Ποιος καθορίζει το μέλλον σου, η καθημερινότητα ή εσύ;

Είμαστε προγραμματισμένοι να αφήνουμε την καθημερινότητά μας να καθορίζει πολλά από αυτά που μπορούμε ή δεν μπορούμε να κάνουμε. Είμαστε προγραμματισμένοι να λειτουργούμε αυτοματοποιημένα και να επαναλαμβάνουμε τα μοτίβα σκέψεων, συναισθημάτων και αντιδράσεων που έχουν εδραιωθεί μέσα μας στο παρελθόν. Μ’ αυτόν τον τρόπο όμως επιτρέπουμε στο παρελθόν να καθορίζει το μέλλον μας.

Για να ζήσουμε μια νέα πραγματικότητα και να έχουμε ένα διαφορετικό μέλλον, χρειάζεται να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε, χρειάζεται να βγούμε από τη λειτουργία του «αυτόματου πιλότου» και να πάρουμε στα χέρια μας τον έλεγχο των σκέψεων και των συναισθημάτων μας.

Η αλλαγή αυτή απαιτεί προσοχή, εστίαση και εξάσκηση και δεν είναι εύκολη, αλλά το αποτέλεσμα θα μας αποζημιώσει. Και το αποτέλεσμα θα είναι η ικανότητα να καθορίζουμε εμείς το μέλλον μας και όχι τα εξωτερικά συμβάντα της καθημερινότητάς μας.

Πώς αφήνουμε την «πραγματικότητα» να καθορίζει το μέλλον μας;

 

Αν, για παράδειγμα, εργαζόμαστε σε μια εταιρία, που δεν είμαστε ευχαριστημένοι από το περιβάλλον, τον μισθό ή το αντικείμενο εργασίας μας, και στο παρελθόν έχουμε υπάρξει άνεργοι, ο φόβος της ανεργίας μας εμποδίζει να αναζητήσουμε μια καλύτερη εργασία και μας υποχρεώνει να συμβιβαστούμε με αυτό που έχουμε, όσο λίγο κι αν είναι.

Μια άλλη περίπτωση θα μπορούσε να είναι το να επενδύσουμε στην προσωπική μας ανάπτυξη παρακολουθώντας ένα μεταπτυχιακό ή ίσως κάποιο σεμινάριο ή μια εκπαίδευση, αλλά πιστεύουμε πως δεν θα τα καταφέρουμε οικονομικά κι έτσι το αναβάλλουμε συνεχώς και ποτέ δεν το αποφασίζουμε.

Επιτρέπουμε, δηλαδή, στις τρέχουσες συνθήκες και στο φόβο μας να καθορίσουν τι είναι δυνατό για μας. Η πραγματικότητά μας όμως δημιουργείται από τις σκέψεις μας, από το τι πιστεύουμε πως είναι δυνατό να συμβεί, από την ιστορία που φτιάχνουμε στο μυαλό μας, και την ερμηνεία μας για τα γεγονότα.

Αλλάζοντας την ερμηνεία μας, αλλάζοντας την ιστορία που λέμε για τον εαυτό και τη ζωή μας, θα αλλάξει και η πραγματικότητά μας. Μπορούμε να δημιουργήσουμε μια ιστορία δύναμης και να γίνουμε η αιτία της πραγματικότητάς μας και όχι το αποτέλεσμά της.

Το πρώτο βήμα της κάθε αλλαγής είναι η επίγνωση. Παρατήρησε και αξιολόγησε την καθημερινότητά σου και το ευρύτερο πλαίσιο της πραγματικότητας στην οποία ζεις. Τι την έχει δημιουργήσει; Πώς έχεις φτάσει εδώ; Ποια ιστορία λες στον εαυτό σου; Ποια στοιχεία της ιστορίας είναι πραγματικά δικά σου;

Συνειδητοποίησε πως εσύ έχεις δημιουργήσει αυτή την πραγματικότητα μέσω των σκέψεων, των πεποιθήσεων, των συναισθημάτων και των αντιδράσεών σου, και ανέλαβε την ευθύνη τους. Για να μπορέσουμε να αλλάξουμε κάτι, χρειάζεται να είναι δικό μας, να μας ανήκει.

Αναρωτήσου «Τι θέλω πραγματικά; Τι με γεμίζει; Ποιος/α θέλω να είμαι;» και στοχάσου πάνω σ’ αυτό. Όταν δεν ξέρουμε που πηγαίνουμε, δεν θα φτάσουμε εκεί. Χωρίς προορισμό δεν έχουμε που να εστιάσουμε την πρόθεση και την ενέργειά μας.

Παρατήρησε πόσο απέχει η τωρινή σου πραγματικότητα από αυτήν που πραγματικά θέλεις. Τι χρειάζεται ν’ αλλάξεις; Τι χρειάζεται να προσθέσεις ή να αφαιρέσεις; Πώς μπορείς να ερμηνεύσεις διαφορετικά κάποιες καταστάσεις; Ποια ήταν τα μαθήματα, τα πήρες; Ποιες ήταν οι ευκαιρίες, τις εκμεταλλεύτηκες;

Θέσε την πρόθεσή σου και δημιούργησε ένα όραμα για τη ζωή και το μέλλον σου. Φτιάξε ένα πλάνο με τις αλλαγές ή προσθήκες που χρειάζονται για να υλοποιηθεί αυτό το όραμα. Εστίασε την προσοχή και την ενέργειά σου σε αυτά που είναι σημαντικά για σένα. Μείνε ανοιχτός και παρών, απελευθερώνοντας το παρελθόν, ώστε να βρίσκεσαι στη ροή της παρούσας στιγμής και να λαμβάνεις τα μηνύματα της ζωής.

«Μπορούμε να κάνουμε τους εαυτούς μας δυστυχισμένους ή να τους κάνουμε ευτυχισμένους. Τον ίδιο κόπο απαιτεί» -Carlos Castaneda