμένη από την ομορφιά και τη θεσπέσια λάμψη,
θα φορέσει τον πέπλο και το χρυσό στεφάνι·
985 και τότε θα ντυθεί νύφη για τους νεκρούς του Κάτω Κόσμου.
Τέτοια παγίδα,
τέτοια μοίρα θανάτου περιμένει τη δύσμοιρη.
Δεν θα ξεφύγει από τη συμφορά.

990 Και εσύ, δυστυχισμένε,
εσύ κακορίζικε βασιλικέ γαμπρέ, δίχως να το ξέρεις,
φέρνεις για τη ζωή των παιδιών σου όλεθρο,
για τη γυναίκα σου θάνατο αποτρόπαιο.
Δύσμοιρε, πόσο ξαστόχησες
995 από τη μοίρα που ονειρεύτηκες!

Μοιράζομαι θρηνώντας την οδύνη σου,
δυστυχισμένη μητέρα των παιδιών,
εσύ που θα τα θανατώσεις
για το κρεβάτι του γάμου, αυτό που ο άντρας σου,
1000 δίχως να σεβαστεί νόμο και τάξη, το απαρνήθηκε
και πήγε και παντρεύτηκε άλλη γυναίκα.