1. Ο Θεϊσμός, ως μέθοδος ορισμού του Θεού, είναι νεκρός. Συνεπώς οι περισσότερες θεολογικές συζητήσεις περί Θεού σήμερα στερούνται νοήματος. Πρέπει να βρεθεί ένας νέος τρόπος ομιλίας περί Θεού.
2. Δεδομένου ότι ο Θεός δεν μπορεί πλέον να συλληφθεί με θεϊστικούς όρους, δεν έχει νόημα να προσπαθούμε να κατανοήσουμε τον Ιησού ως ενσάρκωση μιας θεϊστικής θεότητας. Συνεπώς η παραδοσιακή Χριστολογία είναι ανούσια.
3. Η βιβλική ιστορία τελείων ανθρώπων και μιας τελείας Πλάσης από την οποία οι άνθρωποι εξέπεσαν λόγω αμαρτίας είναι προ-Δαρβίνια μυθολογία και μετα-Δαρβίνια ανοησία.
4. Η αειπαρθενία [της Παναγίας] αν [προσπαθηθεί] να γίνει κατανοητή ως βιολογική αλήθεια, κάνει τη θεϊκή φύση του Χριστού, όπως νοείται παραδοσιακά, αδύνατη.
5. Τα θαύματα της Καινής Διαθήκης δεν μπορούν πλέον να ερμηνευτούν σε ένα μετα-Νευτώνιο κόσμο ως υπερφυσικά γεγονότα που πραγματοποιήθηκαν από μια ενσαρκωμένη θεότητα.
6. Η αντίληψη της σταυρικής θυσίας για τις αμαρτίες του κόσμου είναι μια βαρβαρική ιδέα βασισμένη σε πρωτόγονες απόψεις για το Θεό και πρέπει να απορριφθεί.
7. Η Ανάσταση είναι μια θεϊκή ενέργεια. Ο Ιησούς αφού αναστήθηκε θεωρήθηκε Θεός. Άρα δεν μπορούμε να μιλάμε για μια φυσική επανεμφύσηση ζωής που συνέβη εντός της ανθρώπινης ιστορίας.
8. Η ιστορία της Ανάληψης υποθέτει ένα Σύμπαν τριών στρωμάτων και δεν μπορεί να μεταφραστεί στις αντιλήψεις μιας μετα-Κοπέρνιας διαστημικής εποχής.
9. Δεν υπάρχει εξωτερικό, αντικειμενικό, αποκεκαλυμμένο, σταθερό κείμενο στις Γραφές ή σε πέτρινες πλάκες που θα ρυθμίζει την ηθική μας συμπεριφορά αιωνίως.
10. Η προσευχή δεν μπορεί να νοηθεί ως μια παράκληση σε μία θεϊστική θεότητα για να δράσει με ένα συγκεκριμένο τρόπο στην ανθρώπινη ιστορία.
11. Η ελπίδα για ζωή μετά θάνατον πρέπει να χωριστεί δια παντώς από την ελεγκτική λογική της ανταμοιβής και της τιμωρίας. Η Εκκλησία πρέπει, λοιπόν, να σταματήσει να βασίζεται στις τύψεις ως υποκινητή [ηθικής] συμπεριφοράς.
12. Όλα τα ανθρώπινα όντα είναι [πλασμένα] κατ’ εικόνα του Θεού και ο καθένας πρέπει να γίνεται σεβαστός ως έχει. Συνεπώς καμία εξωτερική εικόνα βασισμένη σε φυλή, εθνότητα, φύλο ή σεξουαλικό προσανατολισμό δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως βάση για αποδοχή ή απόρριψη.
Διαβάζοντας τη λίστα, είναι προφανής η διάθεση εκσυγχρονισμού, αλλά αναδύεται το ερώτημα: "Τελικά τι μένει απ’ το Χριστιανισμό;" Μόνο ο πυρήνας κάποιου νομοδιδασκάλου Ιησού που κύρηξε ηθική στην Παλαιστίνη πριν από 2000 χρόνια; Μένει καθόλου χώρος για υπερφυσικό στοιχείο; Πόσο μπορεί να αλλάξει μια θρησκεία πριν χάσει εντελώς την ταυτότητά της; Και πόσο πιθανό είναι οι οπαδοί της να δεχτούν μια τόσο ριζική αλλαγή; Πραγματικά απορώ αν ο εν λόγω επίσκοπος μπορεί να ελπίζει σε κάτι πέρα από τη δημιουργία μιας νέας αίρεσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου