ΑΙΣΧΥΛΟΣ - Ἀγαμέμνων (1090-1113)

ΚΑ. μισόθεον μὲν οὖν· πολλὰ συνίστορα, [στρ. γ] 1090
αὐτόφονα, †κακὰ καρτάναι†
ἀνδρὸς σφαγεῖον καὶ πέδον ῥαντήριον.
ΧΟ. ἔοικεν εὔρις ἡ ξένη κυνὸς δίκην
εἶναι, ματεύει δ᾽ ὧν ἀνευρήσει φόνον.

ΚΑ. μαρτυρίοισι γὰρ τοῖσδ᾽ ἐπιπείθομαι· [ἀντ. γ] 1095
κλαιόμενα τάδε βρέφη σφαγὰς
ὀπτάς τε σάρκας πρὸς πατρὸς βεβρωμένας.
ΧΟ. †ἦ μὴν κλέος σοῦ μαντικὸν πεπυσμένοι
ἦμεν· προφήτας δ᾽ οὔτινας ματεύομεν.

ΚΑ. ἰὼ πόποι, τί ποτε μήδεται; [στρ. δ] 1100
τί τόδε νέον ἄχος μέγα;
μέγ᾽ ἐν δόμοισι τοῖσδε μήδεται κακόν,
ἄφερτον φίλοισιν, δυσίατον· ἀλκὰ δ᾽
ἑκὰς ἀποστατεῖ.
1105 ΧΟ. τούτων ἄιδρίς εἰμι τῶν μαντευμάτων.
ἐκεῖνα δ᾽ ἔγνων· πᾶσα γὰρ πόλις βοᾷ.

ΚΑ. ἰὼ τάλαινα, τόδε γὰρ τελεῖς; [ἀντ. δ]
τὸν ὁμοδέμνιον πόσιν
λουτροῖσι φαιδρύνασα—πῶς φράσω τέλος;
1110 τάχος γὰρ τόδ᾽ ἔσται· προτείνει δὲ χεὶρ ἐκ
χερὸς ὀρεγομένα.
ΧΟ. οὔπω ξυνῆκα· νῦν γὰρ ἐξ αἰνιγμάτων
ἐπαργέμοισι θεσφάτοις ἀμηχανῶ.

***
ΚΑΣΣΑΝΤΡΑ
Α, α!
1090 Θεομίσητο σπίτι· και πόσα ξέρει
φονικά, σκοτωμούς από δικών χέρι,
ανθρωπομακελειό αιματοραντισμένο!
ΧΟΡΟΣ
Μοιάζει μύτη καλή σα σκύλα να ᾽χ᾽ η ξένη
και ψάχνει νά ᾽βρει εκεί που οσμίζεται το γαίμα.

ΚΑΣΣΑΝΤΡΑ
Γιατ᾽ έχω μάρτυρες, να ιδού ετούτα·
βρέφη που σκούζουν κάτω απ᾽ το μαχαίρι,
κρέατα ψητά, από τον πατέρα φαγωμένα.
ΧΟΡΟΣ
Τη μαντική σου είχαμε ακουστά τη φήμη,
όμως γι᾽ αυτά δε μας χρειάζονται προφήτες.

ΚΑΣΣΑΝΤΡΑ
1100 Αλί κι απ᾽ αλί! και το τί έχει στο νου της!
τί ᾽ν αυτό το καινούργιο κακό το μεγάλο,
το μεγάλο, που εδώ μέσα ετοιμάζει, κακό
για τους φίλους βαρύ
και δεν έχει γιατρειά
κι είναι κάθε βοήθεια μακριά.
ΧΟΡΟΣ
Αυτά σου τα μαντέματα δεν τα γνωρίζω·
τ᾽ άλλα τα ξέρω, τα φωνάζει κι όλη η χώρα.

ΚΑΣΣΑΝΤΡΑ
Αλί σου, αθλία· και το κάνεις αυτό;
τον άντρα, το δεξί σου το πλευρό,
τον βάζεις στο λουτρό — πώς να το πω το τέλος;
1110 μα όπου και να ᾽ναι γίνεται· κι απλώνει
χέρι το χέρι γοργό.
ΧΟΡΟΣ
Δε νιώθω ακόμα· κι ύστερ᾽ απ᾽ τα αινίγματά σου
τώρα απ᾽ τους σκοτεινούς σου τους χρησμούς τα χάνω.