ΟΡΘΟΦΩΝΙΑ
Μιά βασική προϋπόθεση γιά τήν κοινωνική συμβίωση οποιοσδήποτε ανθρώπινης ομάδας είναι ή δυνατότητα επικοινωνίας ανάμεσα στά μέλη της. Όσο ανετότερα επικοινωνούν τόσο συνεκτικότερη είναι ή κοινωνία τους. Στίς αναπτυγμένες κοινωνίες ή ουσιαστικότερη επαφή τών μελών τους πραγματοποιείται όταν επικοινωνεί τό ανώτερο χαρακτηριστικό τους, αυτό πού τά κάνει νά ξεχωρίζουν από τά άλλα ζώα, ή προηγμένη λογική τους. Αυτή ή επικοινωνία εκφράζεται άμεσα μέ τόν προφορικό λόγο, καί έμμεσα μέ τό γραπτό.
Ό προφορικός λόγος, πού φορέας του είναι ή φωνή, προσφέρει λοιπόν τή μεγαλύτερη δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας ανάμεσα στούς ανθρώπους, όταν επικοινωνεί τό ανώτερο χαρακτηριστικό, ή λογική. Αυτό τό γεγονός κάνει τή φωνή απαραίτητη στόν κοινωνικό άνθρωπο. Καί δέν είναι μόνο ή απώλειά της πού δημιουργεί εμπόδια, αλλά καί ή παραμικρή της ατέλεια, πού μπορεί συχνά νά τόν φέρει σέ δύσκολη θέση ή νά τού χαρίσει τόν τίτλο τού «ακατάληπτου».
Όλοι δυστυχώς ακούμε καθημερινά ανθρώπους, πού δέν μπορούν νά αρθρώσουν ένα ή καί περισσότερα γράμματα, ή πού κόβουν τήν αναπνοή τους στό πιό σημαντικό σημείο τής πρότασης καί παίρνουν βαθιά ανάσα γιά νά συνεχίσουν, μέ αποτέλεσμα νά λαχανιάσουν σύντομα καί νά μή βγει κανένα νόημα από τά λεγόμενό τους. Ακούμε άλλους πού δέ μιλάνε καθαρά, άλλους πού μιλάνε μέσα από τά δόντια, μέ τή μύτη, μέ τό λάρυγγα, μέ τό φάρυγγα. Ακούμε άλλους πού τσιρίζουν, άλλους πού βροντοφωνάζουν, άλλους πού μιλούν τρεμουλιαστά. Άλλους πού έχουν λαθεμένη προφορά, πού μιλάνε βιαστικά, παράτονα, πηδηχτά, χωρίς σωστούς χρωματισμούς, χωρίς καλή στίξη, χωρίς ένταση, χωρίς πνοή.
Σίγουρα τέλος θά έχει τύχει καί σέ μάς τούς ίδιους νά βραχνιάσουμε καί νά μιλάμε μέ γδαρμένη τή φωνή, γδέρνοντάς την όλο καί περισσότερο γιά νά ακουστούμε.
Είναι κρίμα όταν ακούει κανείς πολιτικούς, δάσκαλους, καθηγητές, δικηγόρους, ηθοποιούς, παρουσιαστές, εκφωνητές, νά κάνουν τά λάθη αυτά σέ τέτοιο βαθμό, πού νά εκνευρίζουν πολλές φορές τό ακροατήριό τους. Κι είναι ακόμα πιό κρίμα όταν πολλοί πιστεύουν, πώς τά ελαττώματα αυτά είναι χαρακτηριστικά τού εαυτού τους καί αθεράπευτα. Κι όμως πρόκειται γιά απλό ζήτημα παιδείας. Υπάρχει ή θεραπεία σέ όλα αυτά τά λάθη ένα πρός ένα, αρκεί νά δοθεί ή κατάλληλη προσοχή, νά ακολουθηθεί ή κατάλληλη διαδικασία καί νά εκτελεστούν οί κατάλληλες ασκήσεις, πού καί εύκολες καί λιγόλεπτες είναι.
Ή εφαρμοσμένη επιστήμη πού ασχολείται μέ τήν απάλειψη τών φωνητικών ατελειών καί τή θεραπεία όλων τών ελαττωμάτων, αλλά καί τή βελτίωση τού προφορικού λόγου καί τής φωνής, λέγεται αγωγή τον λόγου. Ξεκινάει δέ από τήν πηγή τής φωνής, τήν αναπνοή, προσδιορίζοντάς την καί δείχνοντας τούς τρόπους γύμνασής της. Εξετάζει μέ λεπτομέρεια τή δημιουργία τής φωνής καί μελετά όλες τίς δυνατότητες άσκησής της, τόσο γιά τή βελτίωση τής ίδιας τής φωνής, όσο καί γιά τή βελτίωση τού λόγου, πού φορέας του είναι ή φωνή. Τελειώνει μέ τήν υγιεινή τής φωνής, αφού εξετάζει πριν τίς φυσιολογικές καί οργανικές παθήσεις τής φωνής καί τίς δυνατότητες αντιμετώπισης καί θεραπείας τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου