ΡΗΤΟΡΙΚΗ: ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ - Περὶ τῆς εἰρήνης (5) (24-25)

[24] Τὰ κελευόμεν᾽ ἡμᾶς ἄρα δεῖ ποιεῖν ταῦτα φοβουμένους; καὶ σὺ ταῦτα κελεύεις; πολλοῦ γε καὶ δέω. ἀλλ᾽ ὡς οὔτε πράξομεν οὐδὲν ἀνάξιον ἡμῶν αὐτῶν οὔτ᾽ ἔσται πόλεμος, νοῦν δὲ δόξομεν πᾶσιν ἔχειν καὶ τὰ δίκαια λέγειν, τοῦτ᾽ οἶμαι δεῖν ποιεῖν. πρὸς δὲ τοὺς θρασέως ὁτιοῦν οἰομένους ὑπομεῖναι δεῖν καὶ μὴ προορωμένους τὸν πόλεμον, ἐκεῖνα βούλομαι λογίσασθαι. ἡμεῖς Θηβαίους ἐῶμεν ἔχειν Ὠρωπόν· καὶ εἴ τις ἔροιθ᾽ ἡμᾶς, κελεύσας εἰπεῖν τἀληθῆ, διὰ τί; ἵνα μὴ πολεμῶμεν, φαῖμεν ἄν.

[25] καὶ Φιλίππῳ νυνὶ κατὰ τὰς συνθήκας Ἀμφιπόλεως παρακεχωρήκαμεν, καὶ Καρδιανοὺς ἐῶμεν ἔξω Χερρονησιτῶν τῶν ἄλλων τετάχθαι, καὶ τὸν Κᾶρα τὰς νήσους καταλαμβάνειν, Χίον καὶ Κῶν καὶ Ῥόδον, καὶ Βυζαντίους κατάγειν τὰ πλοῖα, δῆλον ὅτι τὴν ἀπὸ τῆς εἰρήνης ἡσυχίαν πλειόνων ἀγαθῶν αἰτίαν εἶναι νομίζοντες ἢ τὸ προσκρούειν καὶ φιλονικεῖν περὶ τούτων. οὐκοῦν εὔηθες καὶ κομιδῇ σχέτλιον, πρὸς ἑκάστους καθ᾽ ἕν᾽ οὕτω προσενηνεγμένους περὶ τῶν οἰκείων καὶ ἀναγκαιοτάτων, πρὸς πάντας περὶ τῆς ἐν Δελφοῖς σκιᾶς νυνὶ πολεμῆσαι.

***
ΕΠΙΛΟΓΟΣ [§§ 24-25]
[24] Από φόβο λοιπόν προς αυτά πρέπει να κάνουμε όσα μας προστάζουν; Και συ αυτά μας συμβουλεύεις; Κάθε άλλο βέβαια· αλλά πώς θα βρούμε τρόπο ώστε να μην προχωρήσουμε σε ενέργειες που θα μας μειώνουν, μήτε να υπάρξει κίνδυνος να γίνει πόλεμος, αλλά να δώσουμε σε όλους την εντύπωση ότι έχουμε μυαλό και ότι οι απόψεις μας είναι δίκαιες· αυτό πιστεύω ότι πρέπει να κάνουμε. Όσον αφορά όμως εκείνους που πιστεύουν παράτολμα ότι πρέπει να υπομείνουμε οτιδήποτε και δεν βλέπουν τον πόλεμο που βρίσκεται μπροστά στα μάτια τους, θέλω να σκεφτούν τα εξής: αφήνουμε, υποτίθεται, τους Θηβαίους να κρατήσουν τον Ωρωπό, και αν κανείς, ζητώντας να του πούμε την αλήθεια, μας ρωτούσε γιατί; Θα του λέγαμε, για να αποφύγουμε τον πόλεμο.

[25] Και στον Φίλιππο επίσης βάσει της συνθήκης έχουμε τώρα παραχωρήσει τα δικαιώματά μας για την Αμφίπολη· επιτρέπουμε τους Καρδιανούς να έχουν αποχωριστεί από τους άλλους Χερρονησίτες, τον σατράπη της Καρίας να καταλαμβάνει τα νησιά Χίο, Κω και Ρόδο, και τους Βυζαντίους να κρατούν τα πλοία μας στο λιμάνι τους, και όλα αυτά, προφανώς, γιατί πιστεύουμε ότι η εκ της ειρήνης ηρεμία εξασφαλίζει περισσότερα αγαθά από όσα οι συγκρούσεις και οι διαμάχες γι᾽ αυτά τα ζητήματα. Συνεπώς, θα ήταν ανόητο και καθαρή διαστροφή να ανοίξουμε τώρα πόλεμο εναντίον όλων για «τὴν ἐν Δελφοῖς σκιάν», τη στιγμή που για ζητήματα δικά μας και μάλιστα ζωτικής σημασίας έχουμε συμπεριφερθεί προς τον καθένα τους έτσι όπως ανέφερα.