Σαν γονείς θέλουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας. Θέλουμε να έχουν αυτό-πεποίθηση και να αγαπούν τον εαυτό τους. Υπάρχει μόνον ένας τρόπος για να βελτιώσετε την αυτό-εκτίμηση του παιδιού σας και αυτός είναι με το να σέβεστε εσείς οι ίδιοι τον εαυτό σας. Τα παιδιά μας μιμούνται τις πράξεις μας, όχι μόνον τα λόγια μας. Δεν μπορούμε να τους λέμε κάτι και εμείς να κάνουμε το αντίθετο. Κάθε μέρα προσπαθήστε να είστε το καλύτερο άτομο που μπορείτε για τον εαυτό σας, έτσι ώστε τα παιδιά σας θα κάνουν το ίδιο. Σύμφωνα με τα λόγια του Wayne:Παρακάτω είναι οι επτά αρχές που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ως οδηγίες για να ανεβάσετε την αυτοεκτίμηση του παιδιού σας. Οτιδήποτε κάνετε σαν στοργικός γονέας μπορεί να είναι συνεπές με τις αρχές αυτές. Θα ακολουθήσουν συγκεκριμένα παραδείγματα για το πώς να εφαρμόσετε αυτές τις αρχές.
1. Θα πρέπει να μοντελοποιήσετε τον αυτοσεβασμό. Ακριβώς όπως πρέπει να είστε παράδειγμα ενός ανθρώπου με θετική αυτο-εικόνα, θα πρέπει επίσης να δείχνετε στο παιδί σας μέσω της συμπεριφοράς σας, ότι σέβεστε τον εαυτό σας και, ως εκ τούτου, έχετε το δικαίωμα να σας αντιμετωπίζουν με σεβασμό. Ένα παιδί πρέπει να πιστεύει μέχρι τα βάθη της ψυχής του, ότι πραγματικά θεωρείτε τον εαυτό σας ως σεβαστό ανθρώπινο ον. Αυτό σημαίνει πρώτα απ' όλα ότι συμπεριφέρεστε με τρόπο που σας δίνει προσωπική αξιοπρέπεια, με ό, τι αυτό συνεπάγεται. Αυτό σημαίνει επίσης ότι ποτέ δεν θα ανεχθείτε την έλλειψη σεβασμού από κανέναν μπροστά στο παιδί σας, και ιδιαίτερα όταν αυτή η ασέβεια προέρχεται από το παιδί σας. Η σημασία αυτής της αρχής μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: Αν θέλετε το παιδί σας να σέβεται τον εαυτό του, δώστε του το παράδειγμα ενός ανθρώπου που κάνει το ίδιο, και ποτέ, ποτέ μην παραιτηθείτε από τη θέση αυτή. Όταν τα παιδιά βλέπουν ένα λαμπρό παράδειγμα, είναι πιο εύκολο για εκείνα να ενσωματώσουν τις συμπεριφορές υψηλής αυτοεκτίμησης στη δική τους ζωή.
2. Αντιμετωπίστε κάθε παιδί ως ένα μοναδικό άτομο. Κάθε ένα από τα παιδιά σας είναι ένα ξεχωριστό πρόσωπο που δεν μοιάζει με τους αδελφούς ή τις αδελφές του, ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο με το οποίο μπορεί να το συγκρίνουν. Ο σεβασμός της μοναδικότητας ενός παιδιού σημαίνει κάτι περισσότερο από να αποφεύγουμε απλά τις συγκρίσεις. Είναι μια γνήσια αποδοχή του εν λόγω προσώπου ως μοναδική δημιουργία που έχει απεριόριστες δυνατότητες μέσα του για να γίνει κάτι που θα μπορούσε να επιλέξει για τον εαυτό του κατά την διάρκεια της ζωής του. Σημαίνει να τον/ή την σεβόμαστε ως πλήρη και ολοκληρωμένο/η τώρα και πάντα έχοντας επίγνωση των μοναδικών χαρακτηριστικών του/της. Ένα παιδί που αντιμετωπίζεται ως μοναδικό σε ολόκληρο τον κόσμο αρχίζει να βλέπει τον εαυτό του με τον ίδιο τρόπο. Ένα παιδί που του επιτρέπεται να είναι διαφορετικό, να χορεύει με την δική του ξεχωριστή μουσική, να είναι διαφορετικό από όλους τους άλλους, χωρίς να επικρίνεται, να είναι στην πραγματικότητα οτιδήποτε το ίδιο επιλέγει εφ 'όσον δεν παρεμβαίνει στο δικαίωμα οποιουδήποτε άλλου στη μοναδικότητα, θα έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση και υψηλά επίπεδα αυτοεκτίμησης.
3. Ένα παιδί δεν είναι οι πράξεις του. Είναι ένα άτομο που πράττει. Για να προωθήσετε υψηλή αυτοεκτίμηση θα πρέπει να γνωρίζετε τη διαφορά μεταξύ αυτών των δύο αντικρουόμενων εννοιών. Ένα παιδί που αποτυγχάνει, δεν είναι μια αποτυχία. Έχει απλά ενεργήσει με τρόπο που του έδωσε την ευκαιρία να αναπτυχθεί. Ένα παιδί που δεν πάει καλά σε μια άσκηση μαθηματικών δεν είναι ηλίθιο. Απλά αποδίδει στα μαθηματικά σε ένα δεδομένο επίπεδο σε αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή στη ζωή του. Μπορείτε να διδάξετε το παιδί σας να αναπτύσσετε από τα λάθη και να μην φοβάται ποτέ την αποτυχία, εφόσον ο ίδιος καταλαβαίνει ότι η αξία του δεν προέρχεται από το πόσο καλά αποδίδει σε μια συγκεκριμένη εργασία μια συγκεκριμένη ημέρα. Αξίζετε, επειδή εσείς λέτε ότι είναι έτσι, επειδή υπάρχετε. Ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο. Η αυτό-αξία δεν μπορεί να επικυρωθεί με βάση τις επιδόσεις. Θα πρέπει να είναι δεδομένη και κάτι που εσείς προβάλλετε κάθε μέρα.
4. Δώστε τους ευκαιρίες να είναι υπεύθυνοι και να παίρνουν αποφάσεις. Τα παιδιά με υψηλή αυτοεκτίμηση είναι εκείνα που έχουν την ευκαιρία να είναι φορείς λήψης αποφάσεων από την αρχή της ζωής τους. Τα παιδιά πρέπει να αναλαμβάνουν ευθύνες, αντί να έχουν τους γονείς τους να κάνουν πράγματα για αυτά. Μαθαίνουν την αυτοπεποίθηση κάνοντας πράγματα, όχι παρακολουθώντας κάποιον άλλο να το κάνει για αυτά. Θα πρέπει να αισθάνονται σημαντικοί, να παίρνουν ρίσκα, να δοκιμάζουν νέες περιπέτειες, και να γνωρίζουν ότι τα εμπιστεύεστε, όχι τόσο επειδή κάνουν κάτι χωρίς λάθη όσο επειδή απλά τολμούν να κάνουν την προσπάθεια. Τα παιδιά που μαθαίνουν από νωρίς να είναι φορείς λήψης αποφάσεων - να ξεχωρίζουν τα δικά τους ρούχα, να είναι υπεύθυνα, χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο τον εαυτό τους - μαθαίνουν πολύ νωρίς να τους αρέσει ο εαυτό τους και αισθάνονται θετικά για αυτό που είναι.
5. Διδάξτε την απόλαυση της ζωής κάθε μέρα. Τα παιδιά που ζουν σε ένα θετικό περιβάλλον μαθαίνουν να είναι θετικά για τον εαυτό τους. Για να τους ανεβάσετε την αυτοεκτίμηση είναι απαραίτητο να τους διδάξετε μια θετική προσέγγιση στη ζωή ως τρόπο σκέψης για τα παιδιά σας. Δώστε τους τακτικά παραδείγματα αντίδρασης του τύπου «μετρήστε τις ευλογίες σας» όταν αισθάνονται καταβεβλημένα.
Δείξτε τους με το δικό σας παράδειγμα πως είστε ευγνώμονες που είσαι ζωντανοί, ότι αυτός είναι ένα υπέροχο μέρος για να ζεις, και ότι αυτή είναι η πιο σημαντική στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητας να είσαι ζωντανός. Υπάρχει κάτι θετικό που πρέπει να γίνεται αντιληπτό σε όλες τις καταστάσεις της ζωής. Το γεγονός ότι πρέπει να πλύνουμε τα πιάτα είναι η κατάλληλη στιγμή να είμαστε ευγνώμονες για το γεγονός ότι έχουμε φαγητό να φάμε και πιάτα για να πλύνουμε. Όταν πρέπει να επισκευάσουμε ένα σκασμένο λάστιχο είναι η κατάλληλη στιγμή για να εκτιμήσουμε ότι έχουμε αυτοκίνητο αν σκεφτεί κανείς όλους τους ανθρώπους στον κόσμο που δεν έχουν αυτοκίνητα. Ακόμη πιο βασικό είναι η ικανοποίηση του να κάνουμε οποιαδήποτε εργασία καλά, δεν έχει σημασία πόσο απλή ή επαναλαμβανόμενη μπορεί αυτή να είναι.
