Έτσι για να ξέρεις

Είσαι δειλός κι αδύναμος. Αφήνεις τα θέλω σου, τις ευαισθησίες σου και τα όνειρά σου να σε κυριεύουν την ίδια στιγμή που σε έναν παράλληλο κόσμο σου αφήνεσαι να ζεις όπως δε σου αρέσει…

Την μια στιγμή βλέπω τα μάτια σου να έχουν βλέμμα που γυαλίζει ομορφότερα και από τον ήλιο που καθρεφτίζεται στη θάλασσα την ώρα του δειλινού..και την άλλη φαντάζουν θολά σαν να έχουν μπροστά τους μύρια κύματα να προσπεράσουν για να συναντήσουν το στόχο. Η φωνή σου χάνεται πίσω από λέξεις που δείχνουν πόσο απέχει η ζωή της ζωής σου από την ζωή της ψυχής σου.

Έτσι για να ξέρεις, σου λέω πως μπορείς να ομορφύνεις τον κόσμο σου αρκεί να ακολουθήσεις το παραμιλητό της καρδιάς σου και να εμπιστευτείς την τρέλα της. Σε φοβίζει η αβεβαιότητα του άγνωστου που κοντραρίζεται με την ασφάλεια της συνήθειας.. Συνήθεια. Έτσι λέγεται η μία και μοναδική κλωστή που σε κρατάει άπραγο αυτή τη στιγμή. Μα πίστεψέ με, καμία συνήθεια δεν προσφέρει περισσότερα από την τόλμη! Καμία ζωή δεν έχει τη βεβαιότητα που ψάχνεις. Και γίνεται η συνήθεια τροφή για τους φόβους σου και σε κάνει να νιώθεις πως δε θα αργήσεις να μετανιώσεις για όσα θα έχεις αφήσει. Μα, αν αυτή η στιγμή δεν έρθει ποτέ; Αν έχεις υπερεκτιμήσει την αξία του σήμερα; Είσαι δειλός για να πάρεις απαντήσεις. Δε θα μάθεις ποτέ αν δεν κόψεις την κλωστή. Έχεις ξεκαθαρίσει μέσα σου πως δε θέλεις να ζεις όπως τώρα.. Κι όμως, συνεχίζεις αδιάφορος, σκυφτός την μικρή ζωή σου.. Την μικρή ζωή σου.. Συνεχίζεις να φορτώνεις το βλέμμα σου με γκρίζα σύννεφα και την ψυχή σου με απρόσιτη, ονειρική ευτυχία.

Δεν τολμάς. Είσαι δειλός κι αδύναμος. Υποτιμάς τον εαυτό σου, την αξία σου και την αξία της ζωής. Ο χρόνος κυλάει γοργά σαν χείμαρρος και δεν το βλέπεις. Σήκωσε επιτέλους το κεφάλι και κάνε αυτό που νιώθεις. Δώσε τόπο στο συναίσθημα της φυγής, σε αυτό το καινούριο συναίσθημα που σε διακατέχει και λύτρωσε τον εαυτό σου από καθετί που σε βασανίζει. Δες ποια κλωστή θα μπορούσε να δεθεί πάνω σου για πάντα και πλέξε την μεριά σου ώσπου να φτάσεις την δική της. Αναζήτησε γαλήνιες διαδρομές και νέες γεύσεις, νέα δειλινά, νέα βλέμματα.

Εγώ χωρίς να σε ταρακουνήσω θα συνεχίσω να μετράω ημέρες, ώρες και λεπτά μέχρι το ξημέρωμα..
Με την ίδια πάντοτε απορία...
Είναι αμαρτία ο έρωτας;
Καληνύχτα...