Νοσοφοβία

Με τη λέξη νοσοφοβία περιγράφεται μία σοβαρή ψυχική διαταραχή στην οποία το άτομο υποφέρει από τον παράλογο φόβο ότι πάσχει από κάποια σοβαρή ασθένεια. Ο άνθρωπος που πάσχει από νοσοφοβία διακατέχεται από το φόβο και τη σιγουριά ότι πάσχει από κάποια σοβαρή πάθηση (καρκίνο, καρδιοπάθειες) και μεγαλοποιεί στο μυαλό του το οποιοδήποτε σωματικό σύμπτωμα, επιμένοντας ότι είναι σοβαρά άρρωστος και συνεχίζει να εμμένει στην άποψη αυτή, ακόμα και όταν οι γιατροί τον διαβεβαιώνουν ότι είναι καλά.

Ο άνθρωπος που εμφανίζει συμπτώματα αυτής της ψυχικής διαταραχής θεωρεί ότι το παραμικρό σωματικό σύμπτωμα (πχ, ένας πονοκέφαλος) είναι ένδειξη σοβαρής ασθένειας και συνήθως μέσα στο μυαλό του πλάθει τρομερά σενάρια (μία μελανιά σημαίνει λευχαιμία ή μία ταχυκαρδία σημαίνει σοβαρή καρδιοπάθεια).

Τις περισσότερες φορές μάλιστα το άτομο επισκέπτεται πολλούς γιατρούς, θεωρώντας ότι οι προηγούμενες διαγνώσεις ήταν λανθασμένες, ευελπιστώντας ότι θα βρεθεί ο γιατρός που θα πιστοποιήσει την ασθένεια από την οποία πάσχει. Ο φόβος και η ανησυχία για το αύριο και την υγεία του ατόμου γίνονται τόσο έντονα, όπου το άτομο αρχίζει να υιοθετεί αυστηρούς κανόνες υγιεινής, περιορίζοντας σθεναρά τις κοινωνικές επαφές και συναναστροφές, επειδή διακατέχεται από το φόβο ότι θα ασθενήσει πιο εύκολα ( από μικρόβια πχ). Μάλιστα φαίνεται να συνδράμει και το internet στη διαιώνιση της φοβίας αυτής μέσω της παροχής άφθονων πληροφοριών. Ένα άτομο διαβάζοντας σε ένα κείμενο ότι πχ, η ταχυκαρδία ή η ενόχληση στην καρδιά μπορεί να οδηγήσουν και σε έμφραγμα, μπορεί να σιγουρευτεί για τη σοβαρότητα της δικής του κατάστασης.

Οι πληροφορίες που είναι διάχυτες όμως πλέον για κάθε θέμα στο internet δεν είναι πάντα αληθείς και δεν πρέπει να θεωρούνται ως πηγή απόλυτης εγκυρότητας.

Από πού απορρέει όμως η νοσοφοβία; Η νοσοφοβία συνδέεται για ακόμα μία φορά με την οικογένεια και τη σχέση με τους γονείς, ειδικά με την αυστηρότητα και την αυταρχικότητα των γονέων. Η νοσοφοβία συνδέεται πολλές φορές ακόμα και με την κατάθλιψη, απορρέει από ψυχικά απωθημένα και σχετίζεται με την έλλειψη αγάπης που προέρχεται πολλές φορές από τους γονείς.
Ο υπερβολικός και ανυπόστατος φόβος ενός ατόμου για την υγεία του, πολλές φορές συνδέεται με μία προσπάθεια ισοστάθμισης του υπερβολικού ενδιαφέροντος ενός ατόμου για τη ζωή και την υγεία του με την αδιαφορία, σκληρότητα και τον αυταρχισμό των γονέων και την εξισορρόπησης αυτής της έλλειψης.

Η νοσοφοβία είναι μία διαταραχή η οποία όχι μόνο δυσχεραίνει τη ζωή του ατόμου και την κάνει ανυπόφορη, αλλά διαταράσσει την ομαλή κοινωνική ζωή του ατόμου, την επαγγελματική του πορεία και τις διαπροσωπικές του σχέσεις.

Πολλές φορές μάλιστα τα σωματικά συμπτώματα όπως πονοκέφαλοι, ίλιγγος, ταχυκαρδία, εκζέματα είναι απόρροια μεγάλου άγχους (τα γνωστά ψυχοσωματικά συμπτώματα). Άρα λοιπόν ο υπερβολικός φόβος δεν προστατεύει την υγεία πάντα, αλλά πολλές φορές τη χειροτερεύει ο ίδιος. Ο γιατρός μπορεί ο ίδιος όταν διαπιστώσει συμπτώματα νοσοφοβίας σε ένα άτομο, να το παροτρύνει να επισκεφτεί έναν ειδικό ψυχικής υγείας ώστε να μπορέσει να κοιτάξει κατάματα και να αντιμετωπίσει τη φοβία του αυτή. Και, φυσικά, δε θα πρέπει να λαμβάνεται κάθε πληροφορία στο internet ως απόλυτα σωστή (καλό θα είναι ο οποιοσδήποτε να αποζητά τη γνώμη ενός γιατρού και όχι την παροχή πληροφοριών από αυτό).

Ναι, κανείς δεν μπορεί να μας εγγυηθεί ότι δε θα αρρωστήσουμε, ότι δε θα βιώσουμε απώλεια αγαπημένου προσώπου, ότι δεν μπορεί κάτι άσχημο να συμβεί και σε εμάς κάποια στιγμή. Όμως ο υπερβολικός φόβος όχι μόνο δεν επιτρέπει τη λογική αΤντιμετώπιση μίας κατάστασης, αλλά παροτρύνει τον άνθρωπο να δημιουργεί προβλήματα πολλές φορές και εκεί που δεν υπάρχουν.