Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε την απογοήτευση των ανεκπλήρωτων ονείρων

Οι περισσότεροι γνωρίζουμε πώς είναι να ματαιωνόμαστε όταν χάνουμε ένα όνειρο. Ίσως θέλατε να μπείτε σε μια σχολή, αλλά δεν τα καταφέρατε· ανοίξατε μια επιχείρηση, αλλά δεν πέτυχε, κάνατε μια σχέση με προσδοκίες, αλλά χωρίσατε, πήγατε για συνέντευξη στην εργασία των ονείρων σας, αλλά δεν σας προσέλαβαν και άλλα πολλά. Πώς διαχειριζόμαστε τέτοια είδη απογοήτευσης;

Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε την απογοήτευση των ανεκπλήρωτων ονείρων

Το νιώθετε επείγον; Είναι επείγον;

Όταν χάνουμε ένα όνειρο, νιώθουμε ότι ήταν επείγον και απαραίτητο, σαν κάτι χωρίς το οποίο δεν μπορείτε να συνεχίσετε ευτυχισμένοι και ήρεμοι. Είναι χρήσιμο να αναρωτηθείτε «Έχει αλλάξει τίποτα στη μέρα μου σε σύγκριση με χθες;»

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η απώλεια ενός ονείρου σχετίζεται με το τι ελπίζουμε ή φοβόμαστε ότι θα συμβεί στο μέλλον, αλλά η καθημερινή πραγματικότητά μας δεν αλλάζει αμέσως. Εκμεταλλευτείτε λοιπόν αυτό τον κενό χώρο. Κάντε σήμερα ό,τι σας άρεσε να κάνετε και χθες. Αγκαλιάστε τα παιδά σας. Βγείτε για περπάτημα. Απολαύστε τον καφέ σας μαζί με μια ταινία.

Περάστε μια μέρα με τέτοιο τρόπο που να καταφέρετε να στείλετε στον εγκέφαλό σας το σήμα ότι η κατάστασή σας δεν είναι τόσο επείγουσα όσο το να βρίσκεστε σε ένα φλεγόμενο κτήριο. Θα ηρεμήσετε, ο καρδιακός ρυθμός και η αρτηριακή σας πίεση θα πέσουν σε φυσιολογικά επίπεδα.
Όταν μια πόρτα κλείνει, μια άλλη ανοίγει

Όσοι έχουν μάθει να πολεμούν το στρες και τις αβεβαιότητες της ζωής, δεν επιβιώνουν απλώς, ευημερούν. Κι αυτό γιατί εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι η πόρτα που κλείνει, φανερώνει μια νέα ευκαιρία.

Χρησιμοποιήστε λοιπόν κι εσείς αυτή την αναγκαστική ώθηση για να κάνετε κάτι για το οποίο δεν είχατε βρει το απαραίτητο κίνητρο υπό άλλες συνθήκες. Όταν μια πόρτα κλείνει, ποιες ευκαιρίες φανερώνονται στο νου σας; Μήπως είναι ευκαιρία να μετακομίσετε σε άλλο μέρος, μήπως ανοίγονται δρόμοι για νέες γνωριμίες;

Μην παγιδεύεστε σε έναν τρόπο λύσης ή σε ένα μέσο ικανοποίησης των αναγκών σας

Ο Alexander Graham Bell είχε πει: «Όταν μια πόρτα κλείνει, μια άλλη ανοίγει, αλλά συχνά κοιτάμε τόσο επίμονα την κλειστή πόρτα που δεν βλέπουμε εκείνες που έχουν ανοίξει για εμάς». Όταν κάτι δεν πάει όπως το θέλατε, δεν γίνεται να μείνετε εμμονικά στην χαμένη ευκαιρία.

Δηλαδή γίνεται, αλλά θα σας παγιδεύσεει αυτή η πρακτική. Χρειάζεται να ανοίξετε λίγο τον τρόπο σκέψης σας ως προς το γιατί εκείνο το όνειρο ήταν τόσο πολύτιμο για εσάς. Όταν το κάνετε, θα δείτε άλλους τρόπους να ικανοποιήσετε τις ανάγκες που θέλετε.
Επιτρέψτε στον εαυτό σας αρκετό χρόνο ανάρρωσης

Μερικές φορές οι άνθρωποι σκέφτονται: «Θα απομονωθώ για μια εβδομάδα μετά την απογοήτευση, ύστερα θα ξαναμπώ στη δράση». Και είναι κάτι που ίσως ορισμένοι άνθρωποι καταφέρνουν να κάνουν, αλλά μια άλλη προσέγγιση είναι να παρατηρήσουμε πώς οι ανάγκες μας για συναισθηματική ανάρρωση διαφέρουν και κυμαίνονται.

Μπορεί να υπάρξουν στιγμές που να χρειάζεστε το κλάμα, άλλες όπου το χιούμορ επιστρέφει στη ζωή σας. Και υπάρχουν και κάποιες περιπτώσεις όπου κάποιος άλλος σας ζητά βοήθεια και εσείς ξεχνάτε το δικό σας πρόβλημα και αφοσιώνεστε εκεί. Είναι καλύτερο να αφουγκράζεστε αυτές τις διακυμάνσεις και να είστε ανοιχτοί.