Πάνω στο προσωπικό μας δράμα είναι γραμμένη όλη μας η ζωή. Τι κρίμα.Μπορεί το προσωπικό μας δράμα να μας έχει καθορίσει, σημαδέψει, γαλουχήσει , αλλά , αλλά φίλοι, ένας άνθρωπος ζει πραγματικά όταν καταφέρει να ξεπεράσει αυτό το δράμα.
Αυτό δεν είναι μια εύκολη ιστορία, γιατί τι θα λες και γιατί θα κλαίγεσαι αν τελειώσει το δράμα σου;
Όταν σταματήσεις λοιπόν να ασχολείσαι με ότι σε πόνεσε και να το αναπαράγεις ζητώντας δικαίωση, τότε θα δεις ότι υπάρχει και ο δρόμος της θεραπείας.
Ένας ώριμος άνθρωπος ασχολείται με το πώς θα θεραπεύσει την πληγή , δεν κάθεται να κλαίει πάνω από το τραύμα και να διηγείται συνεχώς πως το έπαθε.
Ένας ώριμος άνθρωπος μαθαίνει από αυτό που έπαθε, και δεν κλαίγεται ότι όλα τα κακά σε εκείνον συμβαίνουν.
Ένας ώριμος άνθρωπος είναι σοφό παιδί, γιατί πάντα μαθαίνει και απ’ όλα, διψάει για ζωή, δεν κολλάει στο χθες, ταξιδεύει σε όλους τους χρόνους.
Ένας ώριμος άνθρωπος έχει αφιερώσει αρκετό χρόνο στο να ακούει βαθιά την εσωτερική του φωνή .
Ένας ώριμος άνθρωπος έχει αναζητήσει την αλήθεια του μέσα από την αυτογνωσία και την αυτοβελτίωση.
Η ζωή, η αληθινή, βαθιά και ουσιαστική ζωή ξεκινάει όταν καταφέρουμε να ξεπεράσουμε το προσωπικό μας δράμα. Μάθε να ζεις σε όλους τους χρόνους, χωρίς δράμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου