ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ - Εἰρήνη (486-519)

ΧΟ. ὢ εἶα. [ἀντ.]
ΕΡ. εἶα μάλα.
ΧΟ. ὢ εἶα.
ΕΡ. εἶα, νὴ Δία.
490 ΧΟ. μικρόν γε κινοῦμεν.
ΤΡ. οὔκουν δεινὸν ‹κἄτοπον, ἡμῶν›
τοὺς μὲν τείνειν, τοὺς δ᾽ ἀντισπᾶν;
πληγὰς λήψεσθ᾽, Ἁργεῖοι.
ΕΡ. εἶά νυν.
495 ΤΡ. εἶα ὤ.
ΧΟ. ὡς κακόνοι τινές εἰσιν ἐν ἡμῖν.
ΤΡ. ὑμεῖς μὲν γοῦν οἱ κιττῶντες
τῆς εἰρήνης σπᾶτ᾽ ἀνδρείως.
ΧΟ. ἀλλ᾽ εἴσ᾽ οἳ κωλύουσιν.

500 ΕΡ. ἄνδρες Μεγαρῆς, οὐκ ἐς κόρακας ἐρρήσετε;
μισεῖ γὰρ ὑμᾶς ἡ θεὸς μεμνημένη·
πρῶτοι γὰρ αὐτὴν τοῖς σκορόδοις ἠλείψατε.
καὶ τοῖς Ἀθηναίοισι παύσασθαι λέγω
ἐντεῦθεν ἐχομένοις ὅθεν νῦν ἕλκετε·
505 οὐδὲν γὰρ ἄλλο δρᾶτε πλὴν δικάζετε.
ἀλλ᾽ εἴπερ ἐπιθυμεῖτε τήνδ᾽ ἐξελκύσαι,
πρὸς τὴν θάλατταν ὀλίγον ὑποχωρήσατε.

ΧΟ. ἄγ᾽, ὦνδρες, αὐτοὶ δὴ μόνοι λαβώμεθ᾽ οἱ γεωργοί.
ΕΡ. χωρεῖ γέ τοι τὸ πρᾶγμα πολλῷ μᾶλλον, ὦνδρες, ὑμῖν.
510 ΧΟ. χωρεῖν τὸ πρᾶγμά φησιν· ἀλλὰ πᾶς ἀνὴρ προθυμοῦ.
ΤΡ. οἵ τοι γεωργοὶ τοὔργον ἐξέλκουσι, κἄλλος οὐδείς.
ΧΟ. ἄγε νυν, ἄγε πᾶς.
ΕΡ. καὶ μὴν ὁμοῦ ᾽στιν ἤδη.
ΧΟ. μή νυν ἀνῶμεν, ἀλλ᾽ ἐπεν-
515 τείνωμεν ἀνδρικώτερον.
ΕΡ. ἤδη ᾽στὶ τοῦτ᾽ ἐκεῖνο.
ΧΟ. ὢ εἶά νυν, ὢ εἶα πᾶς.
ὢ εἶα εἶα εἶά ‹νυν›.
ὢ εἶα εἶα εἶα πᾶς.

***
ΧΟΡ. Ίσα!
ΕΡΜ. Ίσα, μπρος!
ΧΟΡ. Ίσα!
ΕΡΜ. Όλοι μαζί!
490 ΧΟΡ. Κάτι πάει.
ΤΡΥ. Όμως είν᾽ ανυπόφορο τούτο,
μερικοί να τραβούνε γερά κι άλλοι πίσω να σπρώχνουν.
Ε οι Αργείοι, θα τις φάτε.
ΕΡΜ. Ίσα λοιπόν!
ΤΡΥ. Ίσα, μπρος!
ΚΟΡ. Είναι κάλπηδες ανάμεσά μας κάποιοι.
ΤΡΥ. Όσοι αλήθεια λαχταράτε την ειρήνη,
μπρος, τραβάτε με κουράγιο.
ΚΟΡ. Μα είναι κάποιοι που μποδίζουν τη δουλειά.

500 ΕΡΜ. Δεν πάτε στην οργή, βρε Μεγαρίτες;
Η θεά δεν το ξεχνά, και σας μισεί,
που εσείς την πρωταλείψατε με σκόρδα.
Μα κι εσείς, Αθηναίοι, να μην κολλάτε
στη θέση απ᾽ όπου σέρνετε ως τα τώρα·
δεν κάνετε άλλο τίποτε από δίκες.
Αν λαχταράτε να τη σύρετε έξω,
προς τη θάλασσα λίγο τραβηχτείτε.

ΚΟΡ. Μπρος, παλικάρια, μόνο εμείς ας πιάσουμε οι ξωμάχοι.
ΕΡΜ. Μ᾽ εσάς πολύ καλύτερα πάει η δουλειά, είν᾽ αλήθεια.
510 ΚΟΡ. Λέει πως καλά πάει η δουλειά· μπρος όλοι μας, κουράγιο!
ΤΡΥ. Μόνο οι ξωμάχοι —άλλος κανείς— βγάζουνε πέρα το έργο.
ΧΟΡ. Όλοι τώρα μπρος λοιπόν!
ΕΡΜ. Βίρα, και κοντά είναι πια.
ΧΟΡ. Μη λασκάρετε, όλοι εμπρός,
ας τραβούμε πιο γερά.
ΕΡΜ. Νάτο, αυτό ᾽ταν, τέλειωσε, α!
ΧΟΡ. Ίσα, ίσα όλοι μαζί!
Ίσα, κάργα, δυνατά!
Ίσα, μπρος· όλοι μαζί!