Το κόκκινο χρώμα του Άρη μήπως οφείλεται σε μια φυσική πυρηνική έκρηξη;

Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί ο κόκκινος πλανήτης είναι κόκκινος; Μην βιαστείτε να πείτε ότι οφείλεται στα οξείδια του σιδήρου των πετρωμάτων της επιφάνειάς του, και τα οποία προήλθαν από τη διάβρωση λόγω των μεγάλων ποσοτήτων νερού στο παρελθόν του πλανήτη. Περίπου 180 εκατομμύρια χρόνια πριν, ένα θραύσμα από πλανήτη στον οποίο ακόμα συνέβαιναν πυρηνικές αντιδράσεις μπορεί να είχε εξαλείψει τα πάντα πάνω στον Άρη, στέλνοντας ένα ωστικό κύμα που μετέτρεψε τον πλανήτη σε στεγνή άμμο.

Και το πιο απίστευτο: θα μπορούσε να είχε προκληθεί μια φυσικό πυρηνική αντίδραση στον δικό μας πλανήτη μας – ενώ θα μπορούσε να συμβεί και πάλι στο μέλλον, υποστηρίζει ο John Brandenburg ένας ειδικός στα θέματα του Άρη.

"Η επιφάνεια του Άρη είναι καλυμμένη με ένα λεπτό στρώμα ραδιενεργών ουσιών, συμπεριλαμβανομένων του ουρανίου, του θορίου και του ραδιενεργού καλίου – και αυτό το σύνολο ακτινοβολεί από ένα καυτό σημείο του Άρη," αναφέρει ο ίδιος.

"Μια πυρηνική έκρηξη θα μπορούσε να είχε στείλει συντρίμμια σε όλο τον πλανήτη. Χάρτες των ακτίνων γάμμα στον Άρη δείχνουν μια μεγάλη κόκκινη κηλίδα που φαίνεται σαν ένα μοτίβο που ακτινοβολεί, στην αντίθετη δε πλευρά του πλανήτη, υπάρχει και μια άλλη κόκκινη κηλίδα. "

Ο δορυφόρος της ESA Mars Express συνέλαβε αυτή την εικόνα μόλις πέρασε κοντά από τον άγονο Φόβο, το μεγαλύτερο από τα δύο μικροσκοπικά φεγγάρια του Άρη

Σύμφωνα με τον Brandenburg, η φυσική πυρηνική έκρηξη, που ισοδυναμεί με ένα εκατομμύριο βόμβες υδρογόνου του ενός μεγατόνου, σημειώθηκε στη βόρεια περιοχή Acidalium Mare του Άρη, όπου υπάρχει μια μεγάλη συγκέντρωση της ραδιενέργειας.

Αυτή η έκρηξη γέμισε την ατμόσφαιρα του Άρη με ραδιοϊσότοπα, τα οποία εμφανίστηκαν πρόσφατα σε δεδομένα φασματομετρίας ακτίνων γάμμα που ελήφθησαν από τη NASA.

Σύμφωνα με τη νέα αυτή θεωρία ο κόκκινος πλανήτης πριν την έκρηξη δεν είχε αυτή την ερυθρή σημερινή του απόχρωση. Με την έκρηξη ο Άρης μετατράπηκε σε μια απέραντη ραδιενεργή έρημο, εξοντώνοντας κάθε μορφή ζωής που μπορεί να είχε αναπτυχθεί εκεί

Η ραδιενέργεια εξηγεί επίσης γιατί ο πλανήτης μοιάζει κόκκινος

Ο Brandenburg δήλωσε ότι η φασματοσκοπία ακτίνων γάμμα κατά τα τελευταία χρόνια δείχνει μια απότομη αύξηση ακτινοβολίας από τον πυρήνα του ευγενούς αερίου Ξένου 129 – μια αύξηση που παρατηρείται επίσης στη Γη μετά από μια πυρηνική αντίδραση ή πυρηνική σύντηξη, όπως μετά το ατύχημα του Τσερνομπίλ το 1986 και την πρόσφατη καταστροφή στην Ιαπωνία στις 11 Μαρτίου.

Ο David Beaty, διευθυντής επιστήμης στο πρόγραμμα του Άρη της NASA, δήλωσε ότι βρίσκει αυτή την ιδέα ενδιαφέρουσα και συναρπαστική. Αλλά για να το αποδείξει η επιστήμη, θα πρέπει να σχεδιάσουμε μια αποστολή για να διερευνήσει την περιοχή Mare Acidalium στον Άρη.

Εν συντομία

Σύμφωνα με τους γεωφυσικούς στην αρχή της δημιουργίας της, η Γη, είχε πολύ ουράνιο που όμως αργότερα συγκεντρώθηκε στον πυρήνα της Γης. Έτσι, υποκίνησε την έναρξη μιας αλυσιδωτής πυρηνικής αντίδρασης.

Η κυρίαρχη άποψη δέχεται ότι η Γη προέκυψε από υλικό παρόμοιο με τους χονδρίτες (ένα είδος μετεωριτών). Καθώς ο πλανήτης μας μεγάλωνε η θερμότητα έλιωσε τις πρώτες ύλες και τα βαριά υλικά (σίδηρος, νικέλιο κλπ) συσσωρεύτηκαν στο κέντρο της Γης, ενώ τα ελαφρύτερα (όπως τα πετρώματα) στο μανδύα και τον φλοιό. Επειδή, το ουράνιο σύμφωνα με το καθιερωμένο μοντέλο οξειδώνεται και κάνει πετρώματα πηγαίνει κι αυτό στο φλοιό και το μανδύα.

Όμως, υπάρχουν πιο πιεστικά ζητήματα, όπως οι αποστολές για την εξεύρεση εξωγήινης ζωής. "Θα πρέπει να αξιολογήσει η NASA τη σημασία του ζητήματος αυτού σε σχέση με το κόστος της, για να δοθεί μια απάντηση στο ερώτημα," τονίζει.

Ακόμα, ο Beaty εξέφρασε τις αμφιβολίες του, λέγοντας ότι οι γεωλογικές συνθήκες στον Άρη και στον δικό μας υπάρχουν εδώ και εκατομμύρια χρόνια – ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στο οποίο υπάρχουν λίγες απότομες αλλαγές. Οι βράχοι είναι αυτοί που είναι. Μια φυσική πυρηνική αντίδραση] θα μπορούσε να συμβεί σε μερικά δισεκατομμύρια χρόνια, αλλά δεν είναι κάτι που να μας κάνει να κλειστούμε στο σπίτι με την οικογένειά μας και να πάρουμε τα βουνά αμέσως.

Ο Lars Borg, ένας ειδικός στο Εργαστήριο Lawrence Livermore, λέει ότι τα συμπεράσματα του Brandenburg είναι αβέβαια – και μέρος των γνωστών γεωλογικών διεργασιών. Δεν προέρχονται από πυρηνική αντίδραση.

“Παρατηρούμε μετεωρίτες του Άρη εδώ και 15 χρόνια, και αναλύσαμε λεπτομερώς τις ισοτοπικές συνθέσεις και κανένας από τους εκατοντάδες επιστήμονες δεν βλέπει να υπάρχει μια πυρηνική έκρηξη στον Άρη",

Off the record

Ο Brandenburg υπερασπίστηκε την έρευνά του, υποστηρίζοντας ότι οι εμπειρογνώμονες του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ με τους οποίους μίλησε του είπαν off the record ότι συμφωνούν ότι υπάρχουν σημάδια μιας πυρηνικής αντίδρασης.

Και εκτός τούτου, υπάρχει ένας φυσικός πυρηνικός αντιδραστήρας στον δικό μας πλανήτη μας, ανέφερε.

Το Oklo στην Γκαμπόν, μια περιοχή της Αφρικής έχει ένα λεπτό στρώμα από ιζήματα ουρανίου, που προήλθε από μια πυρηνική αντίδραση που εμφανίστηκε πριν 2 δισεκατομμύρια χρόνια.

Μια τεράστια πυρηνική έκρηξη στον Άρη θα δημιουργούσε τεράστιους κρατήρες στην επιφάνεια, ορατές από τηλεσκόπια όπως το Hubble και από τα διαστημικά σκάφη του Άρη. Ο Brandenburg ανέφερε ότι τέτοιου είδους κρατήρες θα μπορούσαν να έχουν γεμίσει με άμμο κατά τα τελευταία 180 εκατομμύρια χρόνια, μην αφήνοντας οπτικές ενδείξεις για να αποδείξει τη θεωρία του.

Μια άλλη πιθανότητα είναι η αντίδραση να σημειώθηκε ψηλά και να μην άφησε κανένα κρατήρα πίσω της – όπως αυτό που συνέβη στο γεγονός Τουνγκούσκα της Ρωσίας το 1909, πιθανώς από έναν μεγάλο κομήτη.

Ο Harrison Schmitt, γεωλόγος και ο τελευταίος που πήγε με το διαστημόπλοιο Απόλλων στο φεγγάρι, δήλωσε ότι υπάρχει μια «γενική αξιοπιστία» στη θεωρία του Brandenburg. Όμως, πιστεύει ότι η πυρηνική αντίδραση δεν μπορεί να έχει προκληθεί από μια έκρηξη και θα μπορούσε να έχει επέλθει με την πάροδο του χρόνου.

Τέλος, ο ειδικός επιστήμονας Edward McCullough συμφωνεί ότι η περιοχή Acidalium Mare του Άρη έχει δείξει κάποια περίεργα χρώματα και σχηματισμούς του εδάφους που φαίνονται ανεξήγητες.

«Φαίνεται να υπάρχει μια λογική σχέση μεταξύ του αριθμού των διασπάσεων που απαιτούνται για την παραγωγή του Xenon 129 και της ποσότητας της ενέργειας που απαιτείται για να πεταχτεί υλικό σε εκείνο το σημείο στον Άρη», είπε.

"Αυτή η τεράστια πυρηνική έκρηξη στον Άρη φαίνεται να αψηφά μια φυσική εξήγηση”, συμπληρώνει ο Brandenburg.