Αν και όλοι μας έχει συμβεί να καθυστερήσουμε σε κάποιο ραντεβού, ή υποχρέωση, εντούτοις υπάρχουν άτομα που η αργοπορημένη τους άφιξη σχεδόν σε κάθε τους ραντεβού είναι κάτι που τους χαρακτηρίζει γενικότερα.Γνωρίζατε ότι η τάση για αργοπορία έχει το δικό της ξεχωριστό νόημα, ειδικά όταν είναι μόνιμη, ή εμφανίζεται με συνέπεια σε μια συγκεκριμένη σχέση/υποχρέωση.
Τι μπορεί να δείχνει, λοιπόν, η μόνιμη τάση για αργοπορία;
Η διαπροσωπική δυναμική στην σχέση δύο ατόμων επηρεάζει βαθιά τη διαχείριση του χρόνου από το κάθε ένα άτομο σε αυτήν τη σχέση. Αυτή η επιρροή πραγματώνεται συχνά ως κυριαρχία, ή υποταγή.
Η δρ Julie Jarett Marcuse, ψυχολόγος/ψυχαναλύτρια στο ινστιτούτο William Alanson White στη Ν. Υόρκη, περιγράφει με ένα παράδειγμα αυτή την περίπτωση:
Μία ασθενής ένιωθε ότι το αφεντικό της στην δουλειά “απολάμβανε” την εξουσία του με τρόπο επιδεικτικό. Η ίδια αδυνατούσε να διακρίνει μεταξύ του “δικαιώματος” του αφεντικού της να ελέγχει την ώρα άφιξής της στη δουλειά και του “αυταρχικού” ελέγχου που αυτή η συμπεριφορά μπορεί να σημάνει επί προσωπικού. Την ενοχλούσε ότι εκείνος ίσως να αισθανόταν ανώτερός της και ανησυχούσε ότι η αδυναμία της να φτάνει στην δουλειά στην ώρα της, επιβεβαίωνε και ενθάρρυνε αυτήν τη συμπεριφορά από εκείνον. Αυτή της η δυσφορία είχε πάρει τη μορφή της χρόνιας καθυστέρησης/αργοπορίας.
Η αργοπορία είναι μέρος του “διαλόγου” ώθησης και έλξης ανάμεσα σε δύο πρόσωπα. Από την μία εκφράζει παθητικά δυσαρέσκεια σχετικά με τις προσδοκίες των άλλων και από την άλλη εκφράζει θυμό για την “υποχρεωτική” συμμόρφωση του να είναι κανείς τυπικός στην ώρα του. Αυτά τα συναισθήματα μεγέθυναν τον θυμό της ασθενούς ως προς το αφεντικό της. Ήθελε να μπορεί να τον αψηφά και να πηγαίνει και να φεύγει από τη δουλειά όποτε εκείνη επιθυμούσε και όχι όποτε της όριζε το αφεντικό της. Την ίδια στιγμή, επειδή παράλληλα λαχταρούσε την έγκρισή του, το γεγονός ότι ήθελε να τον αψηφά, της δημιουργούσε αίσθημα ανασφάλειας και άγχους. Φοβήθηκε, επίσης, μήπως τελικά χάσει τη δουλειά της.
Μετά από προσεκτική προσέγγιση, η ασθενής κατάλαβε ότι ο τρόπος που αντιδρούσε απέναντι στο αφεντικό της, ήταν σαν εκείνος να ήταν ο παράλογος, καταπιεστικός πατέρας της. Κατάλαβε ότι αργοπορία της ήταν ένας “συμβιβασμός” μεταξύ των αντίθετων δυνάμεων στο εσωτερικό της. Το ανεξάρτητο πνεύμα της ερχόταν σε σύγκρουση με την ανάγκη για έγκριση από το αφεντικό της (ή τον... πατέρα της). Η μόνιμη αργοπορία της ήταν μια πράξη δυσαρέσκειας, την οποία προσπαθούσε ταυτοχρόνως να περιορίσει.
Τι μπορεί να δείχνει το αντίθετο της αργοπορίας, δηλαδή το να είναι κάποιος πάντα συνεπής στα ραντεβού του;
Η ακρίβεια δείχνει ενδιαφέρον και σεβασμό για τους άλλους. Είναι ένα σημάδι καλών τρόπων, σεβασμού και, μερικές φορές, δείχνει μια προθυμία για συνεργασία. Προκύπτει από την ευγένεια και είναι μια κοινωνική αναγκαιότητα. Το να καθυστερεί κανείς μόνιμα εκφράζει έλλειψη σεβασμού. Συνεπάγεται ότι το άτομο έχει άλλες προτεραιότητες.
Η μόνιμη αργοπορία είναι σημαντική επειδή αποκαλύπτει μια εσωτερική σύγκρουση: Η ασθενής της δρ Jarett Marcuse ήθελε να τα πηγαίνει καλά στην εργασία, αλλά πίστευε ότι η “υποταγή” στο αφεντικό της, την μείωνε ως άτομο.
Εάν η αργοπορία/καθυστέρηση είναι ένα πρόβλημα στη ζωή σας, δοκιμάστε το εξής πείραμα: Για μια ημέρα πηγαίνετε σε όλα σας τα ραντεβού/υποχρεώσεις πέντε λεπτά νωρίτερα. Δείτε πώς θα σας κάνει να αισθανθείτε. Όσο και όσοι συνηθίζουν να αργοπορούν αρνούνται πεισματικά την σημασία αυτής της συνήθειάς τους, εντούτοις η μόνιμη αργοπορία συνήθως έχει ψυχολογικό υπόβαθρο. Το να είναι κανείς συνεπής μπορεί να αποτελέσει τεράστια ανακούφιση.
